Προσωπικά, το όλο πρόβλημα που βλέπω στην όλη ιστορία είναι στο τι εντύπωση και ψυχολογία έχει δημιουργηθεί στον ανένταχτο (ή ίσως "μέσο" ή ίσως "μη ενημερωμένο" ή ίσως "αυτόν που δεν μπορεί ή δεν θέλει να κυνηγάει το συνδικαλισμό" ή οτιδήποτε άλλο) φοιτητή. Το θεσμικό πλαίσιο υπάρχει (Γενική Συνέλευση στην οποία ευτυχώς μπορείς να πεις την άποψή σου, άσχετα από το πώς αυτή (και εσύ) θα αντιμετωπιστεί, καταστατικό το οποίο δεν εφαρμόζεται αλλά θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε να εφαρμοστεί κτλ κτλ). Δυστυχώς δεν θα μας σώσει ούτε καμιά αστυνομία ούτε κανένας δικαστής ούτε κανένας "σωτήρας" εδώ πέρα που είμαστε. Πρέπει να καταλάβουμε τι θέλουμε, να συμφωνήσουμε τι κοινές απόψεις έχουμε, να δούμε πού διαφωνούμε, γιατί διαφωνούμε και αν έχει νόημα να τσακωνόμαστε για αυτό που διαφωνούμε. Εκτός από τις έτοιμες πίτσες που υπάρχουν στον κατάλογο, πάντοτε μπορείς να φτιάξεις μια όπως την θέλεις και να είναι ακριβώς η γεύση που προτιμάς εσύ και όχι αυτή που σου προτείνει ο κάθε σεφ. Ακόμα καλύτερα, μπορείς να φτιάξεις μόνος σου μια στο σπίτι, βάζοντας τα δικά σου πρωτότυπα υλικά...

Σημειώστε πως ο καθένας έχει διαφορετικές προτεραιότητες, ακόμα και στα "συνδικαλιστικά" ή όπως θέλετε πείτε τα θέματα. (και ναι, και η μελέτη και οι σπουδές είναι απολύτως σεβαστές προτεραιότητες και οι πρώτες που θα πρέπει να υπάρχουν σε ένα πανεπιστήμιο). Δεν αμφισβητώ τα πιστεύω κανενός που επιλέγει να αγωνιστεί για κάτι (από τη στιγμή που το κάνει συνειδητά και όχι για "χαβαλέ" ή λόγω μαζοποίησης). Τα παιδιά από το "πλαίσιο αγώνα" έχουν ενημερωθεί για ό,τι τους ενδιαφέρει, έχουν σχηματίσει τις απόψεις τους και έχουν αποφασίσει ότι θέλουν να αγωνιστούν για αυτές με τον τρόπο που πιστεύουν ως σωστότερο, που στην προκειμένη είναι η κατάληψη. Τα παιδιά από τα άλλα πλαίσια έχουν και αυτοί ενημερωθεί σε αυτά που τους ενδιαφέρουν, έχουν σχηματίσει τις απόψεις τους σε αυτά που τους ενδιαφέρουν και έχουν αποφασίσει οτι θέλουν να αγωνιστούν για αυτά που τους ενδιαφέρουν με κάποιους συγκεκριμένους τρόπους.

Όσοι δεν εκφράζονται από κάποιο πλαίσιο, έχουμε ενημερωθεί; Έχουμε αποφασίσει τι θέλουμε; Έχουμε αποφασίσει πώς θα το πετύχουμε; Δυστυχώς τα προβλήματα βρίσκουν εμάς πολλές φορές και όχι εμείς αυτά. Θα μπορούσε ίσως το πανεπιστήμιο να είναι εντελώς "απολιτίκ" (αν και μισώ αυτόν τον όρο) και να λειτουργεί όλη η εκπαιδευτική διαδικασία ρολόι. Ζούμε όμως σε ένα περιβάλλον όπου έχει καθιερωθεί και η δυνατότητα συμμετοχής των φοιτητών στα κοινά και σε ένα περιβάλλον που αλλαγές γίνονται και μπορούμε να εκφράσουμε άποψη. Και κάποιοι εκφράζουν άποψη, εκμεταλλευόμενοι τους υπάρχοντες (έστω διαστρευλωμένους) θεσμούς. Γίνονται πολύ σημαντικές αλλαγές στην εκπαίδευση αυτή τη στιγμή. Συμφωνούμε με αυτές; Διαφωνούμε; Πού και γιατί συμφωνούμε ή διαφωνούμε και γιατί;

