Τροφή Για Σκέψη

1
Τρόφη για σκέψη απλά...ελπίζω να μην το ανοίξετε και να το κλείσετε αμέσως αλλά να ρίξετε μια ματιά...


http://diktiospartakos.blogspot.com/


Για μια ακόμη φορά αποκαλύπτεται ότι τα λεφτά που υποχρεώθηκε να δώσει ο λαός μας για πολεμικούς εξοπλισμούς και για την συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων στις ιμπεριαλιστικές αποστολές ΝΑΤΟ και ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ, έπιασαν τόπο! Στο όνομα του «εθνικού χρέους» τα εργατικά δικαιώματα εξαφανίζονται, ενώ ιδιωτικοποιούνται ξανά τα κέρδη, αφού και για τους Έλληνες αστούς ο πόλεμος μεταφράζεται σε ευρώ και δολάρια. Η πρόσφατη αρθρογραφία αμφισβητεί την καταστροφολογία Παπαδήμου-Βενιζέλου-Σαμαρά.

Περίπτωση 1η: η εφημερίδα ΙΣΟΤΙΜΙΑ στο άρθρο της με τίτλο «Άνοιγμα του Θωμά Λιακουνάκου στην αμυντική αγορά της Λιβύης» μας περιγράφει το πώς κλείνονται οι δουλείες των Ελλήνων βιομήχανων και εμπόρων όπλων, με την μεσολάβηση των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. «Μεγάλος παίκτης αναδεικνύεται ο Θωμάς Λιακουνάκος γνωστός και από την προμήθεια των LEOPARD- που άφησαν εποχή στον ελληνικό στρατό» (θυμίζουμε ότι τα τάνκς που κατασκευάστηκαν με την συμμετοχή των εταιρειών Μυτιληναίου παρουσίασαν μεγάλα κατασκευαστικά προβλήματα π.χ. ρωγμές στον πύργο κλπ).[.] Κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να αποκτήσει στενές σχέσεις με το νέο καθεστώς της Λιβύης, αναλαμβάνοντας τη μεταφορά στην Ελλάδα τραυματιών, που προέρχονταν αποκλειστικά από τους αντάρτες που πολέμησαν τον Καντάφι (δηλαδή η φιλανθρωπία της κυβέρνησης Γ.Παπανδρέου, αλλοτινού φίλου-συντρόφου του Καντάφι, δεν υπηρετεί ανθρωπιστικά κριτήρια, αλλά εμπορικά και πολιτικά!)[.] Τους περισσότερους από αυτούς ο Λιακουνάκος τους έχει παρκάρει σε ξενοδοχεία της Αθήνας, γιατί η θεραπεία τους δεν απαιτεί καθημερινή νοσηλεία. Με δεδομένο ότι σε αυτούς περιλαμβάνονται υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί που πολέμησαν μαζί με τους αντάρτες το καθεστώς Καντάφι, ο Θωμάς Λιακουνάκος αποκτά άμεση πρόσβαση στην νεά τάξη πραγμάτων που διαμορφώνεται στο Λιβύη. Γι΄ αυτό μην εκπλαγείτε αν σε κάποιες από τις μελλοντικές παρελάσεις στην Τρίπολη, εμφανιστούν τα γερμανικά LEOPARD».



Αξίζουν όμως δύο επισημάνσεις που φωτίζουν τον τρόπο που ο στρατός ανοίγει το δρόμο των κερδών για το ιδιωτικό κεφάλαιο. Όταν ο πρώην Α/ΓΕΕΘΑ Αντιπτέραρχος Ιωάννης Γιάγκος συμμετείχε στην σύσκεψη Αρχηγών Άμυνας Κρατών που απάρτισαν την Συμμαχία των Προθύμων που διεξήγαγε την επιχείρηση Unified Protector στη Λιβύη, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Ντόχα του Κατάρ, είχε θέσει θέμα συμμετοχής των Ελλήνων εφοπλιστών και επιχειρηματιών στην Ανοικοδόμηση της Λιβύης.

