Χθες το βράδυ ξέθαψα τα κόμιξ με τις συναρπαστικότατες περιπέτειες του Κουστώ. Σήμερα το πρωί διαβάζω οτι το "Καλυψώ", το διάσημο αυτό ωκεανογραφικό πλοίο της ομάδας του γάλλου Ζακ Ύβ Κουστώ που τόσες περιπέτειες πέρασε τα προηγούμενα 50 χρόνια (και βάλε) έχει μερικώς επισκευαστεί και ετοιμάζεται να σαλπάρει σε αποστολή στην Μεσόγειο!

Το πλοίο αυτό είχε εμβολιστεί κατά λάθος από φορτηγίδα το 1996 στο λιμάνι της Σιγκαπούρης όπου παρέμενε βυθισμένο επί τρεις βδομάδες. Τον επόμενο χρόνο πέθανε και ο Κουστώ, σε ηλικία 87 ετών. Η ομάδα Κουστώ εξακολουθεί να βρίσκεται σε αποστολές, χρησιμοποιώντας βέβαια πιο "μοντέρνο" στόλο.

Προσωπικά συγκινήθηκα και ελπίζω στην "περιοδεία" του να δέσει και στον Πειραιά (ή και στο Ηράκλειο, δεν με χαλάει...) ώστε να μπορέσω να το δω και από κοντά.

Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο της Καθημερινής.

Ωραια θα ηταν επαιρνε παλι παιδια απο ολες τις ηπειρους και ολα αυτα που εκανε οταν ηταν εν ενεργεια ο Κουστω!

Για να είμαι ειλικρινής όταν διάβασα από τον MakisH ότι το Καλυψώ ξαναμπαρκάρει δεν ενθουσιάστηκα. Βλέποντας σήμερα όμως τον MakisH να περιπλανάται στους διαδρόμους της σχολής και να πατάει την είδηση στα πηγαδάκια χωρίς όμως καμία ανταπόκριση με έκανε να αναπολήσω τι σημαίνει το Καλυψώ για μένα. Πριν όμως αναφερθώ σε αυτό θα ήθελα να κάνω μια μικρή αναφορά στον Zak Yv Kousto γιατί τελικά ανακάλυψα ότι δεν είναι και τόσο γνωστός όσο νόμιζα. Είναι απλά ένας εραστής της θάλασσας που δεν έμεινε μόνο στην επιφάνεια αλλά ήθελε να ανακαλύψει και το εσωτερικό αυτής. Για να μπορέσει να εξερευνήσει τον βυθό της έκανε πολλές εφευρέσεις όπως οι φιάλες οξυγόνου. Για λοιπές πληροφορίες το google σας περιμένει. Πόσες φορές δεν έχετε χαθεί στην γοητεία της θάλασσας? Τι μπορεί {ή ποια ?} να είναι πιο ερωτεύσιμο από την μαγική εικόνα μιας σουρουπωμένης μέρας που ατενίζει την σκοτεινή και θυελλώδης θάλασσα στην οποία κάνουν βουτιές οι αριθμοί? Θάλασσα και αριθμοί. Μουσικό άκουσμα δεν νομίζετε? Ο Κουστό ήταν αυτός όμως που έκανε την θάλασσα μια κατοικία για κάθε ανήσυχο μυαλό που αποζητά μια στέγη. Για χαθείτε και εσείς για δέκα λεπτά στις εικόνες που μπορείτε να βρείτε για τον Κουστό ή το Καλυψώ. Τέλος το εν λόγο πλοίο αν δεν κάνω λάθος ήταν πολεμικό. Βλέπετε η δύναμη της ησυχίας τι μπορεί να κάνει. Μια τεράστια μηχανή να αναζητά την απλότητα της αρχής.

Τους στίχους του Καββαδία ξέχασες!

(επίσης περίμενα οτι εσύ θα ήξερες τη διαφορά του "ξεμπαρκάρω" και "ξαναμπαρκάρω"... Με απογοητεύεις Ν.... :-ρ)

MakisH έγραψε:Τους στίχους του Καββαδία ξέχασες!

(επίσης περίμενα οτι εσύ θα ήξερες τη διαφορά του "ξεμπαρκάρω" και "ξαναμπαρκάρω"... Με απογοητεύεις Ν.... :-ρ)

Εννοείται φίλτατε ότι γνωρίζω την μικρή διαφορά αυτή προσδιορισμός αρχής και λήξης ναύλου αλλά ... το άτιμο το word τα φταίει όλα. Και για να μη λες θα παραθέσω και κανά δυο στροφές του Καββαδία
Ο Νάγκελ Χάρμπορ, πλοίαρχος σε φορτηγά καράβια,
αφού τον κόσμο γύρισεν ολόκληρο, μια μέρα
κουράστηκε κι απόμεινε πιλότος στο Κολόμπο.
Μα πάντα συλλογιζόταν τη μακρινή του χώρα
και τα νησιά που 'ναι γεμάτα θρύλους, τα Λοφούτεν.
Όμως μια μέρα επέθανε στην πιλοτίνα μέσα
Ξάφνου σαν ξεπροβόδισεν το Steamer Tank « Fjord Folden »
όπου έφευγε καπνίζοντας για τα νησιά Λοφούτεν...