Το παιδί που εισηγήθηκε το ανεξάρτητο πλαίσιο σήμερα, ζήτησε ενημέρωση. Αυτό τι σημαίνει; Πως νιώθει ότι δεν είναι ενημερωμένος. Γιατί; Επειδή κανείς δεν τον ενημέρωσε με τρόπο που να τον κάνει να πιστέψει πως αυτό το πράγμα είναι ευνοϊκό. Έγινε η ενημέρωση τις συνελεύσεις, οκ. Σε τι κλίμα; Φασαρίας, χάβρας, ξύλινου λόγου και πυρών μεταξύ "αντιπάλων" που έχουν ήδη αποφασίσει τι θέλουν; Έγινε ίσως η όποια ενημέρωση στην όποια κατάληψη, οκ. Αυτός (και ο κάθε αυτός, μην βγάλω από τις σκέψεις του το παιδί) δεν συμμετείχε γιατί ένιωσε ίσως πως αυτός ο τρόπος δεν τον εξέφραζε. Μήπως πρέπει όλο τον φοιτητικό σύλλογο να τον προβληματίσει αυτό το θέμα για το ότι κάτι δεν πάει καλά σε αυτό το σημείο; Δεν είναι μόνο ένας, είναι μια τεράστια μερίδα των φοιτητών η οποία, παρά τι όποιες προσπάθειες, εξακολουθεί να μην είναι ενημερωμένη και να μην έχει σαφή άποψη. Σημαίνει ότι όλοι αυτοί είναι "ανεύθυνοι" ή μήπως ότι κάτι δεν πάει καλά εκεί; Και μιλάω σε επίπεδο φοιτητών πώς ενημερώνουμε ο ένας τον άλλον και συζητάμε και και και... Προσπάθειες μπορεί να γίνονται και από τη σχολή και από την πρυτανεία κτλ αλλά δεν τις προωθούμε. Πχ την Παρασκευή θα γίνει ανοιχτή σύγκλητος και μπορεί να παραστεί ο καθένας. Θα πάει κανείς μας; Το πρωί ξεκινάει, θα είχαμε μάθημα κανονικά εκείνη την ώρα, άρα στο πρόγραμμα υπάρχει κενό...

Και για την κατάσταση στις συνελεύσεις, μήπως φταίμε λιγάκι όλοι μας; Σήμερα παρατήρησα ότι όταν μιλούσε ο πρωτοετής (στην αρχή τουλάχιστον), υπήρχε απόλυτη ησυχία, για διάφορους λόγους. Ίσως επειδή κάτι που δεν έχουμε ξανακούσει, κάτι που δεν ξέρουμε πώς έχει προκύψει και τι περικλείει γύρω του μας προκαλεί ενδιαφέρον να το γνωρίσουμε. Στις υπόλοιπες τοποθετήσεις, το κλασσικό κλίμα, σα να μην είχε συμβεί τίποτα πιο πριν, ο καθένας ήξερε πάνω-κάτω τι θα ακούσει. Μήπως λοιπόν μπορούμε να πούμε και την άποψή μας και να επιβάλουμε να ακουστούμε; ΟΚ, δεν είναι πολιτισμένο να πρέπει ο καθένας να επιβάλει το ειδικό του βάρος για να καταφέρει να ακουστεί και να "επιβιώσει" εκεί μέσα, αλλά βλέπετε άλλο τρόπο; Αν δεν το κυνηγήσουμε εμείς, ποιος θα το κυνηγήσει για εμάς;

Στους ηλεκτρολόγους κατεβαίνει κάθε τόσο ένα ή και παραπάνω ανεξάρτητα πλαίσια από ό,τι έχω παρατηρήσει τελευταία (δεν γνωρίζω τι αντιπροσωπεύουν και αν υποκινούνται από κάπου, πάντως δεν μπαίνει όνομα παράταξης στον τίτλο). Υπάρχει δηλαδή μια κάποια ζωντάνια. Εμείς γιατί αρκούμαστε απλώς στο να ψάχνουμε κάθε φορά που έχει συνέλευση το τι βγήκε για να ξέρουμε αν θα σηκωθούμε νωρίς το επόμενο πρωί;

Και κάτι τελευταίο. Γκρινιάζουμε κάθε φορά που ψηφίζεται κατάληψη εδώ μέσα (και έξω φυσικά). Προσπερνάω το ότι συζητήσεις δεν γίνονται μόνο εδώ μέσα (αλλά ένα απειροελάχιστο μέρος αυτών). Αφού γκρινιάζουμε εδώ μέσα ιντερνετικώς, γιατί στο καλό δεν πάμε να πάρουμε μέρος (πάλι ιντερνετικώς) και σε μια από τις τόσες σχετικές συζητήσεις που γίνεται προσπάθεια να ξεκινήσουν κατά καιρούς εδώ μέσα και δεν γράφει σχεδόν κανείς; Ένας από τους λόγους που δημιουργήθηκε αυτή η κοινότητα ήταν για να γίνονται δημόσιες συζητήσεις που να καταγράφονται και να είναι προσβάσιμες στον καθένα ώστε να διαιωνίζονται. Όχι να προωθούνται απόψεις, αλλά να υπάρχει ανοιχτή ζύμωση διαρκείας, έξω από τα στενά (χρονικά και μη) όρια της συνέλευσης και κάθε συνέλευσης. Υπάρχει και αυτή η δυνατότητα και δεν κοστίζει ούτε στα πνευμόνια, ούτε στα αφτιά ούτε σε πολιτικό στιγματισμό. Υπάρχει η δυνατότητα της ανωνυμίας, εκμεταλλευτείτε την!

Έγραψα κάπως πολλά και πιθανότατα χωρίς αφορμή, προσπαθήστε καταρχάς να τα διαβάσετε (συγγνώμη για το μακροσκελές) και κατά δεύτερον να βγάλετε ένα γενικό νόημα και το τι προσπαθώ σε γενικές γραμμές να πω. Δεν προσπαθώ να υποστηρίξω κανέναν και κανένα φαινόμενο. Απλώς θέλω να ξυπνήσουμε λίγο...

(Μιλάω ξεκάθαρα ως Μάκης και σε καμία περίπτωση ως admin σε αυτό το post ούτε θεωρώ οτι εκπροσωπώ κανέναν από εδώ μέσα ή τον σύλλογο)