Εντυπώσεις από σπουδές σε άλλα πανεπιστήμια
Δημοσιεύτηκε: Σάβ 18 Οκτ 2014, 12:52 pm
Πολλοί απόφοιτοι της σχολής μας συνεχίζουν τις σπουδές τους σε άλλα πανεπιστήμια, εντός ή εκτός Ελλάδας, ενώ επίσης αρκετοί φοιτητές περνάνε κάποιους μήνες σε προγράμματα τύπου Erasmus. Νομίζω θα ήταν μια ωραία ιδέα να καταγράφουμε κάπου πράγματα που μας έκαναν εντύπωση (θετική ή αρνητική), ώστε να παίρνουμε ιδέες για το ΕΜΠ: τι θα ήταν ωραίο να ενσωματώσουμε και τι θα ήταν καλό να αποφύγουμε.
Ξεκινάω εγώ αλλά πείτε και τις δικές σας εντυπώσεις από άλλα πανεπιστήμια!
Εδώ και 2 εβδομάδες έχω ξεκινήσει ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα το οποίο συντονίζει το τμήμα Πληροφορικής του Πολυτεχνείου του Μονάχου (TUM). Το ΕΜΠ θα μπορούσε να συγκρίνεται με αυτό, καθώς είναι ένα δημόσιο πανεπιστήμιο, είναι το 1ο σε κατάταξη πολυτεχνείο της Γερμανίας και έχει μια καλή θέση σε παγκόσμια κατάταξη. Μάλιστα σε πολλά πράγματα βρίσκω αντιστοιχίες με το ΕΜΠ. Κάτι που λογικά σας έρχεται αμέσως στο μυαλό: όχι, δεν έχει δίδακτρα (βλ. στη συνέχεια). Στα δημόσια πανεπιστήμια της Γερμανίας έχουν καταργηθεί τα δίδακτρα. Πληρώνεις μονάχα 111€ το εξάμηνο, το οποίο είναι βασικά προς τη φοιτητική λέσχη και για ένα πολύ βασικό εξαμηνιαίο εισητήριο στα ΜΜΜ (το οποίο είναι λίγο μούφα γιατί είναι μόνο για απογεύματα, οπότε πρέπει να το αναβαθμίσεις με 146€/εξάμηνο). Βιβλία δεν σου δίνουν, ωστόσο οι βιβλιοθήκες είναι πολύ καλά εφοδιασμένες και μπορείς να δανείζεσαι πολλά βιβλία για μεγάλο διάστημα. Μπορείς ακόμα να σκανάρεις βιβλία μέσα στη βιβλιοθήκη (με ειδικό scanner για βιβλία) ή να βγάλεις φωτοτυπίες. Δεν μπορώ να πω ότι έχω δει κάτι ενοχλητικό σχετικά με "χορηγούς" κτλ μέχρι στιγμής. Το μόνο ήταν ίσως μια τσάντα που μας δώσανε στην τελετή υποδοχής που είχε μεταξύ άλλων ένα τετράδιο Intel, διαφημιστικά στυλό διαφόρων εταιρειών, μια διαφημιστική κούπα και άλλα χρήσιμα αλλά άχρηστα πραγματάκια. Δεν έχω δει καμία διαφήμιση εντός πανεπιστημίου κτλ.
Το πιο σημαντικό ίσως από όλα: το κλίμα εδώ είναι πολύ φιλικό, οι άνθρωποι λες και δεν έχουν προβλήματα. Δεν ξέρω αν είναι λόγω μεταπτυχιακού ή τμήματος, αλλά όλα είναι αρκετά καλά οργανωμένα και ταυτόχρονα αρκετά χαλαρά (μέχρι στιγμής). Οι καθηγητές κάνουν και το χιούμορ τους, είναι προσιτοί, πολλοί από αυτούς είναι αρκετά νέοι (ή δεν είναι καθηγητές αλλά κάνουν μια χαρά μάθημα) και μου έχει κάνει εντύπωση το ότι ακόμα και αν κάποιος λέει "βλακείες" την ώρα της διάλεξης τον ακούνε πιστεύοντας ότι κάτι ξέρει για να το λέει και προσπαθώντας να το καταλάβουν.
