Συμμετέχετε σε συνελεύσεις, σε πορείες, σε παρατάξεις, στις εκλογές κτλ;
Γενικότερα, συμμετέχετε στα κοινά; Αν ναι, πόσο πολύ;

Συζητούσαμε κάποια στιγμή σε τι αναλογία πρέπει να ασχολείται ένας φοιτητής με τις "καθαρές" σπουδές του και με το "τι γίνεται γύρω του" (και κατά προέκταση ίσως με τον "συνδικαλισμό" οποιασδήποτε μορφής). Ποια η γνώμη σας;

Ο σκοπός αυτού του topic δεν είναι τόσο να βγάλει ποσοτικά στοιχεία, όσο να εξετάσει το «Γιατί;»

Γιατί επιλέγετε να ασχολείστε ή να μην ασχολείστε με τα κοινά;
Τι σας «ελκύει» και τι σας «απωθεί»;

( Προς Θεού! Μην αρχίσετε να δίνετε αναφορά για το τι κάνετε, τι ψηφίζετε κτλ, επεξηγηματική ήταν η πρώτη πρόταση. Για κίνητρα και αντικίνητρα μιλάμε εδώ! )

Χεσούς

Γουότ;

Ας κάνω λοιπόν την αρχή..
Η ασχολία με τα κοινά για εμένα είναι πολύ σημαντική. Ζούμε σε μια κοινωνία, φοιτούμε σε ένα πανεπιστήμιο και προφανώς εκτός από τα μαθήματά μας θα πρέπει να μας απασχολεί και το τί γίνεται γύρω μας αφού κι εμείς επηρεαζόμαστε σε μεγάλο βαθμό. Ακόμα δεν γίνεται να μην λέμε την άποψη μας και να μην συμβάλουμε στην διαμόρφωση της κατάστασης που επικρατεί στον χώρο που ζούμε. Συνεπώς αυτό που εμένα με κάνει να θέλω να ασχολούμαι με τα κοινά είναι η ευθύνη που έχω να ασχολούμαι με θέματα που επηρεάζουν τη ζωή μου.
Σημαντικό για εμένα είναι να ενημερώνεσαι για τις εξελίξεις θυσιάζοντας λίγο (ή και πολύ) από τον ελεύθερο σου χρόνο. Για παράδειγμα όταν γίνεται μια συνέλευση στην σχολή μας το θεωρώ απαραίτητο ένας φοιτητής της σχολής να παραστεί, να ενημερωθεί, να σχηματίσει γνώμη και να την εκφράσει προσπαθώντας να βοηθήσει κι αυτός ώστε τα πράγματα να γίνουν καλύτερα. Αντιλαμβάνομαι ότι πολλές φορές το μέλλον φαίνεται ζοφερό, ότι συχνά η κατάσταση που επικρατεί είτε σε συνελεύσεις είτε σε πορείες απωθούν πολλούς από εμάς. Ωστόσο η αδιαφορία δεν είναι "φυσιολογική" για νέους ανθρώπους.
Τέλος προσωπικά απεχθάνομαι την κομματικοποίηση καθώς και την αδιαλλαξία γιατί θεωρώ ότι αυτόματα βάζουν παρωπίδες στους ανθρώπους.

Emily έγραψε:Χεσούς

MakisH έγραψε:Γουότ;

Μετάφραση...Jesus...



MakisH just got trolled by emily

Μα γιατί ρε παιδιά; Ενδιαφέρον θέμα δεν είναι;

Η καθημερινότητα δείχνει οτι υπάρχουν αρκετοί που δεν ασχολούνται καθόλου με τα κοινά, δεν τους ενδιαφέρουν οι εξελίξεις ούτε στο άμεσο ούτε στο ευρύτερο περιβάλλον τους, αλλά είναι αφοσιωμένοι στις σπουδές τους ή ούτε σε αυτές. Υπάρχουν επίσης αρκετοί οι οποίοι συμμετέχουν "υπερβολικά" πολύ στα κοινά, αφήνοντας σε πολύ δεύτερη μοίρα τις σπουδές τους.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι οι οποίοι είναι όλη την ώρα στις συνελεύσεις, στα τραπεζάκια, στις πορείες και σε κάθε είδους διαδήλωση, αλλά μπαίνουν στις αίθουσες μόνο σε κάθε εξεταστική. Υπάρχουν επίσης πολλοί άνθρωποι οι οποίοι είναι κάθε μέρα από το πρωί σε όλα τα μαθήματα και λοιπές ακαδημαϊκές δραστηριότητες, αλλά δεν έχουν πατήσει ούτε μια φορά σε συνέλευση, δεν έχουν ιδέα τι γίνεται αυτήν την περίοδο κτλ. Υπάρχουν φυσικά και πολλοί που συνδυάζουν λίγο από όλα σε διαφορετικές αναλογίες. Προσωπικά διαπιστώνω οτι όσο περισσότερο προσπαθώ να ασχοληθώ με τα "πολιτικά", τόσο περισσότερο απομακρύνομαι από τα ακαδημαϊκά και σκοπεύω να ελαττώσω κάπως το πρώτο για χάρη του δεύτερου για το οποίο μπήκα κιόλας στο πανεπιστήμιο.

Η απορία μου είναι απλή και νομίζω εύλογη: Γιατί ο Α έχει απαξιώσει εντελώς τα μαθήματα αλλά συνδικαλίζεται τόσο ενεργά και γιατί ο Β δεν καταδέχεται να ασχοληθεί με "τα κοινά". Τι βίτσιο έχει ο Α και τι αντικίνητρα ο Β;

Πιστεύω οτι θα προκύψουν αρκετά θέματα μέσα από τη συζήτηση. Πείτε καμιά γνώμη...

