Αφου λοιπον το υποφορουμ αυτο ειναι για την "κουλτουρα", γινεται να μην εχουμε ενα thread για λογοτεχνικα βιβλια?
Τι βιβλια σας αρεσουν? Τι διαβασατε/διαβαζετε τον τελευταιο καιρο?

Αρχιζω:
Εμενα μου αρεσουν επι το πλειστον τα επιστημονικης φαντασιας :geek: και τωρα τελευταια διαβασα το 1984 και το Φαρεναϊτ 451.(Οχι τοσο επιστημονικη φαντασια αλλα πεφτουν πολυ κοντα)

Και τα δυο αφορουν δυσοιωνα μελλοντα της ανθρωποτητας.
Το 1984 περιγραφει ενα μελλον οπου ολος ο κοσμος κυβερναται απο ολοκληρωτικα καθεστωτα και ολοι παρακολουθουνται απο τον "Μεγαλο Αδερφο"(απο εκει προερχεται και ο γνωστος ορος), μονο η πραξη τη σκεψης αποτελει εγκλημα.

Στο Φαρεναϊτ 451(η θερμοκρασια,σε κελσιου αλλα τελωσπαντων, οπου αυτοαναφλεγεται το χαρτι) ολος ο κοσμος καθεται αποβλακωμενος μπροστα σε τηλεορασεις και κανεις δεν διαβαζει βιβλια, μαλιστα οποιος το κανει συλλαμβανεται και υπαρχει ειδικο σωμα που αναλαμβανει την ευρεση και την αποτεφρωση των βιβλιων!

Όλα του Dan Brown μου άρεσαν αρκετά!

Χμ... και το σκεφτόμουν αυτές τις μέρες...

Λοιπόν. Εξαιρετικό βιβλίο το "Σίγουρα θα αστειεύεστε κύριε Φάινμαν", εκδόσεις Κάτοπτρο αν θυμάμαι καλά, αυτοβιογραφία. Ειδικά μέχρι τη μέση περίπου (μέχρι τα πειράματα για την ατομική βόμβα) είχε πάρα πολύ ενδιαφέρον και σασπένς. Υπογράφει "φυσικός" αλλά σίγουρα είχε το μικρόβιο του μηχανικού. Όταν ήταν μικρός επισκεύαζε ραδιόφωνα για χόμπι και για χαρτζιλίκι. Αργότερα έπαιζε με κλειδαριές με συνδυασμό, καταφέρνοντας να ανοίξει πολλές από αυτές.

Σημειώνω ότι, ενθουσιασμένος από αυτό, πήρα και ένα βιβλίο με τις επιστολές του που κυκλοφορεί το οποίο το βρήκα ιδιαίτερα βαρετό. Δεν κατάφερα να διαβάσω πάνω από το 1/3.

Άλλο ένα συναρπαστικότατο βιβλίο, το "ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ" του Απόστολου Δοξιάδη. Για όσους γοητεύονται από τις ανησυχίες του πρωταγωνιστή το προτείνω ανεπιφύλαχτα. Πολύ δυνατό βιβλίο και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αληθινή ιστορία (εκτός από το τέλος βέβαια που γίνεται εντελώς μυθιστορηματικό, αλλά ιδιαίτερα συναρπαστικό).

Αν μπορούμε να βάλουμε και κόμιξ, πολύ ωραίο ήταν και το Logicomix, πάλι του Δοξιάδη. Αν και το συστήνω μόνο για όσους έχουν ένα κάποιο ενδιαφέρον για τη μαθηματική λογική και την ιστορία των μαθηματικών, γιατί αν δεν έχεις ακούσει τπτ από όσα αναφέρει μέσα είναι κομματάκι βαρύ. Έχει ένα πολύ ωραίο παράρτημα βέβαια στο τέλος που τα εξηγεί όλα πολύ ωραία, έχει και σύντομες βιογραφίες κτλ.