Επίσης, θυμίζουμε ότι "Χρυσές" δουλειές κάνουν ιδιωτικές κλινικές στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, την Ρόδο και τα Χανιά με τους χιλιάδες Λίβυους τραυματίες που έχουν εισαχθεί σε αυτές τους τελευταίους μήνες. Συνολικά πάνω από 2.300 Λίβυοι, τραυματίες και συνοδοί τους, έχουν σε ελληνικές κλινικές στις παραπάνω πόλεις.

Για την ακρίβεια σε κλινικές της Αθήνας έχουν εισαχθεί 1.194 τραυματίες, στη Θεσσαλονίκη 950, στη Ρόδο 152 και στα Χανιά 11. Το Δεκέμβριο περίπου 600 Λίβυοι τραυματίες και ασθενείς αφίχθησαν στην Ελλάδα, ενώ για κάθε ασθενή το κοστολόγιο κινείται μέχρι και τα 650 ευρώ την ημέρα. Δηλαδή, περισσότερα από ένα εκατομμύριο ευρώ τη μέρα κέρδος για τους επιχειρηματίες στο χώρο της υγείας!!!

Μπορεί οι εφοπλιστές, οι εργολάβοι, οι ξενοδόχοι, οι έμποροι του πολέμου και της υγείας να μετράνε κέρδη, αλλά ο λαός μας πλήρωνε για 4 μήνες καθημερινά ένα εκατομμύριο ευρώ για την επέμβαση στη Λιβύη.


Μπορώ να σας επιβεβαίωσω τα bold παιδιά, πράγματι σε γνωστά νοσοκομεία νοσηλευτηκαν πάρα πολύ Λίβυοι!! :|


Υ.Γ (Μάκη/Φωτεινή/Περικλή μετέφερέ το αν θες δεν το έχω βάλει στην καταλληλη κατηγορία) :razz:
ΚΩ.ΜΗΤ.Η.Σ και στους Χημικους Μηχανικους!

Δύο Φράσεις Προκαλούν Αληθινό Τρόμο: ''Κάναμε ό,τι μπορούσαμε..'' και ''ο Βύντρα Σεντράρει! :o ''

Re: Τροφή Για Σκέψη

2
Μπορώ να σας επιβεβαίωσω τα bold παιδιά, πράγματι σε γνωστά νοσοκομεία νοσηλευτηκαν πάρα πολύ Λίβυοι!! :|
Επίσης, μπορώ να επιβεβαιώσω οτι σε πάρα πολλά ξενοδοχεία φιλοξενήθηκαν Λίβυοι.

Κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να αποκτήσει στενές σχέσεις με το νέο καθεστώς της Λιβύης, αναλαμβάνοντας τη μεταφορά στην Ελλάδα τραυματιών, που προέρχονταν αποκλειστικά από τους αντάρτες που πολέμησαν τον Καντάφι (δηλαδή η φιλανθρωπία της κυβέρνησης Γ.Παπανδρέου, αλλοτινού φίλου-συντρόφου του Καντάφι, δεν υπηρετεί ανθρωπιστικά κριτήρια, αλλά εμπορικά και πολιτικά)

Το πιο σημαντικό κατ'εμέ σημείο του κειμένου. "Για τα λεφτά τα κάνεις όλα, για τα λεφτά δεν μ'αγαπας" :whistle:

ΥΓ: Το μετέφερα, don't worry :razz:
"I went numb when I learned to see..."

Re: Τροφή Για Σκέψη

3
Κάποιες ειδήσεις που αποτελούν τροφή για σκέψη:

Πλέον οι πατέντες επεκτάθηκαν και στους ...σπόρους
Να λοιπόν ποιους προστατεύουν τα νομοσχέδια περί πνευματικών δικαιωμάτων και ευρεσιτεχνιών

Ενώ εδώ είναι ένα παράδειγμα για το πως οι πολυεθνικές εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους των λεγόμενων χωρών του Tρίτου Κόσμου

Τέλος,μια εναλλακτική αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης,όπου στην Ισλανδία οι τράπεζες διέγραψαν δάνεια από το 25% των νοικοκυριών
"People don’t listen, they just wait for their turn to talk."
— Chuck Palahniuk