Εύλογη απορία Περίμενα να γράψουν περισσότεροι και μετά εγώ αλλά ασόψεται.
Λοιπόν, είμαι φοιτήτρια που μπαίνει στο 7ο έτος και ασχολούμαι και με τα 2. Είναι στο χέρι του καθενός κατά πόσο θα "αφήσει" τη σχολή λόγω συνδικαλισμού ή πόσο θα αφήσει έξω από τα φοιτητικά του χρόνια την "πολιτική". Γνώμη μου είναι πάντως πως είτε μας αρέσει είτε όχι αργα ή γρήγορα όλους θα μας απασχολήσει (η πολιτική) και πρέπει να εκφέρουμε όλοι μια γνώμη.

Να τονίσω πως υπάρχει διαφορά στη λέξη "κοινά" με τη λέξη συνδικαλισμός απλά, στην χώρα που ζούμε, τις περισσότερες φορές κοινα=συνδικαλισμός. Σε άλλες χώρες του εξωτερικού που λίγο εώς πολύ όλοι έχουμε επισκεφτεί (ίσως και όχι φυσικά), παρατηρούμε φαινόμενα οργανώσεων πχ ραδιοφώνου, περιοδικών, εκδηλώσεων, χορών κλπ που καμιά σχέση δεν έχουν με την πολιτική, όμως μπορεί να εκφέρονται και σε αυτά απόψεις. Το θέμα είναι πως δεν οργανώνονται με βάση την πολιτική προώθηση. Πού ξαναείδαμε σε ξένα πανεπιστήμια φοιτητές-συνδικαλιστές, τραπεζάκια, τοιχοκολλήσεις? Νομίζετε πως δεν υπάρχουν ομως???

Επανέρχομαι λοιπόν στο αρχικό που είπα : Αργά η γρήγορα όλοι θα αποκτήσουμε γνώμη και πρέπει να αποκτήσουμε όντας μέλη μιας ευρύτερης κοινωνίας. Έτσι το βλέπω εγώ.

Ας διαχωρίσουμε τι σημαίνει παιδεία και τι εκπαίδευση. Εκπαίδευση είναι όλες οι γνώσεις που αντλούμε από το σχολείο και το πανεπιστήμιο. Η παιδεία δεν είναι απαραιτήτως η εκπαίδευση, η παιδεία είναι κάτι κοντινό στην εμπειρία, είναι η γνώση του πως θα ζούμε. Συνιστάται από την ηθική, τους τρόπους, τον σεβασμό, την γνώση που επέρχεται με την συμμετοχή στην κοινωνία. Και γι'αυτό ο μοναδικός ίσως τρόπος να την αποκτήσεις είναι να έχεις την ελευθερία να ασχοληθείς με τα κοινά, κάτι που αποκτάς γύρω στα 18 σου. Άρα όλοι ασχολούνται με τα κοινά, ακόμα και μέσα στις παρέες που κάνουν στο πανεπιστήμιο. Αρκεί και μία μόνο κουβέντα....

Από την παιδεία, για να καταλήξεις στην πολιτική γνώμη πρέπει να έχεις την απορία. Για να καταλήξεις στον συνδικαλισμό πρέπει να έχεις το ερέθισμα του τι είναι σωστό και την πεποίθηση ότι αυτό το σωστό πρέπει να το δείξεις και στους άλλους. Γι'αυτό το λόγο αρχισα να ασχολούμαι στο παρελθόν κι εγώ. Όμως πολιτική δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είμαι το φερέφωνο άλλου, πως κάνω ότι θέλει ο άλλος. Εκεί μπαίνει η προσωπιότητα του καθενός. Αν μιλήσει μαζί μου κάποιος θα καταλάβει πως για μένα πολιτική είναι ο διαχωρισμός του κοινωνικά δίκαιου και άδικου. Δεν συνδικαλίζομαι απλά λέω ότι βλέπω με τα μάτια μου, αν ο άλλος το βλέπει αλλιώς σέβομαι την γνώμη του. Αλλά αν ο άλλος προσπαθεί να επιβληθεί με κολπάκια και προβοκάτσιες σε τρίτους τότε θα του απαντήσω. Επίσης πολιτική δεν σημαίνει ανήκω σε κάποια παράταξη-κομμα, αρκεί απλά να στηρίζεις κάτι για τους δικούς σου λόγους και να μπορείς να εξηγήσεις το γιατί σε τρίτους.

Στο παρελθόν επίσης προσπάθησα να ασχοληθώ με τα "ευρύτερα κοινά" όπως το ραδιόφωνο. Εκεί να δείτε τραγικότητα η κατάσταση...λόγω πολιτικής εκ των άνωθεν και δεν συμμαζεύεται.

Έχω κι εγώ μια απορία, γιατί οι πρυτανικές αρχές δεν αφήνουν τους φοιτητές να τρέξουν ένα επίσημο ραδιόφωνο, στο οποίο δεν θα ακούγονται μόνο οι δικές τους γνώμες? Γιατί το περιοδικό του πολυτεχνείου σταμάτησε να εκδίδεται πριν από κάτι χρόνια (δεν θυμάμαι καν πόσα) και κανείς δεν δέχεται την πρόταση επανέκδοσής του? Αυτά δεν είναι τα κοινά? Πού χάθηκε ο πολιτισμός μέσα στο ΕΜΠ?