Αρχικά, λοιπόν, θα πρέπει να αναφερθώ σε ένα γεγονός που συνέβη στις 13 Οκτωβρίου. Μετά από την ανάρτηση μου Άσμα ηρωικό και πένθιμο δια τον χαμένο ανθυπολοχαγό των Δ.Ε για το οποίο δικαίως (σύμφωνα με τους κανονισμούς που διέπουν το forum) τιμωρήθηκα, ένα μέλος της κοινότητας με κατηγόρησε ευθέως για:

… λασπολογία εναντίον του Πολυράκη … δυσφήμηση για το forum …

Νομίζω ότι όσοι γνωρίζουν προσωπικά τόσο εμένα, όσο και τον κύριο Πολυράκη, και το ποιόν του καθενός θα έπρεπε να διαφωνούν τουλάχιστον με τον τρόπο που εκφράστηκε η δυσαρέσκεια αυτή. Προφανέστατα όμως είμαι ο μόνος που αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για άμεσες προσβολές στο πρόσωπο μου, μιας και κανείς δεν έκανε τον κόπο είτε να με υπεραμυνθεί (εκεί από κάτω, δημόσια και γραπτά) είτε να τιμωρήσει το μέλος αυτό της κοινότητας…

Ο σχετικός κανονισμός επισυνάπτεται εδώ: Οφείλω να εκμυστηρευτώ σε όλα τα μέλη της κοινότητας ότι μετά από αυτό το συμβάν είχα εκφράσει την επιθυμία μου στην υπόλοιπη διοικητική ομάδα να παραιτηθώ και τότε. Μετά από εκτενή διάλογο, αποφάσισα να κάνω ανάκληση της παραίτησης μου, στα ονόματα της Φιλίαςκαι του Συλλόγου/της Συλλογικότητας.

Μέσα στο τελευταίο 24ωρο όμως γκρεμίστηκε συθέμελα το σκέλος της Συλλογικότητας, (χωρίς αυτό να επηρεάζει το σκέλος της Φιλίας )…

Από χτες νωρίς το απόγευμα είχε προκύψει το εξής πρόβλημα. Ο κύριος Ασημακόπουλος είχε ανακοινώσει ότι παρά τις κινητοποιήσεις των ΜΜΜ, το μάθημα και στη συνέχεια το εργαστήριο θα γίνονταν κανονικά, αφήνοντας όλους όσους μένουν μακριά από τη σχολή να αναρωτιόμαστε πως θα μεταβούμε σε αυτή.

Τις συζητήσεις επί του θέματος μπορείτε να τις παρακολουθήσετε εδώ, για να μην τα ξανα-γράφω και γίνει το post 10 σελίδες… χαχα:

Εδώ από τη σελίδα 4 και μετά:
viewtopic.php?f=157&t=540#p3119
Και εδώ:
viewtopic.php?f=48&p=3261#p3172

Αφού λοιπόν διαβάσατε τα όσα ειπώθηκαν επί του θέματος, συνεχίζουμε και πάμε στο τι έγινε σήμερα το πρωί στη σχολή…:razz:

Ο κος Ασημακόπουλος, μετά τις χθεσινές του αστειότητες (αρκουδο-μαγκιές τις λέω εγώ) αποφάσισε να μην εμφανιστεί σήμερα, ούτε κατά την ώρα του μαθήματος, ούτε κατά την ώρα του εργαστηρίου (αυτό ισχύει σίγουρα για το 1ο τμήμα, αν και προσωπικά δεν νομίζω ότι άλλαξε κάτι για το 2ο). Οι βοηθοί του που βρέθηκαν στην ευχάριστη θέση να «βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά» υποστήριξαν ότι:

Εν ολίγοις, είπε ότι όποιοι δεν ήρθαν σήμερα στο εργαστήριο είναι δικαιολογημένοι και δεν θα χάσουν τίποτα απολύτως. Η σημερινή απουσία δεν θα ληφθεί υπ' όψιν και δεν θα υπάρχει κανένα βαθμολογικό κτλ αντίκτυπο (βλ. εργασίες). Το μόνο που ίσως έχασε κάποιος, είναι το να παρακολουθήσει το εργαστήριο

Επίσης διευκρίνισε ότι το κάθε εργαστήριο στέκεται μόνο του, δεν απαιτείται να έχει παρακολουθήσει κανείς τα προηγούμενα ενώ υπενθύμισε ότι είναι ένα προαιρετικό εργαστήριο με στόχο κυρίως την εμβάθυνση σε όσα κάνουμε κάθε βδομάδα στο μάθημα.