Re: Τροφή Για Σκέψη

5
http://www.iospress.gr/ios1999/ios19991128a.htm

Ενα αδιάσειστο ντοκουμέντο επιβεβαιώνει αυτό που δεν ήθελαν να πιστέψουν οι κατ' επάγγελμα αλβανοφάγοι της ελληνικής δημόσιας ζωής: ότι οι συμπατριώτες μας κατείχαν τα σκήπτρα της εγκληματικότητας μεταξύ όλων των Ευρωπαίων μεταναστών στις ΗΠΑ του μεσοπολέμου. Το ίδιο ντοκουμέντο μάς διδάσκει πολλά για τον τρόπο στιγματισμού πληθυσμιακών ομάδων μέσω "στατιστικών ευρημάτων".

Καιρός για προβληματισμό :)
ΚΩ.ΜΗΤ.Η.Σ και στους Χημικους Μηχανικους!

Δύο Φράσεις Προκαλούν Αληθινό Τρόμο: ''Κάναμε ό,τι μπορούσαμε..'' και ''ο Βύντρα Σεντράρει! :o ''

Re: Τροφή Για Σκέψη

6
Ένα βαγόνι γεμάτο νεκρούς
Άνοιξα τα μάτια λίγο πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Αυτό συμβαίνει τις μέρες του άγχους. Πρώτη σκέψη της ημέρας ‘δεν έχω πληρώσει τη δεη'. Γαμώ τη δεή η επόμενη σκέψη. Το αντίδοτο του άγχους κοιμάται δίπλα μου. Ευτυχώς. Μέχρι να φτάσω στο μετρό η δεη έχει γίνει μια δουλειά που θα ταχτοποιήσω αύριο.

Μπαίνω στο μετρό. Αλλάζω γραμμή στο σύνταγμα και μπαίνω στο βαγόνι που με οδηγεί στον τελικό προορισμό. Μόλις που πρόλαβα να βρω τη γωνιά μου και να βγάλω το βιβλίο, μια σπαρακτική φωνή από δίπλα επαναλαμβάνει ‘Δε μπορώ να πάρω ανάσα', ΄Χάνομαι'. Είναι μια γυναίκα γύρω στα 40 με τα ρούχα της δουλειάς. Έχει ιδρώσει, το βλέμμα της φανερώνει απελπισία, δε μπορεί να πάρει ανάσα. Παθαίνει έμφραγμα, κρίση πανικού, τι συμβαίνει; Οι διπλανοί της δεν την κοιτάνε καν. Την πλησιάζω. Δεν κουνιέται κανείς.

Μόνο εγώ την ακούω ρε; Τι γίνεται;

Στη διαδρομή μέχρι την επόμενη στάση, φωνάζει σπαρακτικά πως δεν έχει ανάσα. Κουνάει τα χέρια της για να κάνει αέρα στο πρόσωπο της. Σηκώνεται όρθια, το σώμα της έχει μια κλίση προς τα πάνω σαν να προσπαθεί να βγει πάνω από όλους μας για να αναπνεύσει.

Δε νιώθετε ρε σείς την απελπισία της;

Η οδηγός του μετρό έρχεται στο βαγόνι μας και με πολύ αυστηρό ύφος της λέει ‘ Σας παρακαλώ κυρία μου περάστε έξω'. Δε μπορώ να καταλάβω τι γίνεται, γιατί της μιλάει έτσι, τι έκανε λάθος; Τη βοηθάω να βγει έξω. Την ώρα που βγαίνει φωνάζει ‘είχε σταματήσει για χρόνια. Με έχει πιάσει κρίση πανικού. Χάνομαι'. Ζητάει απελπισμένα ένα μπουκάλι νερό. Το ξέρω ότι δεν έχω στην τσάντα αλλά κοιτάω. Δε ξέρω τι να κάνω. Ένα μπουκάλι νερό ρε σεις. Ο χρόνος έχει παγώσει στην αποβάθρα. Στην απόλυτη ησυχία μια γυναίκα φωνάζει την απελπισία της. Δε μπορεί να αναπνεύσει. Την ακούτε;

