Ποια Βαβέλ;
Τέσσερις Έλληνες, δύο Ουκρανές, ένας Ισπανός, δύο Γαλλίδες κι ένας Ιταλός κάθονται σε ένα τραπέζι. Όχι, δεν είναι ανέκδοτο, είναι το γκρουπάκι της Τρίτης.
LEC -Language Exchange Club
όπως λέμε ανταλλαγή ξένων γλωσσών.
Η ιδέα ξεκίνησε στο Κίεβο τον Απρίλιο του 2009. Δύο Ουκρανοί, ένας Γάλλος κι ένας Αμερικάνος μαζεύτηκαν με στόχο να κάνουν practice ο ένας στη γλώσσα του άλλου. Μετά από τεράστιες προσπάθειες για την προώθηση της ιδέας, η παρέα άρχισε να μεγαλώνει. Το κόνσεπτ είναι απλό: μία φορά την εβδομάδα οι ενδιαφερόμενοι βρίσκονται σε κάποιο χώρο για καφέ και συζήτηση στην προσυμφωνημένη γλώσσα. Ανάμεσά τους θα υπάρχουν άτομα που έχουν αυτή τη γλώσσα ως μητρική και λειτουργούν ως καθηγητές. Θα διορθώσουν, θα βοηθήσουν, θα μιλήσουν αργά και καθαρά ώστε να ακούσουν οι μαθητές τη σωστή της χρήση. Οι συναντήσεις ήταν επιτυχείς κι η κοινότητα πλήθαινε συνεχώς. Από τότε το LEC έχει εξαπλωθεί σε πολλές χώρες τις Ευρώπης.
Στην Ελλάδα το πρόγραμμα έφερε την άνοιξη του 2012 η Antonina Didyk από την Ουκρανία, εθελόντρια του EVS (European Volunteer Service). Μέχρι στιγμής έχουν σχηματιστεί τμήματα ελληνικών, αγγλικών, γαλλικών, ισπανικών, γερμανικών, ιταλικών, ρωσικών και πολλά ακόμα στα προσεχώς. Εμείς καθίσαμε στο τραπέζι των ελληνικών. Γύρω μας long-term τουρίστες, ερασμίτες φοιτητές, οικονομικοί μετανάστες. Όλοι μιλούν μεταξύ τους στα ελληνικά -με λαθάκια, αξάν, αλλά ελληνικά μολαταύτα.