Re: Τροφή Για Σκέψη

41
maria93 έγραψε:Το κορεάτικο κόμικ νομίζω ότι κλέβει (λίγο εντάξει :razz: ) το ευρύτερο κόνσεπτ της Bloody Mary(folklore).
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω το κόνσεπτ της Bloody Mary(folklore),αλλά για να το λες εσύ :razz:

Με την ευκαιρία,να προτείνω κι ένα ντοκιμαντέρ που ξέχασα...


Plus
Το τέρας μέσα μας: Το πείραμα του Μίλγκραμ

Τέσλα Vs Έντισον: Σύγκρουση για το μέλλον του Κόσμου, του Γιώργου Στάμκου
"People don’t listen, they just wait for their turn to talk."
— Chuck Palahniuk

Re: Τροφή Για Σκέψη

42
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω το κόνσεπτ της Bloody Mary(folklore),αλλά για να το λες εσύ :razz:
[offtopic]
ένας μύθος είναι για μια γυναίκα, τη Μαίρη Γουόρθ, η οποία έκανε ένα παιδί με ένα παντρεμένο άντρα. Η κοινωνία της Αγγλίας θεωρώντας την απρέπεια της άξια τιμωρίας, την έδιωξε από το χωριό που ζούσε και ένας από τους διώκτες έκλεψε το παιδί της. Η Γουόρθ μετά αυτοκτόνησε αλλά το πνεύμα της υπήρχε ακόμα κλπ......
Είναι μια εκδοχή του μύθου. Άλλοι υποστηρίζουν πως ήταν προϊόν της φαντασίας τον Άγγλων του 19ου αιώνα και η Bloody Mairy, ήταν στην πραγματικότητα η Μαίρη Τιούντορ, η πρώτη βασίλισσα της Αγγλίας, που έμεινε στην ιστορία για τις σφαγές των προτεσταντών στην προσπάθεια επαναφοράς του καθολικισμού, τον οποίο είχε αποτινάξει από το κράτος ο πατέρας της Ερρίκος ο 8ος.
Jealousy is the fear or apprehension of superiority: envy our uneasiness under it.
-William Shenstone

Re: Τροφή Για Σκέψη

43
Επιχειρήσεις φαγητού και περιποίησης ανοίγουν οι Έλληνες στην κρίση
Στην Ελλάδα της κρίσης, οι Έλληνες επένδυσαν στο φαγητό και στην περιποίηση καθώς η πλειονότητα των επιχειρήσεων που άνοιξαν τα τελευταία χρόνια είναι σουβλατζίδικα και χαμπουργκεράδικα, κομμωτήρια και nails spa.

Την έρευνα πραγματοποίησε η Task Force σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα προηγούμενα δύο χρόνια, στα 4 μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Πάτρα) της χώρας μας.

Για κάθε επιχείρηση επενδύθηκαν κατά μέσο όρο από 20-30 χιλιάδες ευρώ, χρήματα που εκτιμάται ότι προήλθαν από αποζημιώσεις ή και αποταμιεύσεις, αφού οι τράπεζες δεν έδιναν δάνεια. Αυτή είναι και η αιτία σύμφωνα με την έρευαν που δεν επενδύθηκαν χρήματα σε παραγωγικούς τομείς.

Σύμφωνα με την έρευνα, πάλι, από τις 100.000 μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που άνοιξαν τα τελευταία 2 χρόνια, σχεδόν 50.000 αφορούν σουβλατζίδικα, τυροπιτάδικα, πιτσαρίες, καφετέριες και γενικά εστιατόρια ταχείας εστίασης και σχεδόν 10.000 κανονικά εστιατόρια. Υπολογίζεται ότι κάθε ημέρα σε αυτό το διάστημα άνοιγαν 165 φαγάδικα. Επίσης στο χρονικό διάστημα που εξετάζεται άνοιξαν 10.000 κομμωτήρια και καταστήματα περιποίησης νυχιών.
:roll: :wall:
ΚΩ.ΜΗΤ.Η.Σ και στους Χημικους Μηχανικους!