Γιατί κοιτάτε όλοι έτσι; Τι έχετε πάθει ρε; Τι σας συμβαίνει;

Ένας ζωντανός ανάμεσα τους της ρίχνει ένα μπουκάλι νερό στα μαλλιά, μια άλλη ζωντανή της δίνει οδηγίες για βαθιές ανάσες. Συνέρχεται. Ηρεμεί. Η ανάσα της κοπάζει, αλλάζει το βλέμμα της. Ζητάει συγνώμη.

Σας ζητάει συγνώμη ρε.

Πλησιάζει το βαγόνι, κάνει να ξαναμπεί. Δυο γυναίκες γύρω στα 60 δεν την αφήνουν. Απαγορεύεται να μπεις της λένε. Η κοπέλα που την είχε βοηθήσει νωρίτερα κι εγώ από λίγο πιο πίσω τους απαντάμε. Τι σημαίνει απαγορεύεται; Οι πόρτες κλείνουν, η γυναίκα μένει απέξω, το μετρό φεύγει.

Τι συμβαίνει; Υπάρχει κάποιος άνθρωπος εδώ μέσα ή έχετε πεθάνει όλοι ρε σεις;

Κλαίω. Δεν είναι μόνο η απελπισία της και τα σπαρακτικά της λόγια που με έχουν λυγίσει. Είναι που δεν υπάρχουν ζωντανοί. Τι έχουν πάθει; Δε μπορώ να συγκρατήσω με τίποτα τα δάκρυα μου. Τα σκουπίζω. Ό άντρας δίπλα μου με κοιτάει.

Τι με κοιτάς ρε; Κι αυτό σου φαίνεται περίεργο; Νιώθεις ρε;

Κι άλλος ένας ζωντανός, γύρω στα 60, κλαίει κι αυτός. Δεν προλαβαίνω να τα μαζέψω και πέφτουν κι άλλα. Κλαίμε εμείς για σας, τρέχουμε εμείς για σας. Για σας, τα ζόμπι με τις ωτοασπίδες που αγχώνεστε να φτάσετε στη δουλειά σας. Που κοιτάνε παγωμένοι, που μπροστά στην απελπισία του άλλου μάθατε μόνο να παγώνετε. Δε σκεφτήκατε σε καμία στιγμή άραγε πως θα μπορούσατε να είστε εσείς στη θέση της; Δε ξέρω πως τα καταφέρνετε.

Βγαίνω από το μετρό. Θέλω να μιλήσω σε έναν ζωντανό. Τα λέω. Κλαίω. Πρώτα μια περιγραφή, μετά η στεναχώρια και τα δε θέλω να ζω εδώ, κωλοέλληνες.

Εδώ, η ζωή δυσκολεύει. Νομίζεις πως θα την αντέξεις, από τη μία σκέφτεσαι πως εσύ πρέπει να συνεχίσεις να είσαι αυτός που θα βοηθήσεις τη γυναίκα που χάνεται και από την άλλη δεν αντέχεις άλλο να τους κοιτάς όλους αυτούς τους παγωμένους. Τους αδιάφορα παγωμένους.

Καθώς έμπαινα στο γραφείο, με έπιασα να φωνάζω σιωπηλά αυτά που δεν είπα στην 60άρα με το απαγορεύεται. Πόσα ‘εσείς μας φέρατε ως εδώ' να επανέλαβα άραγε.

Την ξέρω την κρίση πανικού. Είναι μια σκέτη φρίκη. Ωμή απελπισία που σου κόβει την ανάσα. Αυτό που σε πεθαίνει όμως δεν είναι αυτό. Θάνατος είναι αυτά τα εκατοντάδες όρθια και καθιστά ζόμπι που παρακολουθούσαν. Τα σώματα τους έχουν παγώσει από το θάνατο. Η μόνη με ζεστό ακόμα χνώτο φώναζε ‘χάνομαι' και 4-5 ζωντανοί της κρατούσαν το χέρι. Αυτοί, οι μόνοι ζεστοί.
ΠΗΓΗ: http://mpananas.wordpress.com/
ΚΩ.ΜΗΤ.Η.Σ και στους Χημικους Μηχανικους!