Δεν σας είπα για κανένα ιδιαίτερα ψαγμένο βιβλίο αυτή τη στιγμή, αλλά θα επανέλθω άλλη ώρα με καλύτερο υλικό.

@tim: Λες όλα, άρα τα έχεις διαβάσει όλα. Εγώ όλα εκτός το τελευταίο. Παρατήρησες κάτι στα βιβλία αυτά;

MakisH έγραψε: @tim: Λες όλα, άρα τα έχεις διαβάσει όλα. Εγώ όλα εκτός το τελευταίο. Παρατήρησες κάτι στα βιβλία αυτά;

Ειναι τα ιδια? Ωραια δεν λεω, σε τραβανε, αλλά...

Αυτα του Δοξιαδη τα συστηνω και εγω, θυμαμαι που ειχα διαβασει τον Θειο Πετρο στο γυμνασιο και οταν το τελειωσα πηγα στο μαθηματικο μου(που μου το ειχε συστησει) και τον ρωτησα αν
(μην το πατησετε αν δεν εχετε διαβασει το βιβλιο) Και του Φάυνμαν ειναι πολυ ωραιο, τρομερες ιστοριες!

(και αυτό μην το πατήσετε αν δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο, θα το μετανιώσετε, διαβάστε το πρώτα)
edit: Και περί του Dan Brown ναι, αυτό εννοούσα... Μου φάνηκε ότι είχε ένα πρότυπο γραμμένο κάπου και το ακολουθούσε πιστά. Σε στυλ "πώς να γράψετε ένα επιτυχημένο εμπορικό βιβλίο με σασπένς". Πάντως δε λέω, ήταν ιδιαίτερα πιασάρικα, πολύ σασπένς και κάποια πράγματα θα μπορούσαν να συμβούν στην πράξη.

Και εμένα μου αρέσει η επιστημονική φαντασία. Ο αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο Ισαάκ Ασίμωφ και έχω διαβάσει πολλές από τις ιστορίες επιστημονικής φαντασίας που έχει γράψει (και αρκετές μυστηρίου). Ο Ασίμωφ είναι αυτός που σκέφτηκε τους 3 νόμους της ρομποτικής (και εφηύρε την λέξη ρομποτική btw), έγραψε πολλές ιστορίες με ρομπότ (η πρώτη ανθολογία τέτοιων ιστοριών είναι η 'Εγώ, το ρομπότ/I, Robot', (που ουδεμία σχέση έχει με αυτό το έκτρωμα την ταινία που βγήκε το 2004) καθώς και την σειρά 'Foundation' (στην Ελλάδα: 'Γαλαξιακή Αυτοκρατορία'). Αυτό που μου αρέσει στον Ασίμωφ είναι ο απλός τρόπος γραφής και το γεγονός πως οι ιστορίες του στηρίζονται κυρίως στην λογική και δεν έχουν πολλή βία (συνήθως δεν έχουν καθόλου).
Πέραν του Ασίμωφ, μου αρέσει και ο Frank Herbert, βασικά το Dune και οι συνέχειες, κυρίως οι τρεις πρώτες, οι άλλες δύο είναι εντάξει, ενώ οι συνέχειες που γράφει ο γιός του έχουν αρχίσει πιά να γίνονται κουραστικές...
Ο Κλάρκ συμπαθής μου είναι, δεν μπορώ να πω πως τον έχω πολυδιαβάσει...
Σε πιο light αναγνώσματα μου αρέσει και ο Douglas Adams (The Hitchiker's Guide to the Galaxy).