Δύο Φράσεις Προκαλούν Αληθινό Τρόμο: ''Κάναμε ό,τι μπορούσαμε..'' και ''ο Βύντρα Σεντράρει! :o ''

Re: Τροφή Για Σκέψη

44
Με αφορμή τις χθεσινές ευρωεκλογές και τα απογοητευτικά αποτελέσματα από κάθε άποψη,
  • Επιχείρηση εκκαθάρισης στην Αθήνα
Αφροί παντού
  • Όσο κι αν συμπαθώ τους Γάλλους, μόνο αυτό δε μου φτάνει
sorry
  • Γενικότερο μήνυμα το οποίο φαίνεται να το έχουμε ξεχάσει
White is Bright
Spoiler: show
"Τα κόμματα της άκρας Δεξιάς τείνουν πάντα να απαλύνουν την εικόνα τους, αλλά πάντα παραμένουν κόμματα της άκρας Δεξιάς"
9 για το carefree και το κοινωνικό μήνυμα

Re: Τροφή Για Σκέψη

45
Ένα πολύ ωραίο κείμενο του κύριου Δανέζη για τη σημερινή εκπαίδευση
Ανωτάτη Παιδεία: Λίγο πριν τη σύγκρουση
Του Μάνου Δανέζη


Bonus μία ανακοίνωση των πρυτανικών αρχών του ΕΚΠΑ που προσωπικά τη βρίσκω τραγικά ειρωνική(αν και λίγη σημασία έχει η γνώμη μου,αλλά τέλος πάντων)
"People don’t listen, they just wait for their turn to talk."
— Chuck Palahniuk

Re: Τροφή Για Σκέψη

46
Εάν κάποιος θέλει να διαβάσει μια συγκεντρωτική άποψη σχετικά με την ελληνική πολιτική επικαιρότητα,
αξίζει να αφιερώσει λίγα λεπτά να διαβάσει το παρακάτω!

Δημοψήφισμα: Επτά κρίσιμες μέρες. Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

1. Το πρωί του Σαββάτου ο ελληνικός λαός ξύπνησε σε έναν άλλο πολιτικό πλανήτη. Το «όχι» του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησής του στο ιταμό τελεσίγραφο των δανειστών έβγαλε- επιτέλους- τη χώρα από την κινούμενη άμμο όπου την είχε βυθίσει ο κάκιστος συμβιβασμός της 20ής Φεβρουαρίου. Μπροστά μας βρίσκονται επτά μέρες σκληρότατης σύγκρουσης, για την οποία προετοιμάζονται εντατικά όλα τα κέντρα εξουσίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σενάρια οικονομικής πολιορκίας, κοινωνικής πόλωσης και πολιτικής ανωμαλίας βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Περνάμε απολύτως κρίσιμες ώρες, που απαιτούν απ’ όλους μας ψυχραιμία, καθαρό μυαλό, καθολική στράτευση και κυρίως αποφασιστικότητα.

2. Η Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου- όχι βέβαια στρατιωτικού, αλλά οικονομικού, πολιτικού και ψυχολογικού. Αυτόν τον πόλεμο δεν τον ξεκίνησαν ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του- ίσα ίσα, έκαναν το παν για να τον αποφύγουν, παραχωρώντας πολύτιμο πολιτικό έδαφος, χρήμα και χρόνο στον αντίπαλο. Τον πόλεμο τον ξεκίνησαν, από την επομένη κιόλας της 25ης Ιανουαρίου, οι ξένοι επικυρίαρχοι, με μια προσπάθεια μεταμοντέρνου πραξικοπήματος, που ενδέχεται να καταγραφεί από την Ιστορία ως πολιτικό πείραμα πρώτης γραμμής, πολύ διαφορετικής μορφής, αλλά ανάλογης σημασίας με εκείνο του Πινοτσέτ, εναντίον της κυβέρνησης Λαϊκής Ενότητας στη Χιλή. Από τα χαράματα του Σαββάτου, η ελληνική κυβέρνηση πήρε τα όπλα της και μπήκε κι αυτή σ’ έναν πόλεμο που δεν επέλεξε, αποφεύγοντας την ύστατη στιγμή την ταπεινωτική παράδοση. Όμως δεν μπορεί να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο η κυβέρνηση ή τα κόμματα που τη στηρίζουν. Τον πόλεμο μπορεί να τον δώσει πραγματικά και να τον κερδίσει μόνο ο οργανωμένος λαός. Η εβδομάδα προς το δημοψήφισμα είναι η πρώτη, καθοριστικής σημασίας για το μέλλον, μάχη αυτού του πολέμου. Εδώ θα κριθούν όλοι.

3. Το ψυχόδραμα της «διαπραγμάτευσης», που κράτησε πέντε μήνες, ήταν εν πολλοίς η σύγκρουση δύο αυταπατών. Η διαπραγματευτική ομάδα της κυβέρνησης είχε την αυταπάτη ότι οι δανειστές θα υποχωρήσουν, έστω και την ύστατη στιγμή, προσφέροντας μια κακή μεν, πλην πολιτικά διαχειρίσιμη συμφωνία, αφενός μεν γιατί θα φοβούνταν το οικονομικό κόστος της ρήξης, αφετέρου δε λόγω των εσωτερικών τους αντιθέσεων ή και των αντιθέσεών τους με τις ΗΠΑ. Η πλευρά των δανειστών, συνηθισμένη από την εύκολη παράδοση των Παπανδρέου, Σαμαρά και Βενιζέλου, πίστευε ότι και ο Αλέξης Τσίπρας είναι κουτάβι που γαυγίζει, αλλά δεν δαγκώνει. Ότι στο τέλος, με το πιστόλι του bankrun στον κρόταφο, θα παραδινόταν άνευ όρων και θα υπέγραφε μια συμφωνία που θα διέλυε την κυβέρνηση και το κόμμα του, για να δρομολογήσει τη μετατροπή ενός ακρωτηριασμένου ΣΥΡΙΖΑ σε νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία, όμηρο των νέων κυβερνητικών του εταίρων, όπως το ΠΟΤΑΜΙ. Κι οι δύο πλευρές συμπεριφέρθηκαν σαν τους επιβάτες της κλινάμαξας, που δεν ξυπνούν παρά την ώρα της σύγκρουσης. Και η σύγκρουση ήρθε.

4. Μέχρι την τελευταία στιγμή, η διαπραγματευτική ομάδα της κυβέρνησης έκανε το παν για να αποφύγει τη σύγκρουση. Η πρόταση των 47 σελίδων που κατέθεσε αποτελούσε Μνημόνιο με υφεσιακά μέτρα οκτώ δις ευρώ. Κρατούσε ωστόσο δύο στοιχεία που την έκαναν- ίσως- οριακά διαχειρίσιμη: κάποια στοιχειώδη κοινωνική δικαιοσύνη στον επιμερισμό των βαρών («να πληρώσουν οι πλούσιοι, και όχι τα συνήθη υποζύγια») και κάποια δέσμευση ουσιαστικής ελάφρυνσης για το χρέος. Το ισχυρότατατο μέτωπο ΔΝΤ- Σόιμπλε αφαίρεσε και τα δύο αυτά στοιχεία, καθιστώντας σαφέστατο ότι το πρόβλημά τους δεν ήταν οικονομικής, τεχνοκρατικής φύσης, αλλά ξεκάθαρα πολιτικό: να ταπεινωθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά ο Τσίπρας, η κυβέρνησή του και κυρίως ο ελληνικός λαός, αυτό το απείθαρχο στρατιωτάκι που δεν λέει να κάτσει στη σειρά του και βάζει τρελές ιδέες ανυπακοής και ανταρσίας στους υπόλοιπους υποτελείς. Με άλλα λόγια, εκβίασαν τον Αλέξη Τσίπρα να περάσει τον Ρουβίκωνα όχι μόνο χωρίς τα όπλα του, αλλά και χωρίς τα ρούχα του. Προς τιμήν του, δεν το έκανε.

5. ΑΝ γίνει το δημοψήφισμα και ΑΝ κερδηθεί- δύο πολύ μεγάλα ΑΝ- θα αποτελέσει δρόμο χωρίς γυρισμό, για την κυβέρνηση, το λαό και τη χώρα. Ήδη, με την προσωρινή έστω ρήξη με τους δανειστές, κάηκε και η απαράδεκτη πρόταση των 47 σελίδων και η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου. Η κυβέρνηση δεν δεσμεύεται από τίποτα, όπως δεν δεσμεύονται από τίποτα οι αντίπαλοι. Ο κόσμος που θα ψηφίσει ΟΧΙ στη συμφωνία των δανειστών θα ξέρει πάρα πολύ καλά, ανεξάρτητα από το περιορισμένο ερώτημα του δημοψηφίσματος, ότι το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ βρίσκεται ούτως η άλλως μπροστά μας και- είτε το βλέπει ως επιβεβλημένη, λυτρωτική έξοδο από το θάλαμα βασανιστηρίων του κ. Σόιμπλε, είτε ως το μη χείρον έναντι της αιώνιας λιτότητας- θα είναι έτοιμος να το αποδεχθεί αν καταστεί εκ των πραγμάτων αναγκαία. Το κυριότερο, τα καταιγιστικά γεγονότα της εβδομάδας που έρχεται, η πόλωση και οι συγκρούσεις σε όλα τα επίπεδα, θα παρασύρουν και τα δύο στρατόπεδα σε μια δίνη ριζοσπαστικοποίησης. Την 6η Ιουλίου θα βρεθούμε, ούτως ή άλλως, σε μια άλλη Ελλάδα, με μια άλλη Αριστερά και έναν άλλο λαό- για το καλύτερο ή το χειρότερο.