Δύο Φράσεις Προκαλούν Αληθινό Τρόμο: ''Κάναμε ό,τι μπορούσαμε..'' και ''ο Βύντρα Σεντράρει! :o ''

Re: Τροφή Για Σκέψη

7
Τι είναι αυτό; Αληθινή ιστορία; Κι εγώ δυστυχώς αν ήμουν εκεί νομίζω δε θα έκανα τίποτα γιατί αφενός από τη στιγμή που δεν βλέπεις κανένα να κάνει κάτι νομίζεις ότι αυτό είναι το σωστό αλλά ΚΥΡΙΩΣ αν πήγαινα να κάνω μια κίνηση θα φοβόμουν ότι όλοι αυτοί που δεν αντιδρούν θα με κρίνουν ή θα σκεφτούν ότι κάνω κάτι λάθος. Πρέπει να αλλάξει αυτό, άνθρωποι είμαστε ρε γαμώτο. Μπορεί να βρεθούμε εμείς σε δύσκολη θέση, θα θέλαμε μια υποστήριξη. Επί τη ευκαιρία θα σας παρότρυνα να δείτε το εξής βιντεάκι https://www.youtube.com/watch?v=P7tVy88FTJE που είναι ένα πείραμα συμπεριφοράς. Πιστεύω ότι κολλάει με την ιστορία. Πολλές φορές το σκέφτομαι κ λέω θα κάνω ρε γαμώτο αυτό που θεωρώ σωστό, μπορεί κ άλλοι να με συμμερίζονται...

Re: Τροφή Για Σκέψη

9
elnino έγραψε:Τι είναι αυτό; Αληθινή ιστορία; Κι εγώ δυστυχώς αν ήμουν εκεί νομίζω δε θα έκανα τίποτα γιατί αφενός από τη στιγμή που δεν βλέπεις κανένα να κάνει κάτι νομίζεις ότι αυτό είναι το σωστό αλλά ΚΥΡΙΩΣ αν πήγαινα να κάνω μια κίνηση θα φοβόμουν ότι όλοι αυτοί που δεν αντιδρούν θα με κρίνουν ή θα σκεφτούν ότι κάνω κάτι λάθος. Πρέπει να αλλάξει αυτό, άνθρωποι είμαστε ρε γαμώτο. Μπορεί να βρεθούμε εμείς σε δύσκολη θέση, θα θέλαμε μια υποστήριξη. Επί τη ευκαιρία θα σας παρότρυνα να δείτε το εξής βιντεάκι https://www.youtube.com/watch?v=P7tVy88FTJE που είναι ένα πείραμα συμπεριφοράς. Πιστεύω ότι κολλάει με την ιστορία. Πολλές φορές το σκέφτομαι κ λέω θα κάνω ρε γαμώτο αυτό που θεωρώ σωστό, μπορεί κ άλλοι να με συμμερίζονται...
Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Έχω βρεθεί αρκετές φορές σε τέτοιες άβολες καταστάσεις, και πράγματι αν είσαι με κάποιον με την ίδια ευαισθησία και ανάγκη να βοηθήσει τον άλλο, θα το κάνεις! Μόνος σου πάλι...είναι μια αόρατη δύναμη, μια φοβία ότι τώρα αυτός θα μου κάνει κακό! Τελικά όμως, το μεγαλύτερο κακό για μένα γίνεται όταν δεν τον βοηθάς και υποσυνείδητα μας μένει αυτή η εικόνα και την επόμενη φορά είναι ακόμα πιο μπερδεμένη η κατάσταση.
ΚΩ.ΜΗΤ.Η.Σ και στους Χημικους Μηχανικους!

Δύο Φράσεις Προκαλούν Αληθινό Τρόμο: ''Κάναμε ό,τι μπορούσαμε..'' και ''ο Βύντρα Σεντράρει! :o ''
cron