Είπε ότι σήμερα έγινε μάθημα και εργαστήριο ακριβώς λόγω του κινδύνου να χαθεί εξάμηνο κτλ

Ας αρχίσουμε από τα βασικά… Όσοι έχασαν σήμερα το εργαστήριο τους, το είχαν χάσει και την προηγούμενη Τετάρτη, αυτό σημαίνει ότι ήδη έχουν χάσει ήδη 2 εργαστήρια. Συνεπώς αν αυτό δεν ληφθεί υπόψην, σημαίνει ότι είτε δεν θα μετρήσουν αντίστοιχα για τα παιδιά της Πέμπτης τα 2 τελευταία εργαστήρια, είτε ο τελικός μας βαθμός θα διαιρεθεί με ν-2 για εμάς και ν για τα παιδιά της Πέμπτης, γεγονός που προφανώς κάποιον θα αδικήσει.

Θα υπενθυμίσω ότι το εργαστήριο είναι όντως προαιρετικό αλλά σε περίπτωση που το παρακολουθήσει κάποιος και πάρει άριστα 10 (με τόνο) θα έχει ένα +20% στον τελικό του βαθμό (+2 μονάδες με άριστα το 10 κοινώς), αν και είμαι σίγουρος ότι όλοι το πήραν για να κάνουν εμβάθυνση στο μάθημα της εβδομάδας και όχι για ωφελιμιστικούς σκοπούς…

Επίσης, ας σταματήσει πλέον αυτή η καραμέλα με το χαμένο εξάμηνο… Ακόμα και τα πιο καλόπιστα άτομα, συνειδητοποιούν ότι έχει γίνει πλέον μέσο εκφοβισμού αυτή η γραφική φράση. Μήπως ήρθε η ώρα να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του επιτέλους μέσα σε αυτό το πανεπιστήμιο; Και αυτό ισχύει και για τους φοιτητές και για τους διδάσκοντες…

Σε αυτό το κομμάτι θα αναφερθώ στο ανύπαρκτο Σύλλογο και την συμπεριφορά όσων κατ’ επίφαση ονομάζονται έτσι…

Σήμερα αποδείχτηκε, για ακόμα μια φορά, ότι εμείς μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας. Ο υποτιθέμενος Σύλλογος για ακόμα μια φορά δεν ήταν πουθενά σε μια κρίσιμη και κομβική στιγμή. Χτες βράδυ προσπαθούσα με λογικά επιχειρήματα να αποδείξω ότι αυτό που ζητάγαμε όσα μέλη δεν προσήλθαμε σήμερα ήταν ορθό και δίκαιο. Από ότι φαίνεται όμως είτε εγώ είμαι τελείως μ@λ@κ@ς και αντιλαμβάνομαι τα πράγματα στρεβλά είτε κάποιων το αυτί δεν ιδρώνει για τα προβλήματα που μπορεί να έχει μεγάλο μέρος συναδέλφων τους.

Στη «Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ» για ακόμα μια φορά συζητήθηκαν όλα τα φλέγοντα ζητήματα που αφορούν τη σχολή και το Χημικό Μηχανικό. Φαίνεται το πρόβλημα μετακίνησης δεν συγκίνησε κανέναν από τους παρευρισκόμενους…

Όσοι συμφοιτητές πήγαν σήμερα, δεν είχαν κανένα πρόβλημα με το να κάνουν εργαστήριο ενώσω το 50% των συμφοιτητών τους δεν είχε καταστεί δυνατό να προσέλθει στη σχολή. Προσωπικά έμεινα άναυδος όταν είδα ότι μέλος του forum το οποίο χτες είχε εναντιωθεί ανοιχτά στην παρακολούθηση του εργαστηρίου σήμερα και μίλησε και για Αλληλεγγύη, σήμερα ήταν μέσα σε αυτούς που είχαν παρακολουθήσει το εργαστήριο. Μπαρδόν για την έκφραση, αλλά τέτοια κωλοτούμπα ούτε η Κομανέντσι… Ωραίο είναι να πληκτρολογούμε όλοι και να επαναστατούμε μέσω μιας οθόνης, αλλά η πράξη αυτή κρίνεται από εμένα το λιγότερο ασόβαρη…