6. Ακριβώς γιαυτό το λόγο, οι δανειστές και τα ελληνικά κέντρα πραγματικής εξουσίας θα κάνουν το παν για να μη γίνει το δημοψήφισμα (κι αν δεν τα καταφέρουν, για να το κερδίσουν, επιστρατεύοντας κάθε νόμιμο και βρώμικο μέσο). Η απόφαση του Eurogroup για τερματισμό του προγράμματος και ο αναμενόμενος τερματισμός του ELA στις τράπεζες, σημαίνουν απλούστατα επιτάχυνση του bankrun, ώστε οι πολίτες να πάνε στις κάλπες με κλειστές τράπεζες και επιβολή capital controls (Το τελευταίο δεν είναι τόσο τραγικό: λίγοι θα υποφέρουν αν μπορούν να σηκώσουν από την τράπεζα «μόνο» 500 ευρώ τη μέρα, άλλωστε η Κύπρος δεν έζησε και την Αποκάλυψη με capital controls επί δύο χρόνια). Ο ιταμός αποκλεισμός Βαρουφάκη από τη συνεδρίαση του Eurogroup από τους Ντάισελμπλουμ- Σόιμπλε (τον οποίο αποδέχτηκαν, ρουφώντας τη μύτη τους, τα ανθρωπάκια που τους πλαισιώνουν) ήθελε να στείλει το μήνυμα ότι η Ελλάδα ήδη βρίσκεται με το ένα πόδι εκτός ευρώ, για να συσπειρώσει και να κινητοποιήσει τους «αγανακτισμένους πολίτες». Οι Γάλλοι έχουν δικαίωμα να λένε ΟΧΙ στο ευρωσύνταγμα κι οι Βρετανοί έχουν δικαίωμα να κάνουν δημοψήφισμα με το ερώτημα της απόσυρσης από την ΕΕ, χωρίς κανείς να τολμά να αμφισβητήσει τη δημοκρατία και την κυριαρχία τους. Αλλά ένα ελληνικό δημοψήφισμα για μια εξοντωτική οικονομική συμφωνία είναι αιτία πολέμου.

Στην προσπάθεια ματαίωσης του δημοψηφίσματος και δημιουργίας κλίματος πολιτικής ανωμαλίας, Σαμαράς και Βενιζέλος προσπάθησαν να εμπλέξουν και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο κ. Παυλόπουλος, ένας συντηρητικός πολιτικός, ο οποίος ωστόσο απέφυγε, παρά τις τρομερές πιέσεις, να βάψει τα χέρια του με αίμα το Δεκέμβρη του 2008, δεν διανοείται να περάσει στην πολιτική Ιστορία του τόπου σαν καινούργιος Γλύξμπουργκ των καινούργιων Ιουλιανών.

7. Σε κάθε περίπτωση, η πολύ σκληρή μάχη των επόμενων επτά ημερών μπορεί να κερδηθεί. Η άθλια στάση των δανειστών και του ντόπιου υπηρετικού προσωπικού τους έχει συσσωρεύσει τεράστια οργή και ριζοσπαστικοποίηση σε ένα μεγάλο μέρος τόσο των εργατικών, όσο και των μεσαίων στρωμάτων που ασφυκτιούν. Το στρατόπεδο του ΟΧΙ διαθέτει τρία πολύ ισχυρά, στο συνδυασμό τους, χαρτιά- την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων απέναντι σε διεθνείς τοκογλύφους και Έλληνες ολιγάρχες, της δημοκρατίας απέναντι στους νεοπραξικοπηματίες και της εθνικής κυριαρχίας απέναντι σε όσους καθηλώνουν την Ελλάδα σε ρόλο αποικίας χρέους. Η ρήξη με το ιερατείο των Βρυξελλών θα προκαλέσει αναταραχή στις αγορές και σοβαρά πολιτικά προβλήματα των κυβερνώντων, ιδίως στις χώρες της περιφέρειας. Σε λίγο θα δουν ότι το ΟΧΙ δεν είναι το «Κούγκι» κάποιων απελπισμένων. Είναι, μπορεί να γίνει, όπλο σε ένα ασύμμετρο πόλεμο, από τον οποίο έχουν κι αυτοί πολλά να χάσουν.

8. Αυτό προϋποθέτει, πρώτον, αποφασιστικότητα και γερά νεύρα- κάτι που δεν έδειξαν οι δηλώσεις Βαρουφάκη από τις Βρυξέλλες, όπου εμφάνισε το δημοψήφισμα κάτι σαν απλό διαπραγματευτικό ατού, που μπορεί να αποσυρθεί ανά πάσα στιγμή, αν μας φέρουν κάτι σαν το κείμενο των 47 σελίδων.

Δεύτερον, αποφασιστικές κινήσεις της κυβέρνησης για τον έλεγχο από την πλευρά της της Τράπεζας της Ελλάδας και των συστημικών τραπεζών, ώστε να διαχειρισθεί, εν ανάγκη με έκτακτα μέτρα, την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην οποία βρισκόμαστε.

Τρίτον, την άμεση κινητοποίηση του λαϊκού παράγοντα, με επιτροπές του «όχι» σε όλη την Ελλάδα, στηριγμένες στο σύνολο των μαχόμενων, λαϊκών δυνάμεων, με συλλαλητήρια, συγκεντρώσεις, εκστρατεία γειτονιά τη γειτονιά, δρόμο το δρόμο, σπίτι το σπίτι.

Τέταρτον, τις γενικές γραμμές του πολιτικού και κοινωνικού σχεδίου για την Ελλάδα της 6ης Ιουλίου: ο ελληνικός λαός είναι σε θέση να κατανοήσει την ανάγκη να αναλάβει ρίσκα, να σηκώσει άγκυρα για «αχαρτογράφητα νερά», όπως μας λένε, όταν η μόνη εναλλακτική λύση που του προσφέρουν είναι να μείνει εσαεί καθηλωμένος στα βρώμικα νερά, σ’ αυτό το λιμάνι της αγωνίας, όπου τον βομβαρδίζουν καθημερινά χωρίς να έχει έξοδο κινδύνου. Για να το κάνει, όμως, θα πρέπει τα ρίσκα που θα πάρει να είναι ανάλογα με τα οφέλη που θα προσδοκά, έτσι ώστε ο φόβος του άγνωστου να υπερκεραστεί από τη θετική ελπίδα μιας Ελλάδας της δικαιοσύνης και της κυριαρχίας, όπου ο ίδιος ο λαός της θα είναι καπετάνιος στο καράβι της ζωής του.


Ίσως όλη η ουσία των σκέψεων που προκύπτουν είναι τα εξής λόγια:
θα πρέπει τα ρίσκα που θα πάρει να είναι ανάλογα με τα οφέλη που θα προσδοκά, έτσι ώστε ο φόβος του άγνωστου να υπερκεραστεί από τη θετική ελπίδα μιας Ελλάδας της δικαιοσύνης και της κυριαρχίας, όπου ο ίδιος ο λαός της θα είναι καπετάνιος στο καράβι της ζωής του

Re: Τροφή Για Σκέψη

47
Καθαρά από υπολογιστική σκοπιά ορμώμενος από το crowdfunding που έχει διοργανωθεί :razz:

Διαβάζω ότι το συνολικό χρέος είναι 321.480.000.000 ευρώ . Οπότε αν πάρουμε τον πληθυσμό της Ελλάδας περίπου ίσο με 11.000.000 προκύπτει ότι κάθε κάτοικος αυτής της χώρας "χρωστάει" σε κάποιον μόλις... 29.225 ευρώ :razz: Δηλαδή, αν κάποιος παίρνει βασικό μισθό 500 ευρώπουλα, δηλαδή ετήσιο εισόδημα 6000 ευρώ, θα πρέπει να δουλεύει 5 χρόνια για να "πατσίσει" το ποσό :lol: Κάθε παιδί που γεννιέται χρωστάει όσα χρήματα θα εισέπραττε ένας παχυλά αμειβόμενος ενήλικος για ένα χρόνο δουλειάς! :o

Ωραία τώρα με το ίδιο χρέος ας πάρουμε τον πληθυσμό της ευρωπαϊκής ένωσης (~500.000.000 κάτοικοι Ε.Ε). Αυτό σημαίνει ότι κάθε κάτοικος της Ε.Ε "χρωστάει" μόνο για το χρέος της Ελλάδας 643 ευρώ !!! :help:

Όσον αφορά το σε ποιον χρωστάμε? Μπορείτε να δείτε αυτό
ΚΩ.ΜΗΤ.Η.Σ και στους Χημικους Μηχανικους!

