@juliette: Για μένα το θέμα βαθμολογία = αξία σχολής και το θέμα ΕΜΠ ή Πάτρα λίγη σημασία έχει. απλά, ακούγοντας και από άλλους, έχει αναφερθεί το θέμα οπότε το ανέφερα ως λόγο.
στη δική μου περίπτωση, εγώ ήθελα ηλεκτρολόγους, αλλά όχι τόσο τρελά για να πάω στην πάτρα. η σχολή και το πρόγραμμα σπουδών της μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρουσα και πιστεύω ότι ό,τι απογοήτευση βρήκα εδώ άλλη τόση και ίσως και περισσότερη θα έβρισκα στους ΗΜΜΥ. τουλάχιστον εδώ απ την αρχή δεν είχα κάτι στο μυαλό μου και είχα ανοιχτό εύρος πεδίων.

επίσης, όλοι αναφέρονται στην πάτρα σαν το τέλειο στους χμ στην ελλάδα at least, αλλα επιμένω ότι δεν μπορώ να δεχτώ κάποια σύγκριση χωρίς να τη βιώσω ιδίοις όμασι, όχι τπτ άλλο αλλά καταρχήν αναφερόμαστε σε διαφορετικούς αριθμούς φοιτητών και αφ ετέρου (το χω ξαναποστάρει κάπου) για τους πολιτικούς μηχανικούς της πάτρας έχω ακούσει τα χειρότερα και δεν εννοώ από νούμερα κ στατιστικά αλλά από δικό μου γνωστό.. (οκ αν κάποιος γνωρίζει κάτι άλλο δεκτή η άποψη!!!!)

επίσης, γενικά παρατηρώ ότι υπάρχει μία τάση να μειώνουμε τη δική μας σχολή. δε λέω φυσικά ότι είναι η καλύτερη, αλλά απ την άλλη δεν είναι και η χειρότερη...

Κι εγώ έχω ακούσει και κρύο και ζέστη για το Πανεπιστήμιο Πατρών. Προσωπικά αυτό που σχολίασα είναι οτι φαίνεται να έχει διαφορετική φιλοσοφία το αντίστοιχο τμήμα. Το ΕΜΠ με το ΑΠΘ μοιάζουν αρκετά περισσότερο από ότι η Πάτρα με κάποιο από τα δυο.

Αυτό που έχω ακούσει είναι οτι τα πράγματα είναι πιο "ζόρικα". Και το έχω ακούσει από διάφορες πλευρές. Επίσης νομίζω φαίνεται από το οτι έχουν εξεταστική 2 εβδομάδων. Αν γίνεται και μάθημα αντίστοιχο που να σε προετοιμάζει ώστε να σου αρκούν οι 2 βδομάδες εξεταστικής (όπως θα έπρεπε να γίνεται γενικότερα πιστεύω), τότε θα είναι πολύ καλά. Φυσικά αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε.

Έστω οτι αφήνουμε στην άκρη αυτά περί δυσκολίας κτλ, αφού έτσι κι αλλιώς είναι αρκετά υποκειμενικά. Πέρα από αυτά, βλέπω πολύ μεγάλες διαφορές στο πρόγραμμα σπουδών. Πολλά βασικά εισαγωγικά μαθήματα γίνονται σε χαμηλότερα εξάμηνα, άλλα μαθήματα γίνονται σε υψηλότερα εξάμηνα (το αναφέρω απλώς ως διαφορά) και κάποια μαθήματα που εδώ θεωρούμε οι φοιτητές κάπως πιο "ανούσια", εκεί δεν διδάσκονται. Αυτό μπορεί να είναι και κακό (από τη στιγμή που δεν διδάσκονται) αλλά και καλό (αν δίνεται περισσότερο βάρος σε σημαντικότερα μαθήματα).

Πάρτε μερικά παραδείγματα μαθημάτων (ολόκληρο το πρόγραμμα σπουδών εδώ): Σίγουρα έχει αρκετές διαφορές το πρόγραμμα σπουδών. Το αν είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, μόνο στην πράξη μπορεί να φανεί. Επίσης, δεν πρέπει να αμελούμε το γεγονός οτι συγκρίνουμε πράγματα "στα χαρτιά". Αν και πιστεύω οτι η αλήθεια δεν θα είναι πάρα πολύ μακριά.