Θα μπορούσα να αναλύω ώρες τι σημαίνει Σύλλογος και Αλληλεγγύη στα πανεπιστήμια του εξωτερικού που ακμάζουν, και είναι και προσφιλές θέμα συζήτησης τώρα τελευταία… αλλά πολύ φοβάμαι ότι όλα θα πάνε και πάλι στο βρόντο… Χθες η συζήτηση στο forum μετά από κάποια στιγμή αναλώθηκε στο αν η επιλογή μιας λέξης ήταν σωστή ή όχι και άλλα τέτοια κουφά, ενώ κάποιοι φωνάζαμε ότι υπάρχει πραγματικό πρόβλημα…Ελλάδα σε βιάζουν κι εσύ φτιάχνεις τα νύχια σου…

Παραθέτω εδώ, απόσπασμα από μια από τις πολλές συζητήσεις που έκανα χθες με ένα μέλος του forum:

-Και αν πει ότι θα κάνει κανονικά εργαστήριο τι προτίθεσαι να κάνεις;
-Θα μείνω απέξω σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
-Και αν μπουν όλοι οι άλλοι εκτός από σένα;
-:razz:

Αυτή ήταν η απάντηση:). Τώρα περιττό να λέμε πως μεταφράστηκε σήμερα το … Καλό είναι όλοι να αρχίσουμε να σοβαρευόμαστε νομίζω… Ας δούμε τι μας συμφέρει όλους και ας συσπειρωθούμε, αλλιώς μόνο χαμένοι μπορούμε να βγούμε και μετά να το ρίχνουμε στη συνήθη κλάψα: Θα μπορούσα να το κάνω αλλιώς αυτό, και γιατί το κάνα έτσι κτλ κτλ κτλ

Θεωρώ ότι όσοι πήγαν σήμερα και έκαναν αυτό το εργαστήριο, έφτυσαν κατάμουτρα τους συμφοιτητές τους και τους πρόσφεραν απλόχερα το «βραβείο της ανοιχτής παλάμης». Εγώ προσωπικά δεν μπορώ παρά να ανταποδώσω αυτή την ευγενική χειρονομία και να τους το επιστρέψω εις διπλούν… Sorry, αλλά εγώ έτσι αισθάνομαι...

Ευτυχώς σήμερα και ενώ είχα αρχίσει να γράφω το κείμενο αυτό, διαπίστωσα ότι δεν είμαι εγώ ο υπερβολικά χαζός/ηλίθιος/φαντασμένος/βλάκας αλλά ότι υπήρχαν και άλλα άτομα που έβλεπαν ότι η αποχή από το εργαστήριο ήταν η μοναδική λογική λύση αν θέλουμε να λέμε ότι υπάρχει Συλλογικότητα ή κάτι που να προσομοιάζει αυτή μέσα στη σχολή…

Παραθέτω αυτούσια τα λόγια του συμφοιτητή μας:

«Παρόλο που έχω αυτοκίνητο και η μετακίνηση μου δεν επηρεάζεται από την απεργία, δεν θα πάω, γιατί αφού τον κο Ασημακόπουλο δεν τον ενδιαφέρει πως θα παραβρεθούν οι φοιτητές στο μάθημα και το εργαστήριο, ίσως να είναι καλύτερα να τα κάνει μόνος του»

Όσο ακόμα υπάρχουν Άνθρωποι έχω να συμπληρώσω εγώ…

Σε αυτό το «Σύλλογο» εγώ δεν έχω και δεν μπορώ να προσφέρω τίποτα άλλο, επίσης αυτή η καρικατούρα «Συλλόγου» δεν έχει τίποτα να προσφέρει σε εμένα… και δεν αναφέρομαι μόνο στο πρόσωπο μου αυτή τη στιγμή…

