Ο κος. Μασαβέτας σήμερα πρότεινε αυτήν την ταινία : Ο πολίτης Κέιν (Citizen Kane). Ενημερώνω απλά ότι μου παρέδωσε το (μάλλον τα) DVD με σκοπό να κάνω κόπιες για όσους ενδιαφέρονται να τη δουν. Επομένως...όσοι πιστοί στείλτε PM ή αναζητήστε με στο πρώτο τμήμα (tip: ακούω στο όνομα Μαρίνα )
Εκτός των παραπάνω μου έδωσε την παρακάτω βιβλιογραφία που είναι σχετική με τις κορυφαίες ταινίες, τον κινηματογράφο, τα κινήματα στο χώρο κτλ

Σε συνδυασμό με ένα άλλο ποστ σχετικά με δανεισμούς/ανταλλαγές βιβλίων κλπ, λέω να κάνω την αρχή, μιας και τα βιβλία που πρότεινε ο Μασαβέτας πρέπει να είναι συνολικής αξίας τουλάχιστον 150 ευρώ! Μπορώ να δανείσω τα παρακάτω σχετικά με τον κινηματογράφο/τέχνη βιβλία, για όποιον ενδιαφέρεται:

1) S.J. Schneider, 1001 Movies you must see before you die (στα αγγλικά!)
2) Μικελάντζελο Αντονιόνι, Κείμενα και συνεντέυξεις
3) Ο Γούντι Άλεν για τον Γούντι Άλεν (Συνεντέυξεις)
4) Αντρέ Μπρετόν, Μανιφέστα του Σουρρεαλισμού
5) Αντρέ Μπρετόν, Υπερρεαλισμός και Ζωγραφική
6) Ιnternationale Situationniste, Το ξεπέρασμα της τέχνης

Επειδή έχω ένα κάποιο άγχος να μη χάσω τα βιβλία, παρακαλώ όποιος έχει κάποια ιδέα για το πως μπορεί να λειτουργήσει ένα σύστημα δανεισμού να την πει, καθώς αν αναπτυχθεί ένα τέτοιο σύστημα με χαρά να συμμετάσχω!

(Γενικά θα προτιμούσα να δανείσω σε ενεργά μέλη του φόρουμ και όχι σε κάποιον που δεν έχει κάνει κάποιο ποστ)

Λίγο φυσικοχημεία δεν θα έβλαπτε... Ζωγράφισε πάλι ο Μασαβέτας, διαμορφώνει συνειδήσεις..

Προσωπικά ποτέ δεν με πείραξε που το μάθημα ήταν "50-50". Έχει αρκετή Φυσικοχημεία μέσα και θα έλεγα ότι στο πρώτο έτος δεν γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτό το εύρος που καλύπτει η θεωρία. Σύμφωνοι, ίσως το μάθημα δεν γίνεται με τόσο "πρακτικό" τρόπο όσο θα περίμενε κανείς αλλά και αυτό δίνει το στίγμα του. Ισχύει το ότι αν θέλεις να μάθεις καλή Χημική Θερμοδυναμική θα πρέπει να διαβάσεις πολύ μόνος σου και όχι μόνο από τα βιβλία του μαθήματος.

Πάντως, αν προσέξει κανείς έστω και το 10% των όσων "δορυφορικών" προσπαθεί να πει (αλλά και τον τρόπο με τον οποίο κάνει μάθημα), πιστεύω ότι αλλάζει κάπως τον τρόπο που σκέφτεται. Θίγει κάποια λεπτά ζητήματα που σε κάνουν να σκέφτεσαι με τι διάθεση θα έπρεπε κανείς να μελετάει, πώς να κρίνεις τον εαυτό σου και άλλα πολλά. Και θυμηθείτε ότι είναι μόλις στο 2ο εξάμηνο αυτό το μάθημα, οπότε είναι ιδιαίτερα σημαντικό κάτι τέτοιο.

Ξέρω ότι οι απόψεις στη σχολή για αυτόν τον άνθρωπο συνήθως είναι στα δυο άκρα. Τελικά είναι περισσότερο θέμα προσωπικής οπτικής θα έλεγα ("γούστου" αν θες)...

