Κάτι λίγο...ποιητικό...

Re: Κάτι λίγο...ποιητικό...

11 από KiritoShu

Συγυρίζοντας το δωμάτιο μου βρήκα το παρακάτω που είχα γράψει κάποτε στο παρελθόν και είπα αφορμόμενος από την προτροπή του keiner να ανεβάσουμε δικές μας δημιουργίες να το μοιραστώ (άσκοπα ίσως)

Φέρελπις

Κι όμως επλίζει ακόμα...
Παράλογο στην κοινωνία τούτη
Μια κοινωνία τρομολαγνική... τρομοκρατική... αυτοκαταστροφική...
χωρίς φραγμούς και όρια...
Μια κοινωνία όπου το παράλογο θεωρείται αυτονόητο
και το αυτονόητο παράλογο συνάμα
Όπου οι παρωπίδες κυριαρχούν
Όπου οι άνθρωποι αδυνατούν να δουν το τέλος ως ευκαιρία
Ευκαιρία για μια καινούρια αρχή...
Πέσαν τα κοράκια να τον φάνε
Αλλά αυτός εκεί -αθεράπευτα αισιοδοξος-
Σε μία κοινωνία θεωρητικά νεκρή
που αποκαρδίωσε πολλούς
που τους καταδίκασε
και τελικά τους εξολόθρευσε...
Μα καλά, αυτός με ποιο δικαίωμα τολμά;!;!
Ποιος του δίνει πάτημα να ελπίζει;
Ίσως να είναι αιθεροβάμων, ίσως να πιστεύει σε ουτοπίες...
Και ο ίδιος το ξέρει άλλωστε...
Κι όμως τολμά να ελπίζει ακόμα...
Τον καημένο

Αν κάτι πάει στραβά, ίσιωσέ το.
Αν δεν μπορείς, αγνοησέ το.
Άλλωστε η ζωή συνεχίζει.
Το αν θα την ακολουθήσεις είναι δικό σου θέμα

Re: Κάτι λίγο...ποιητικό...

12 από maria93

Συγιρίζοντας το δωμάτιο μου βρήκα το παρακάτω που είχα γράψει κάποτε στο παρελθόν και είπα αφορμόμενος από την προτροπή του keiner να ανεβάσουμε δικές μας δημιουργίες να το μοιραστώ (άσκοπα ίσως)

Δεν είναι ποτέ άσκοπο να μοιράζεσαι πράγματα που είναι αυτό που θα λέγαμε "από καρδιάς", όπως δηλαδή οι προσωπικές δημιουργίες

Jealousy is the fear or apprehension of superiority: envy our uneasiness under it.
-William Shenstone

Re: Κάτι λίγο...ποιητικό...

13 από maria93

Είναι από τους αγαπημένους μου ποιητές/πεζογράφους του οποίου τα έργα δυστυχώς είναι δύσκολο να βρεθούν σε καλή μετάφραση.Τα περισσότερα είναι σε γερμανικά(η γλώσσα γραφής) και κάποια στα αγγλικά

Άνθρωποι μέσα στη νύχτα
Οι νύχτες , για τα πλήθη, δεν έγιναν, στοχάσου.
Η νύχτα σε χωρίζει από το γείτονά σου,
Γι αυτό , δεν πρέπει, εσύ, να τον ζητήσεις.
Κι αν νύχτα, ανάψεις φως στην κάμαρά σου,
Στο πρόσωπον ανθρώπους ν’ αντικρίσεις…
Ποιους ;- πρέπει τον εαυτό σου να ρωτήσεις.