Πολύ ενδιαφέρον είναι επίσης το ότι το πανεπιστήμιο προσπαθεί να σε κρατήσει σε επαφή με αυτό, δεν σε αφήνει χύμα. Για μια εβδομάδα είχαμε διάφορες "εκδηλώσεις υποδοχής", παρουσιάσεις για το τι μπορούμε να κάνουμε εδώ κτλ. Πολλές εκδηλώσεις οργανώνονταν από τον φοιτητικό σύλλογο αλλά το πανεπιστήμιο τις υποστήριζε σα να ήταν επίσημες. Μας κάνανε ξενάγηση στην πόλη, μας πήγαν και φάγαμε όλοι μαζί (οι του μεταπτυχιακού), μέχρι και πάρτυ με δωρεάν μπύρα οργάνωσε το πολυτεχνείο, για την αρχή του εξαμήνου. Γενικότερα μου φαίνεται ότι το πανεπιστήμιο υποστηρίζει πολύ πρωτοβουλίες φοιτητών. Επίσης έχει ένα σωρρό προσωπικό μόνο και μόνο για να ασχολείται με διάφορα δικά σου θέματα. Π.χ. το τμήμα μου έχει ένα "Infopoint" (με 3 άτομα προσωπικό), για να ρωτάς ό,τι θες. Επίσης έχουν ανθρώπους να ασχολούνται με θέματα αλλοδαπών φοιτητών ή με την ισότητα των δύο φύλων ή δεν ξέρω τι άλλο.
Οι παρακολουθήσεις είναι προαιρετικές και γράφεσαι σε όποια μαθήματα θες, όποτε θες. Φυσικά υπάρχουν κατάλογοι με υποχρεωτικά και με επιλεγόμενα μαθήματα. Μέχρι στιγμής μας έχουν δώσει κάμποσες εργασίες/ασκήσεις, κάποιες προαιρετικές, κάποιες υποχρεωτικές. Από την πρώτη διάλεξη κάθε μαθήματος.
Ας περάσουμε στις υποδομές και τη μηχανοργάνωση, κάτι το οποίο είναι αρκετά εντυπωσιακό, δεδομένου του ότι μιλάμε για δημόσιο πανεπιστήμιο. Το TUM έχει εγκαταστάσεις σε διάφορες περιοχές του Μονάχου, με βασικότερες ένα κεντρικό συγκρότημα στο κέντρο της πόλης (βλ. "Πατησίων") και μια πολυτεχνειούπολη κοντά σε ένα χωριό έξω από το Μόναχο (βλ. πχ Κορωπί). Η πολυτεχνειούπολη έχει σταθμό μετρό στο κέντρο της, το μετρό περνάει κάθε 10 λεπτά το πρωί και κάθε 20 λεπτά αργότερα και σε συνδέει απευθείας με τον αντίστοιχο στην Αθήνα σταθμό "Πανεπιστήμιο". Και εδώ η πολυτεχνειούπολη έχει μαζεμένα τα περισσότερα τμήματα. Από κτήρια, άλλα είναι καινούργια και μοντέρνα και άλλα παλιά, ανήλιαγα και ψιλοπαραμελημένα (όπως το δικό μας). Κάτι άχρηστο αλλά εντυπωσιακό: στο κτήριο Μαθηματικών και Πληροφορικής (μοντέρνο) υπάρχουν μέσα δύο τεράστιες... τσουλήθρες (!) που σε κατεβάζουν από τον 3ο όροφο στο ισόγειο. Όλες οι αίθουσες και τα αμφιθέατρα έχουν εγκατεστημένο προτζέκτορα. Μάλιστα σε φαρδιά αμφιθέατρα μπορεί να έχουν 2 ή 3 προτζέκτορες δίπλα-δίπλα. Επίσης έχουν πολλαπλούς πίνακες (συνήθως με κιμωλία) που ανεβοκατεβαίνουν με κουμπιά και άλλες τέτοιες ευκολίες, ενώ ευτυχώς έχουν παντού πολύ καλό σύστημα θέρμανσης.
Από πλευράς μηχανοργάνωσης, έχουν μια ενιαία ιστοσελίδα για να γράφεσαι σε μαθήματα, να αλλάζεις τα στοιχεία σου, να βλέπεις τι διαλέξεις έχεις, πότε και πού (όχι γενικεύοντας το εβδομαδιαίο πρόγραμμα αλλά συγκεκριμένα για κάθε μέρα), να γράφεσαι σε εξετάσεις, να βλέπεις τη βαθμολογία σου και διάφορα άλλα. Σου δίνει επίσης διάφορα πιστοποιητικά σπουδών αυτομάτως, χωρίς καν να τα ζητήσεις. Το περιβάλλον δεν είναι και πολύ μοντέρνο ή εύχρηστο, αλλά "κάνει παπάδες". Μαζί με αυτό, έχουν και μια (επίσημη) εφαρμογή για κινητά που σου δίνει το (ακριβές) ημερολόγιο διαλέξεων, σου δείχνει πού είναι κάθε αίθουσα (όχι για όλες δυστυχώς), σου δείχνει τα βασικά για τις διαλέξεις, σου έχει νέα και ανακοινώσεις, σου δίνει το μενού ημέρας στα διάφορα εστιατόρια-καφετέριες της φοιτητικές λέσχης, έχει χάρτες των campus και του μετρό, σου λέει πότε φεύγει το επόμενο μετρό κτλ. Υπάρχει και εφαρμογή του αντίστοιχου ΟΑΣΑ για όλα τα μέσα. Για τα μαθήματα υπάρχουν, όπως και στο ΕΜΠ, διαφορετικού τύπου ιστοσελίδες για κάθε μάθημα. Υπάρχει και ένα αντίστοιχο "mycourses" (σε moodle) αλλά δεν είναι όλα τα μαθήματα σε αυτό. Βασικό παράπονο σε όλα αυτά είναι ότι δεν είναι πλήρως μετεφρασμένα στα αγγλικά (αν και είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό).