Εγώ όσο άντεξα να παρακολουθήσω στο έτος που τον είχα, δεν αντιμετώπισα έναν άνθρωπο που ενδιαφέρεται να δώσει ερεθίσματα, είδα έναν άνθρωπο να χρησιμοποιεί επιτηδευμένα ημι-"λόγια" γλώσσα μαζί με καλιαρντά, να επαναλαμβάνει σαν κασσέτα λογοπαίγνια και καυστικές παρατηρήσεις για την κοινωνική πραγματικότητα σε ένα πολύ εύγλωττο παραλήρημα.Επίσης έκανε καιιιι...λίγο μάθημα. Δεν αμφισβητώ τις γνώσεις του συγκεκριμένου ανθρώπου, δεν αμφισβητώ την ποιότητα του βιβλίου του (αν και δεν είναι τόσο εύκολο να το προσεγγίσει κανείς σε μικρό εξάμηνο). Σίγουρα είναι θέμα γούστου, ιδιοσυγκρασίας και διάθεσης το αν σου αρέσει ένας καθηγητής . Όμως, προσωπικά, δεν μου φάνηκε η στάση του σαν ενδιαφέρον προς τον φοιτητή .Ούτε οι προτάσεις που αναφέρατε παραπάνω θεωρώ ότι θα μου έδιναν κάτι παραπάνω, ίσα ίσα υποτιμούν την νοημοσύνη μου. Για ποιον λόγο να διαβάσω π.χ. βιβλία που προτείνουν κάποιες ταινίες ή βιβλία που σου μαθαίνουν πώς να αναλύεις μια ταινία? Για να δώσω μασημένο φαγητό στον ήδη λιωμένο σαν πουρέ εγκέφαλό μου; Δίνει αυτό το πράγμα, ερέθισμα για περισυλλογή, για "ψάξιμο", για εξάσκηση του μυαλού και της κρίσης; Αντιθέτως! Αν θέλει κάποιος να ψαχτεί, ας ψάξει μόνος του ταινίες ας δει 1002 ταινίες, οι 5 θα είναι καλές, και προπάντων, ας προσπαθήσει μόνος του να ερμηνεύσει και να αναλύσει μια ταινία, ένα βιβλίο, ένα γεγονός. Αυτό θα του δώσει το υπόβαθρο , όχι να ψευτομαθαίνει πως να κάνει κάτι που έπρεπε να το κάνει αυθόρμητα. Όπως και να χει, θεωρώ ότι αυτό που κάνει είναι απλό βεντετιλίκι, και σίγουρα όχι αυθεντικό, αλλά άκρως επιτηδευμένο.

@αϊ-ο: Πες τα χρυσόστομη!! Που έχουμε θεοποιήσει το δηθενισμό (γιατί δήθεν θεωρώ έναν άνθρωπο που λέει όλα αυτά τα όμορφα και ωραία και παράλληλα "την λέει" σε φοιτητές του που δεν έχουν περάσει το μάθημά του, λέγοντάς τους ότι του χαλάνε τα ποσοστά επιτυχίας.) Θεωρώ τον καθηγητή αυτό καλό γνώστη του αντικειμένου του, αλλά άκρως "ανίκανο" να το μεταδώσει ορθά στους φοιτητές του. Γιατί τι στο καλό; Όλοι όσοι το χρωστάνε τόσο ηλήθιοι είναι; Ή απλώς θεωρούμε πως ισχύει η υπεραπλουστευμένη λογική πως σε όλα τα άλλα μαθήματα μπαίνουν θέματα κονσέρβα και μόνο εκείνος επαναστατεί στον χώρο αυτό; (το οποίο πόσο να ισχύει άλλωστε για φοιτητές 2ου εξαμήνου; Πόσο πολύ να έχουν διαβρωθεί από την λογική των τυποποιημένων θεμάτων σε άλλα μαθήματα; )
Τώρα όσον αφορά τις διάφορες απόψεις που έχει σεβαστές, ας τις μοιράζεται με τους φοιτητές του, αλλά εκτός μαθήματος, όπου θα τις μοιράζεται με όσους πραγματικά θέλουν να τις ακούσουν!

Υ.Γ.: Προσωπική άποψη αυτή και φυσικά δεν αποτελεί "σπόντα" για καμιά διαφορετική με την δική μου προαναφερθείσα άποψη.

Τι ακούω όταν μιλάει ο Μασαβέτας...

Το ζήτημα είναι τι ζητάει ο καθένας από το μάθημα!

Στείρα γνώση? Φροντιστήριο? Προετοιμασία για εξετάσεις?

ή 'διδασκαλία' του τρόπου προσέγγισης των μαθημάτων, των σπουδών και της ευρεση του νοηματος της γνώσης μέσα από το μάθημα?

Κατα την γνώμη μου, αν όλοι οι καθηγητές ήταν σαν τον 'Κούλη', τότε το να διαβάσεις Φυσικοχημεία ή την κάθε φυσικοχημεία δεν θα ήταν αγγαρεία, αλλά μια περιπέτεια στην προσπάθεια να γίνεις ''ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ'', και ιδιαίτερα ''ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ', με όλη την έννοια της λέξης.