@PeriklisP: Το 1984 το έχω διαβάσει, το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον, ειδικά τα αποσπάσματα από το βιβλίο (του Goldstein). To Fahrenheit 451 το έχω ξεκινήσει, αλλά το άφησα (=διάβαζε: θα το συνεχίσω κάποια στιγμή στο μέλλον). Δεν με πολυτράβηξε ο τρόπος με τον οποίο γράφει ο Bradbury. Έχεις διαβάσει το Brave new world/Θαυμαστός καινούριος κόσμος του Huxley; (αναλόγου στυλ βιβλίο)


Τα ενδιαφέροντά μου κινούνται και πέραν της επιστημονικής φαντασίας, αλλά έχω αρχίσει να γίνομαι κουραστικός, ίσως σε επόμενο post.

Μιας που πιάσαμε την επιστημονική φαντασία...

Ιούλιο Βερν έχει διαβάσει κανείς σας; Είχα διαβάσει λίγο το "ταξίδι στο κέντρο της γης" (όχι ολόκληρο) στο δημοτικό/γυμνάσιο περίπου και μου είχε κάνει πολύ καλή εντύπωση. Πρόσφατα είδα ένα ντοκυμαντέρ αφιερωμένο σε αυτόν και ο άνθρωπος πρέπει να ήταν πάρα πολύ μπροστά από την εποχή του. Πάρα πολύ όμως.

Ναι, έχω διαβάσει π.χ. τον 'Ροβήρο τον Κατακτητή' και τον 'Άρχοντα του Κόσμου' (που είναι η συνέχειά του), όπως και τα '500 εκατομμύρια της Μπεγκούμ'. (Καλά, εντάξει και τον 'Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες', ίσως και κανένα άλλο που δεν θυμάμαι.)

Και σχόλια; Από ποιο θα πρότεινες να αρχίσει κάποιος;

Έχω στο Ηράκλειο κάτι πολύ παλιές εκδόσεις, μερικών. Του παππού μου ήταν μάλιστα. Να ανεβάσω μερικά εδώ αν είναι...

Λοιποοοον, απο Ιούλιο Βερν έχω διαβάσει τα άπαντα σχεδόν. Είχα λύσσα με δαύτα στο δημοτικό και το γυμνάσιο βλέπετε Θυμάμαι όταν έπιανα ένα βιβλίο του κόλλαγε στα χέρια μου. Δεν το άφηνα αν δεν το τελείωνα. Ο τύπος ήταν έτη φωτός μπροστά απο την εποχή του. Αγαπημένα: Τα παιδιά του πλοιάρχου Γκραντ, 20.000 λεύγες κάτω απο τη θάλασσα, ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες, ο δεκαπεντάχρονος πλοίαρχος, Μιχαήλ Στρογκώφ και last but not least Το μυστηριώδες νησί. Τα συνιστώ ανεπιφύλακτα αν κ να ξέρετε οτι είναι σε στυλ παραμυθάκι, αλλά και επιστημονική φαντασία (τουλάχιστον για την εποχή που γράφτηκαν)

Αυτή την περίοδο διαβάζω το "Το Κοριτσι στη φωλιά της Σφήγκας" που είναι το τρίτο μέρος της τριλογίας του Στιγκ Λάρσον (Το κορίτσι με το τατουάζ, Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά). Πολύ ωραίο, γρήγορο με αρκετό μυστήριο και δράση. Βέβαια το καλύτερο βιβλίο της τριλογίας είναι το δεύτερο (Το Κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά) το οποίο το διάβασα μέσα σε 3 μερες (κοντά στις 800 σελ το βιβλιο btw)

Εχω επίσης διαβάσει το Logicomix του Δοξιάδη που ήταν πάρα πολύ έξυπνο και ενδιαφέρον αν και δεν ενδιαφέρομαι τόσο πολύ στα μαθηματικά ή στην ιστορία τους. Να ναι καλά βέβαια οι βιογραφίες στο πίσω μέρος του βιβλίου και κάποια αλλα επεξηγηματικά

Αυτά προς το παρόν... Θα επανέλθω δριμύτερη καθώς ακόμα δεν σας αποκάλυψα τον αγαπημένο μου συγγραφέα!