Δύο Φράσεις Προκαλούν Αληθινό Τρόμο: ''Κάναμε ό,τι μπορούσαμε..'' και ''ο Βύντρα Σεντράρει! :o ''

Re: Τροφή Για Σκέψη

48
Το όνομα του Thread είναι "Τροφή για σκέψη". Αν μιλήσουμε όμως για την κανονική τροφή;

Τα μεγαλύτερα (κατ'εμέ) προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα αυτή τη στιγμή είναι ο υποσιτισμός και η φτώχεια ενός μεγάλου μέρους του παγκόσμιου πληθυσμού καθώς και η κλιματική αλλαγή. Ένας συνδετικός κρίκος των δύο αυτών προβλημάτων είναι οι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ποσότητες φαγητού οι οποίες καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων είτε κατά τη διάρκεια της παραγωγής είτε κατά τη μεταφορά είτε κατά τη συσκευασία και την αποθήκευση. Και μιλάμε για φαγητό το οποίο θρεπτικά τουλάχιστον δεν έχει κανένα πρόβλημα. Συνήθως μόνο αισθητικά μπορεί να πάσχει.

Πέρα από όλους τους φυσικούς και ανθρώπινους πόρους που καταναλώνονται χωρίς κανένα λόγο και συμβάλουν πέρα από την υπερθέρμανση του πλανήτη και σε χαμένες εργατοώρες, τελικά παράγουμε αρκετό φαγητό για να θρέψουμε τους πάντες και καταλήγουμε (ακόμα και στην Αμερική, δεν λέμε καν για Αφρική) να έχουμε ένα μεγάλο σχετικά ποσοστό οικογενειών και ατόμων με μη εξασφαλισμένη σίτιση.

Ποιά η γνώμη σας πάνω στο θέμα;

http://www.worldfooddayusa.org/food_waste_the_facts



“Before you criticize someone, you should walk a mile in their shoes. That way when you criticize them, you are a mile away from them and you have their shoes.”

Re: Τροφή Για Σκέψη

49
Τι πιστεύεις μπορεί ο καθένας μας να κάνει για αυτό;

Εγώ πάντως πλέον αποφεύγω να αγοράζω πχ λαχανικά σε έτοιμες συσκευασίες (π.χ. 2 κιλά πατάτες με τη μία). Με τραβάει προφανώς η "τιμή ανά κιλό", αλλά τελικά κατέληγα να πετάω τις μισές, αφού δεν τις χρησιμοποιώ και χαλάνε (χαλάνε πολύ...).

Αυτή νομίζω είναι και μια οπτική που συχνά παραβλέπεται στα βιολογικά προϊόντα / προϊόντα λαϊκής. Μπορεί να είναι μεν πιο ακριβά, αλλά συνήθως μπορείς να πάρεις μικρότερη ποσότητα και τελικά την χρησιμοποιείς ολόκληρη, χωρίς να πετάς κάτι. Και είναι και καλύτερης ποιότητας και τρως συνέχεια φρέσκα. Και στην τελικά, αν σου τελειώσουν, ζήτα απ' τον γείτονα! ;-)

Από την άλλη, με τη λογική "πάω στο σουπερ μαρκετ για λίγες πατάτες και φεύγω με ένα καρότσι πράγματα που δεν ήθελα", αλλάζει το πράγμα...

Re: Τροφή Για Σκέψη

50
Νομίζω κάπου είδα ότι στην Γερμανία (?) ή κάπου εκεί γύρω ξεκίνησαν μία εφαρμογή όπου τα εστιατόρια μοιράζουν σε πκετακια το προιόν που τους περισσευει κ θα πέταγαν στα σκουπίδια....
Hatred is Blind, Rage carries you Away...
and He who pures out Vengeance, runs the Risk of tasting a Bitter draught
...
One is All and All is One