Τον τελευταίο καιρό γράφω συχνά:

Υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα από (…)…

και κανείς δεν ενδιαφέρεται/δεν καταλαβαίνει/καταλαβαίνει αλλά κρύβεται (από ποιόν;). Σήμερα, λοιπόν, θα γράψω:

Υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα από το να μάθει κανείς πως λειτουργούν τα πτερύγια. Και αυτό είναι, συμπληρώνω μόνος μου μιας και είναι η τελευταία μου ανάρτηση και δεν θα απαντήσω σε πιθανή ερώτηση, η Συλλογικότητα και η Αλληλεγγύη προς τον συνάδελφο μας. Δεν λέω, μακάρι όταν πάτε να πιάσετε δουλειά να σας ρωτήσουν πως λειτουργεί ένα πτερύγιο, να απαντήσετε κατευθείαν και να σας προσλάβουν αμέσως. Αλλά δεν το βλέπω…

Έχω την τύχη ο εμπνευστής αυτού του forum να είναι ένας καλός φίλος. Είχα λοιπόν τη δυνατότητα να είμαι από τους πρώτους που έμαθαν για αυτή την πρωτοβουλία, τα όνειρα του δημιουργού και τις ιδέες του που είχε για την εξέλιξη του. Είχα επίσης την τύχη να μου προσφερθεί μια θέση στη διοικητική ομάδα, που σε συνδυασμό με τα όνειρα και τις ιδέες του MakisH, με έκαναν να ελπίζω ότι αυτό το forum θα ήταν ο πρωτοστάτης στον αγώνα να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα αυτής της σχολής και να επαναφέρουμε στην παλιά της αίγλη, αν όχι ακόμα καλύτερα. Αυτό ήταν το δικό μου όνειρο γιατί πραγματικά την πονάω αυτή τη σχολή… Όλα έβαιναν σχετικά καλώς, το forum μεγάλωνε, γινόταν γνωστό και αξιό-πιστο ανάμεσα σε όλους τους φοιτητές αυτής της σχολής, αλλά το πράγμα «κόλλαγε» όταν προσπαθούσαμε να συζητήσουμε για κάποιο δομικό πρόβλημα της σχολής. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, όταν έφτασε η ώρα του forum (κατά τη γνώμη μου πάντα) να μεγαλώσει και να σοβαρέψει λίγο, στην προσπάθεια να ανέβουμε το σκαλί κατεβήκαμε γιουβαρλάκι τις σκάλες… Ευτυχώς σταδιακά το forum ανακάμπτει αν και δεν μπορώ να πω το ίδιο και για την Κοινότητα (για όσους ξέρουν τι σημαίνει αυτό διαδικτυακά)…

Το forum θα πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί πάση θυσία, διότι είναι ο μοναδικός τρόπος να δημιουργηθεί ο σπινθήρας της δημιουργίας και της αλλαγής, πλέον θα πρέπει να το κάνει όμως δίχως τη δική μου αρωγή.

Η δύναμη του οφείλεται στο ότι ως διαδικτυακό μέσο καθίσταται δυνατό σε μεγάλη ομάδα ατόμων, να προβληματιστούν, να συζητήσουν ταυτόχρονα, ενώ συγχρόνως δίνεται η ευκαιρία να πληροφορηθεί ο καθένας για τις ιδέες του άλλου και αν βρίσκει κοινά σημεία να πάρει πρωτοβουλία να κάνει και τίποτα άλλο εκτός του να γράφει… Δυστυχώς το forum στο τελευταίο σκέλος έχει αποτύχει παταγωδώς… δεν λέω ωραία είναι η στεγνή παράθεση ειδήσεων, αλλά μήπως ήρθε η ώρα να τα «χώσουμε» και λίγο στο κατεστημένο (φοιτητικό και διδακτικό) μπαρδόν και για την έκφραση και να σηκωθούμε και λίγο μπροστά από την οθόνη μας; Εκεί έξω υπάρχει ένας κόσμος πολύ πραγματικός, και δεν θα το πιστέψετε… έχει και πραγματικότατα προβλήματα πολλά από τα οποία μας αφορούν άμεσα είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι…