Λοιποοοον, μετά απο πολύ καιρό το κυλικείο ΧΜ άνοιξε! Αφού λειτουργεί κανα μήνα τώρα τι θα λέγατε να καταγράψουμε τις πρώτες μας εντυπώσεις απο αυτό?

Προσωπικά, το βρίσκω σαφώς καλύτερο απο το προηγούμενο. Ο χώρος είναι σαφώς πιο άνετος, καρέκλες, τραπεζάκια, όλα οργανωμένα. Έχει μάλιστα και αρκετή ποικιλία στα προϊόντα του. Μία φορά είχα ζητησει τσάι και ο τύπος είχε βγάλει μία ολόκληρη κασετίνα με διαφορετικές γεύσεις Απο την άλλη, η πρώτη εντύπωση απο τις τιμές του είναι οτι θα μπορούσε να ήταν πιο χαμηλές, αλλά τους συγχωρώ γιατί έχουν ροφήματα σοκολάτας με γεύσεις Επίσης, όταν πέφτει κόσμος παθαίνουν μία μίνι κρίση, αλλά είναι ακόμα καινούργια τα παιδιά οπότε υπάρχει επιείκια!

Εσείς τι πιστεύετε? Πώς σας φαίνεται σε σύγκριση με το παλιό μας κυλικείο, αλλά και όσοι δεν είχατε την τιμή και τη χαρά του παλιού κυλικείου , πώς σας φαίνεται σε σύγκριση με τα αντίστοιχα κυλικεία των αλλων σχολών?

Εμένα μου αρέσει, είναι ωραίος ο χώρος και έχει και μουσικούλα!

Ως πεμπτοετής εχω ''ζήσει'' 3 κυλικεία μεχρι στιγμής.Ειναι μακράν το καλύτερο.Πρωτον τα πραγματα του εχουν τρομερή ποιότητα σε σχεση με τα υπόλοιπα κυλικεία του Ε.Μ.Π (τουλαχιστον αυτα που έχω επισκεφθεί).Δεύτερον τα ροφήματα ειναι αξιοπρεπέστατα (ισως θα μπορουσαν να ειναι φθηνότερα )για να μην τα συγκρίνω με αυτα του σεμφε που φτιαχνουν 100 δόσεις εσπρεσο για να έχουν ολη μερα,με αποτέλεσμα να ειναι τραγικός ο καφές.

Εγώ επίσης θέλω να τονίσω ότι το προσωπικό είναι πολύ ευγένικο και ευχάριστο!!

Θα πρέπει να συμφωνήσω με τους προλαλλήσαντες!είναι το καλύτερο από τα κυλικεία που πέρασαν τα τελευταία πέντε χρόνια κ σε ατμόσφαιρα και σε εξυπηρέτηση και σε περιβάλλον! Και ωραία μουσικη

Ένα ακόμα μιας και είμαι 6τής...Το κυλικείο του κύριου Τάκη (οι μεγάλοι τον ξέρουν) είχε την παράδοση μέσα στον χώρο. Έμεις σαν ψάρια προωτοετά σε αυτόν μάθαμε να πίνουμε καφέ και αρκετοί μάθανε να παίζουν και τάβλι. Μουσική μια χαρά, καφές μια χαρά...τον ελληνικό τον έκανε κυριολεκτικά στην χοβολη. Τα παιδιά που ήρθαν τώρα είναι πιο σύγχρονα κι όμως έχουν άψογες ποιότητες. Κοινώς πρωσοπικά πίνω καφέ και χαίρομαι. Και μετά από χρόνια εμφανίστηκε πάλι το τάβλι (ω τι χαρά). Αυτό δεν σημαίνει φυσικά να μην μπαίνουμε στα μαθήματά μας ε?