Οι άνθρωποι, φοβερά, απ’ το φως, είν’ αλλοιωμένοι,
Που το ιδρώνουνε τα πρόσωπά τους,
Κι αν νύχτα, τύχαινε να είναι μαζεμένοι,
Έναν κόσμο που θα παραπάταγε, να δεις θα μπορούσες,
Ο ένας στον άλλο πάνω ακουμπισμένοι.
Κίτρινο φως, πάνω στα μέτωπά τους,
όλες τις σκέψεις έδιωξε μακριά,
το κρασί τρέμει μες τα βλέμματα τους
και στα χέρια τους κρέμεται η βαριά χειρονομία,
που μ’ αυτήν εννοούνε, όταν συνομιλούν,
όταν συνομιλούν, ο ένας τον άλλο και σ’ αυτό επάνω,
ολοένα λεν: Εγώ κ’ Εγώ και. Με το Εγώ, έναν άλλον,
οποιονδήποτε θεωρούνε.

Κάποιες πληροφορίες για τον Ράινερ Μαρία Ρίλκε http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE% ... E%BA%CE%B5

Jealousy is the fear or apprehension of superiority: envy our uneasiness under it.
-William Shenstone

Re: Κάτι λίγο...ποιητικό...

14 από maria93

Οκ, δεν είναι ακριβώς ποίηση αλλά έχει ηθικό δίδαγμα θεωρώ για τη φιλία + είναι και συγκινητικό

[ Βίντεο στο YouTube ]

Jealousy is the fear or apprehension of superiority: envy our uneasiness under it.
-William Shenstone

Re: Κάτι λίγο...ποιητικό...

15 από fotinit17

Αφού γουστάρετε ποίηση πάρτε και ένα επίκαιρο:

Μανώλης Αναγνωστάκης
Φοβάμαι

Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου 'κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.

Το ποίημα «Φοβάμαι» γράφτηκε τον Νοέμβρη του 1983 και δημοσιεύτηκε στην εφημ. Αυγή.

"I went numb when I learned to see..."

Re: Κάτι λίγο...ποιητικό...

16 από Papajim202

Αν και δεν με τρελαίνει η ποίηση ο αγαπημένος μου είναι ο Καρυωτάκης

Αποστροφή (Kώστας Καρυωτάκης)

Φθονώ την τύχη σας, προνομιούχα
πλάσματα, κούκλες ιαπωνικές.
Κομψά, ρόδινα μέλη πλαστικές
γραμμές, μεταξωτά, διαφανή ρούχα.

Ζωή σας όλη τα ωραία σας μάτια.
Στα χείλη μόνο οι λέξεις των παθών.
Ένα έχετ’ όνειρο: τον αγαθόν
άντρα σας και τα νόμιμα κρεβάτια.

Χορός ημιπαρθένων, δυο δυο,
μ’ αλύγιστο το σώμα, θριαμβευτικά,
επίσημα και τελετουργικά,
πηγαίνετε στο ντάνσιγκ ή στο ωδείο.

Εκεί απειράριθμες παίρνετε πόζες.
Σαν τη σελήνη πριν ρομαντικές,
αύριο παναγίες, όσο προχτές,
ακούοντας τη «Valenzia», σκαμπρόζες.

Ένα διάστημα παίζετε το τέρας
με τα τέσσερα πόδια κολλητά.
Τρέχετε και διαβάζετε μετά
τον οδηγό σας «δια τα μητέρας».

Ω, να μπορούσε έτσι κανείς να θάλλη,
μέγα ρόδο κάποιας ώρας χρυσής,
ή να βυθομετρούσατε και σεις
με μια φουρκέτα τ’ άδειο σας κεφάλι!

Ατίθασα μέλη, διαφανή ρούχα,
γλοιώδη στόματα υποκριτικά,
ανυποψίαστα, μηδενικά
πλάσματα, και γι’ αυτό προνομιούχα…
K. Γ. Καρυωτάκης

“Before you criticize someone, you should walk a mile in their shoes. That way when you criticize them, you are a mile away from them and you have their shoes.”

Re: Κάτι λίγο...ποιητικό...