Όσο για το διαφορετικό πλήθος φοιτητών, αυτό είναι ένα κριτήριο που πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν σε θέμα οργάνωσης και διοίκησης. Δε νομίζω όμως οτι μπορεί να είναι κριτήριο (ως "ελαφρυντικό" δηλαδή) για κάποιον που διαλέγει σχολή. Προφανώς όταν κάποιος διαλέγει θέλει το καλύτερο για αυτόν, ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο.

Δεν είναι σκοπός μου να "μειώσω" τη σχολή μας, ούτε να πω οτι "είναι η χειρότερη". Το θέμα είναι να βλέπουμε λίγο και τι γίνεται "έξω από το καβούκι μας" και να παρατηρούμε συνεχώς τα λάθη και τις επιτυχίες των άλλων, ώστε να γινόμαστε και εμείς καλύτεροι. Εξ' άλλου, όταν θα βγούμε στην αγορά εργασίας και θα ψάχνουμε δουλειά, θα έχουμε να "ανταγωνιστούμε" και τους συναδέλφους τόσο από ΑΠΘ και Πάτρα, όσο και από πανεπιστήμια του εξωτερικού. Να μην ξέρουμε πού διαφέρουμε; Όχι για να ρίξουμε το ηθικό μας, αλλά για να "προσγειωθούμε" και να βλέπουμε τα πράγματα πιο αντικειμενικά και πέρα από το κλασσικό "το ΕΜΠ έχει κύρος". (το οποίο θα συζητηθεί σε άλλο topic)

Στα συν της σχολής συγκαταλέγω τα εξής:

1) Ευρύ γνωστικό πεδίο, επαφή με αντικείμενα που αφορούν το Χημικό Μηχανικό
2) Πολλά εργαστήρια (γιατί καλή κι η θεωρία αλλά είμαστε και μηχανικοί)
3) Υποχρεωτική πρακτική άσκηση (για να ερχόμαστε σε επαφή με τον εργασιακό χώρο)

Στα πλην:

(Το θέμα "απαρχαιωμένα συγγράμματα" είναι μεγάλη και πονεμένη ιστορία, πλήττει όλο το ΕΜΠ, εντούτοις υπαρχει πολύ υλικό στη βιβλιοθήκη μας.)

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, σε δύο πράγματα υστερεί σημαντικά το πρόγραμμα σπουδών μας, σε σχέση τουλάχιστον με άλλα του εξωτερικού.

1) Στα Μαθηματικα, που γίνονται βιαστικά και όχι με το απαιτούμενο βάθος (Ειδικά οι διαφορικές εξισώσεις.. είναι αδιανόητο να μην διδασκόμαστε μερικές διαφορικές εξισώσεις, αλλά και η στατιστική-πιθανότητες)
2) Στον προγραμματισμό:
a)καλύτερα να μαθαίναμε καμιά πιο σύχγρονη γλώσσα προγραμματισμού, όπως C
b)Θα επρεπε να υπάρχει στον κορμό ένα μάθημα υπολογιστικών μεθόδων ΧΜ, για όλες τις κατευθύνσεις.
c)Θα επρεπε να μαθαίνουμε autocad (δεν εννοω τα ένα δυο εργαστήρια στο πλαίσιο του μηχανολογικού σχεδίου)
3) Στα υλικά. Εξυγχρονισμός του μαθήματος και μεγαλύτερη εμβάθυνση (βιβλίο-τρόπος παράδοσης) μιας και είναι από τα βασικότερα εφόδια ενός ΧΜ.


Στην ερώτηση "και που θα βρεθεί χρόνος για όλα αυτα" απαντάω με το εξής. Ας βγάλουνε κανα δυο μαθήματα επιλογής από αυτά που το μονο που κάνεις είναι μια απαλλακτική εργασία, ακόμα και τα παιδαγωγικά ίσως, να περισσέψει χρόνος. Ας βγάλουνε και το μάθημα "περιβαλλοντική επιστήμη" που είναι μια θεωρητικούρα σκέτη και ας τη συγχωνεύσουν με την περιβαλλοντική μηχανική.

Γενικά πάντως, αν κάποιος διαβάζει και περνάει τα μαθήματα με αξιοπρεπείς βαθμούς πιστεύω βγαίνει με πάρα πολύ καλές βάσεις. Τώρα για όσους περνάνε όλη τη σχολή "νύχτα" δεν μπορώ να εγγυηθώ το ίδιο...

(προσωπικά οι ΧΜ ήταν συνειδητή επιλογή και όχι λύση ανάγκης, το αντίθετο μάλιστα. Και πάλι αυτή θα επέλεγα.)

Καλή συνέχεια στους (μελλοντικούς ή μη) συναδέλφους και συμφοιτητές!

Μου αρέσει που λες για τα μαθήματα στα οποία υστερούμε (τουλάχιστον ως προς τα (1) και (2), για τα υλικά δεν γνωρίζω ακόμα)!

Τα μαθηματικά προσωπικά τα βρίσκω συνέχεια μπροστά μου και απογοητεύομαι. Όσο σκέφτομαι οτι για το θεώρημα Taylor είπαμε το τελευταίο 10λεπτο της τελευταίας διάλεξης στα Μαθηματικά I... Πραγματικά τα Μαθηματικά I & II σου έβγαζαν την αίσθηση ότι "τρέχουμε να βγάλουμε αυτή την ύλη". Και δεν είναι το πρόβλημα μόνο ως προς το τι διδασκόμαστε στα χαρτιά, αλλά και πώς το διδασκόμαστε, κατά πόσο εξασκούμαστε σε αυτό και κατά πόσο αποκτούμε φυσική αίσθηση για το κάθε τι μαθηματικό. Δεν ξέρω αλλά και δεν νομίζω να έχει αλλάξει κάτι ιδιαίτερο με τους καινούργιους διδάσκοντες. Νομίζω πάντως θα ήταν καλό να διδασκόμαστε τα μαθηματικά από μηχανικούς με βασικό πεδίο τα μαθηματικά (υπάρχουν μερικοί στη σχολή μας). Περισσότερα εδώ.

Όσο για τις διαφορικές εξισώσεις, μου αρέσει που σε μάραναν οι μερικές... Λες και στις συνήθεις δεν περάσαμε από τα ίδια... (τι στο καλό; του 2007 είσαι!)

Σχετικά με τον προγραμματισμό (τα υπολογιστικά μαθήματα θα έλεγα καλύτερα):
a) Και η Fortran μια χαρά σύγχρονη είναι (έχει βγει και Fortran 2008), ή μάλλον σε "current state". Θα με ρωτήσεις γιατί τότε μαθαίνουμε την 90/95... Η απάντηση είναι οτι τα βασικά είναι τα ίδια. Δηλαδή μαθαίνοντας αυτά που μαθαίνουμε δεν μπορούμε να πούμε οτι μαθαίνουμε κάποια συγκεκριμένη έκδοση. Οι τελευταίες μεγάλες αλλαγές στα βασικά έγιναν στην 90. Από εκεί και πέρα κυρίως προστίθενται features. Όσο για τη C, μη νομίζεις οτι είναι και πολύ νεότερη (1957 εμφανίστηκε η πρώτη Fortran, 1973 η C). Μάλλον εννοείς την C++ βασικά ή την C# που είναι η νεότερη (αλλά αναπτύσσεται από την Microsoft).
Προσωπικά πιστεύω (έχοντας δει το θέμα από πολλές σκοπιές και έχοντας καταλάβει οτι δεν είναι τόσο απλή η απάντηση) οτι καλά κάνουμε και μαθαίνουμε Fortran. Αν ήταν να μαθαίνουμε κάτι επιπλέον, τότε αυτό πλέον πιστεύω δεν θα έπρεπε να είναι C++ αλλά Python. Μεγάλη κουβέντα όμως και θα το εκτροχιάσουμε το αντικείμενο.
b) Θα μπορούσε απλώς να είναι μόνη της η αριθμητική ανάλυση και να έχει εργαστήριο, ή να υπάρχει Προγραμματισμός II. Τα διάφορα υπολογιστικά πακέτα και αριθμητικές μέθοδοι μαθαίνονται κυρίως μέσα σε άλλα μαθήματα/εργαστήρια και δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι καλό.
c) Είσαι εμπειρότερη και κάτι θα ξέρεις για το Autocad. Προσωπικά δεν ξέρω κατά πόσο τελικά χρειάζεται τόσο πολύ (για να κάνουμε κι άλλο δηλαδή). Ειδικά σε μάθημα κορμού.