Ναι! Εγώ θα ήθελα ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ, όχι Καθηγητές, και ναι από το σχολείο ακόμα, ελάχιστοι είναι αυτοί που με σημάδεψαν θετικά και διασκέδασα στο μάθημα τους! Έμαθα στο μαθημά τους! Ασχολήθηκα εμπρακτα και με ευχαρίστηση για το μάθημα τους!

Ένας από αυτούς είναι και ο Κούλης! Μάγκας και ''χορτάτος'' άνθρωπος που έχει πεί και ένας φίλος από την σχολή...

Λίγο απόλυτος, ίσως κάποιες φορές δογματικός, αλλά αγαπάει όσο τίποτα αυτό που κάνει και δεν διδάσκει για να πληρώνεται, όπως συμβαίνει με μεγάλο ποσοστό των 'ονομάτων' της σχολής μας...

Ίσως καμιά φορά το παρακάνει και υπερασχολείται με ''εξωαγωνιστικά ζητήματα''. Εκεί μιλάει το πάθος για το δίκιο!

Φαντάζομαι ενα συνδυασμό στο κεφάλι μου, Παπαιωάννου και Μασαβέτα, δύο καθηγητές που έχουν γράψει υπέροχα βιβλία, ως τον ιδανικό, όπου ο ένας συμπληρώνει τον άλλο!

Σορρυ για το σεντόνι...

Υ.Γ
Χρωστάω Μασαβέτα, γιατί δεν διάβασα...γιατί δεν έμαθα θερμοδυναμική! Όποιος έμαθε, έγραψε...

Υ.Γ2

Ας κάνουμε ενα poll ρε παιδιά να τελείωνουμε

@BraveSirRobin Επίτρεψέ μου αλλά οι δάσκαλοι είναι για το σχολείο, για να σου μασάνε την γνώση και να στην δίνουν να τη καταπιείς χωρίς πολύ προσπάθεια. Στα πανεπιστήμια, πρέπει να υπάρχουν καθηγητές, άριστοι γνώστες του αντικειμένου τους, με μεταδοτικότητα ,απαλλαγμένοι από κομπλεξισμούς και απόγνωση να αποδείξουν "κάτι". Καθηγητές που δεν επικεντρώνονται σε κανένα από τα παρακάτω: Στείρα γνώση. Φροντιστήριο. Προετοιμασία για εξετάσεις. Καθηγητές που σου μαθαίνουν πως να γίνεις μηχανικός συγκροτημένα χωρίς φανφάρες. Εγώ προσωπικά δεν ψάχνω για μέντορες.
Και να διευκρινίσω κάτι:
Δεν θεωρώ "κακό" καθηγητή τον Μασαβέτα. Ούτε θεωρώ ότι ο Μασαβέτας "κόβει". Δεν πιστεύω τα περί "με έκοψε γιατί ήμουν 100στό έτος, με έκοψε κι ας είχα διαβάσει, με πέρασε γιατί ήμουν στο έτος μου" και λοιπές δικαιολογίες συμφοιτητών μας. Πιστεύω ότι αν διαβάζεις και κατανοείς, που σημαίνει ότι μπορείς να αναπαράγεις σωστά αυτό που διάβασες, γράφεις και στην τυπική εξέταση στο τέλος. Προφανώς, αν ισχύουν τα παραπάνω δεν θα γράψεις μπούρδες, άρα κανείς δεν είναι τρελός για να σε κόψει. Και αν ο Μασαβέτας ήταν τρελός ή παθολογικά εμμονικός θα τον είχαν απομακρύνει από τα καθήκοντά του. Πιστεύω όμως ότι είναι πολύ drama queen για τα γούστα μου.

Υ.Γ. Επίσης, να συμπληρώσω κάτι που με είχε πειράξει πάρα πολύ όταν παρακολουθούσα. Στο έτος μας υπήρχαν παιδιά από άλλες χώρες που δυσκολεύονταν με τα ελληνικά, και όλη αυτή η "ενδιαφέρουσα" ορολογία του Μασαβέτα και η τάση να ξεφεύγει από το ..θέμα, δεν τα βοήθησαν καθόλου. Δεν είναι υποχρέωση των ξένων φοιτητών να γνωρίζουν την πιο καμμένη αργκώ της ελληνικής γλώσσας ούτε την όποια δήθεν καθαρεύουσα, επειδή ο αγαπητός καθηγητής θέλει να πρωτοτυπήσει.