17 από maria93

Νομίζω πως ένα από τα καλύτερά του είναι αυτό(βέβαια όλα του είναι τέλεια

)

ΜΙΚΡΗ ΑΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΕ Α ΜΕΙΖΟΝ

Α! κύριε, κύριε Μαλακάση,
ποιος θα βρεθεί να μας δικάσει,
μικρόν εμέ κι εσάς μεγάλο
ίδια τον ένα και τον άλλο;
Τους τρόπους, το παράστημά σας,
το θελκτικό μειδίαμά σας,
το monocle που σας βοηθάει
να βλέπετε μόνο στο πλάι
και μόνο αυτούς να χαιρετάτε
όσοι μοιάζουν αριστοκράται,
την περιποιημένη φάτσα,
την υπεροπτική γκριμάτσα
από τη μια μεριά να βάλει
της ζυγαριάς, κι από την άλλη
πλάστιγγα να βροντήσω κάτου,
μισητό σκήνωμα, θανάτου
άθυρμα, συντριμμένο βάζον,
εγώ, κύμβαλον αλαλάζον.
Α! κύριε, κύριε Μαλακάση,
ποιος τελευταίος θα γελάσει;

Jealousy is the fear or apprehension of superiority: envy our uneasiness under it.
-William Shenstone

Re: Κάτι λίγο...ποιητικό...

18 από Papajim202

Παλι Καρυωτακης αλλα δεν πειραζει...

Η τελευταια

(Είναι εδώ; Είναι εκεί; Έφυγε; Θα' ρθει; Πού είναι; Η τελευταία;)

Α! Το δάσος πέρα.
Ένα τραπεζάκι κάτω από τ' απόμερο πεύκο.
Και η νύχτα που ερχόταν σιγά σιγά για να μην τη νιώσουμε.
Η βοή του βραδινού ανέμου στα κλαδιά.
Τα λόγια που έλειπαν. Τα χέρια ωχρά. Τα μάτια και τ' αστέρια.
Μεσάνυχτα. Τίποτε απ' όλα δεν είχε ειπωθεί.

(Ψέματα; Ψέματα; Παιχνίδι φιλαρέσκειας; Περιέργεια; Εγωισμός;)

Κι άλλοτε η θάλασσα.
Τα πλοία που έφευγαν στον ορίζοντα παίρνοντας τα όνειρά μας.
Ο φλοίσβος με τις υποσχέσεις του.
Εκεί πάνω στο βράχο τ' άφθονα και ανεξήγητα δάκρυα.
Η μοναξιά στο απέραντο. Τα φιλιά. Η ψυχή...

(Τίποτε; Τίποτε; Παιδικότητες; Ρομαντισμός; Αυταπάτη;)

Άλλες φορές η αυγή αναπάντεχη και προδοτική.
Από δρομάκια το κουραστικό γύρισμα.
Οι πρώτοι θόρυβοι της ημέρας.
Η γλυκιά μεταμέλεια στο πρόσωπο που φωτιζόταν ολοένα. Το χαίρε...

(Έφυγε; Δε θα' ρθει πια; Τελευταία;)

“Before you criticize someone, you should walk a mile in their shoes. That way when you criticize them, you are a mile away from them and you have their shoes.”

Re: Κάτι λίγο...ποιητικό...

19 από PeriklisP

Μιας και το φερε καπου σημερα η κουβεντα, ενα απο τα αγαπημενα μου:

There's a certain slant of light,
by Emily Dickinson.

There's a certain slant of light,
On winter afternoons,
That oppresses, like the heft
Of cathedral tunes.

Heavenly hurt it gives us;
We can find no scar,
But internal difference
Where the meanings are.

None may teach it anything,
'Tis the seal, despair,-
An imperial affliction
Sent us of the air.

When it comes, the landscape listens,
Shadows hold their breath;
When it goes, 't is like the distance
On the look of death.

In the beginning the Universe was created.
This has made a lot of people very angry and has been widely regarded as a bad move.
-The Hitchhiker's Guide to the galaxy

Re: Κάτι λίγο...ποιητικό...

20 από keiner

Απόπειρες συναδέλφων...
Πετυχημένες ή αποτυχημένες,θα το κρίνετε εσείς

Μπαίνουν σε spoiler για να μη γίνει το ποστ ...σεντόνι

Spoiler: show

"People don’t listen, they just wait for their turn to talk."
— Chuck Palahniuk