Όσον αφορά τα προγράμματα θα έλεγα ότι μάλλον είναι απαραίτητο να είναι περισσότερο εκτενή (ίσως όχι υποχρεωτικά, αλλά εκτενή) τα εργαστήρια που αφορούν προγράμματα όπως το Αspen (στο σχεδιασμό) και το Matlab (στη ρύθμιση). To autocad δεν γνωρίζω αν είναι τόσο χρήσιμο όσο τα δύο προαναφερθέντα, καθώς τα δύο προηγούμενα νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα χρήσιμα και κρίσιμα και αργά ή γρήγορα θα αναγκαστούμε να τα μάθουμε (μόνοι μας ή με παρέα).

Για τον οδηγό σπουδών νομίζω ότι είναι αρκετά ισορροπημένος. Τα μαθηματικά είναι πολλά αλλά όλοι στο πολυτεχνείο διδασκόμαστε την ίδια "ποσότητα". Φυσική και Μαθηματικά είναι τα ίδια για όλες τις σχολές.

Επέτρεψε μου να διαφωνήσω! Δεν έχουμε ούτε ίδια ποσότητα, ούτε ίδια ποιότητα με τις άλλες σχολές! Είμαστε σαφώς πίσω και ειδικά στη φυσική! (μόνο Ι και ΙΙ) με πολύ μεγάλο ποσοστό αποτυχίας για βασικές και στοιχειώδεις γνώσεις!

Σχετικά με τα μαθηματικά και τη Φυσική, η συνέχεια εδώ, καθώς είναι ένα topic στο οποίο χωράει αρκετή συζήτηση και το οποίο έχει μείνει παραπονεμένο.

Προς αι- ο : συμφωνώ για Ασπεν και ματλαμπ
Προς makisH: ναι εννοουσα C++ αλλά και με την python δε διαφωνώ! (όσο για τις διαφορικές έχεις δίκιο, λές και οι συνήθεις έγιναν με άνεση!..)

Ξετρυπώνω το ξεχασμένο αυτό ποστ για τους πιο καινούργιους συμμετέχοντες στο φόρουμ

Προσωπικά, δεν θα άλλαζα σχολή ακόμα και τώρα που εχω φτάσει 4ο έτος και έχω ζήσει τη σχολή μας και απο την καλή και απο την ανάποδη. Μια αμετανόητη προπτυχιακή ΧΜ!!!

Όντας στο τέλος του 6ου έτους, χρωστώντας ένα μάθημα και παραδίδοντας τη διπλωματική μου τις επόμενες μέρες, μάλλον οι "ώρες" μου σ' αυτή τη σχολή είναι μετρημένες.
Και με έχει καταβάλλει μια τρομερή απογοήτευση από τον εαυτό μου ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΔΗΛΩΣΑ ΤΟ ΤΕΦΑΑ σαν πρώτη μου επιλογή???
Μαθήτρια του 19 μια ζωή, δεν κοίταξα ποτέ στα "χαμηλά". Το ίδιο συνέβη και όταν εμαθα τα μόρια των πανελληνίων. Δεν ήξερα τι θέλω. Και που μυαλό τότε να σκεφτώ τι μου αρέσει. Και όλος ο περίγυρος να μου ζαλίζει τον έρωτα για το Πολυτεχνείο. Δε λεω... Ήμουν των θετικών επιστημών, αλλά μόλις μπήκα στη σχολή, από την πρώτη κιόλας μέρα κατάλαβα ότι δε μου κάνει. Αλλά και πάλι δεν είχα το μυαλό να ξεστραβωθώ να πάω στο "υποτιμημένο" ΤΕΦΑΑ που τόσο πολύ θέλω! Όσο για την πορεία μου στη σχολή, μια λέξη μπορεί να την περιγράψει: ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ! Όχι γιατι δεν είχα τις δυνατότητες, αλλά γιατί δε μου κίνησε ποτέ το ενδιαφέρον. Διάβαζα όσο χρειαζόταν για να περάσω οριακά τα μαθήματα, έκανα τις εργασίες όσο πιο "ξεπέτα" γινόταν κλπ. Και φτάνω ενα μήνα πριν τελειώσω αυτη την πορεία, να κατηγορώ τον εαυτό μου που δεν έκανα τη σωστή επιλογή. Και απογοητεύομαι που τώρα είναι αργά για να την κάνω, όχι μόνο γιατί δε θα με στηρίξει κανείς, αλλά και γιατί μετά από 6 χρόνια στη σχολή, πού κουράγιο να ξαναξεκινήσεις απ' το μηδέν?
Δεν ξέρω αν υπαρχουν κι άλλοι σαν εμένα σ' αυτό το forum, εγώ τα είπα και ξαλάφρωσα.