Στο pc lab του κτηρίου Μαθηματικών & Πληροφορικής έχει αρκετούς (δεν ξέρω πόσους, αλλά περισσότερους και από το δικό μας pc lab) υπολογιστές τύπου thin-client workstation (π.χ.), όλοι με Linux, ενώ σου δίνει και απομακρυσμένη πρόσβαση σε υπολογιστές μέσω ssh (και φυσικά σύνδεση μέσω vpn). Να σημειώσω εδώ πως σχεδόν σε όλες τις διαλέξεις που έχω δει, οι διαφάνειες είναι στο ίδιο αισθητικό μοτίβο και δημιουργημένες με LaTeX, ομοίως και ό,τι χαρτιά με ασκήσεις μας έχουν δώσει, ενώ μας ζήτησαν (με πολύ φυσικό τρόπο) να υποβάλουμε λύσεις εργασιών σε ένα .tar.gz αρχείο (αντί για zip που θα έλεγε κάποιος εδώ).
Τέλος (για την ώρα), η φοιτητική ταυτότητα είναι μια κάρτα σαν τη δική μας, αλλά σου δίνει περισσότερες δυνατότητες ακουμπώντας την σε έναν αισθητήρα. Αυτή είναι το πάσο σου στα ΜΜΜ, με αυτή δανείζεσαι βιβλία, με αυτή ανοίγεις πόρτες (δεν έχει χρειαστεί γενικώς, η πρόσβαση είναι ελεύθερη σχεδόν παντού), τη "φορτώνεις" χρήματα και πληρώνεις με αυτήν σε εστιατόρια/καφετέριες της λέσχης, πληρώνεις στα φωτοτυπικά και δεν ξέρω τι άλλο.
Αυτά για την ώρα, λίγο ανακατεμμένα αλλά θυμόμουν συνεχώς και άλλα πράγματα και δεν ήθελα να τα ξεχάσω. Ανυπομονώ να ακούσω εντυπώσεις και από πανεπιστήμια άλλων χωρών και εύχομαι το ΕΜΠ να ενσωματώνει συνεχώς τα καλά και να αποφεύγει τα κακά παραδείγματα!
Ξεκινάω εγώ αλλά πείτε και τις δικές σας εντυπώσεις από άλλα πανεπιστήμια!
Εδώ και 2 εβδομάδες έχω ξεκινήσει ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα το οποίο συντονίζει το τμήμα Πληροφορικής του Πολυτεχνείου του Μονάχου (TUM). Το ΕΜΠ θα μπορούσε να συγκρίνεται με αυτό, καθώς είναι ένα δημόσιο πανεπιστήμιο, είναι το 1ο σε κατάταξη πολυτεχνείο της Γερμανίας και έχει μια καλή θέση σε παγκόσμια κατάταξη. Μάλιστα σε πολλά πράγματα βρίσκω αντιστοιχίες με το ΕΜΠ. Κάτι που λογικά σας έρχεται αμέσως στο μυαλό: όχι, δεν έχει δίδακτρα (βλ. στη συνέχεια). Στα δημόσια πανεπιστήμια της Γερμανίας έχουν καταργηθεί τα δίδακτρα. Πληρώνεις μονάχα 111€ το εξάμηνο, το οποίο είναι βασικά προς τη φοιτητική λέσχη και για ένα πολύ βασικό εξαμηνιαίο εισητήριο στα ΜΜΜ (το οποίο είναι λίγο μούφα γιατί είναι μόνο για απογεύματα, οπότε πρέπει να το αναβαθμίσεις με 146€/εξάμηνο). Βιβλία δεν σου δίνουν, ωστόσο οι βιβλιοθήκες είναι πολύ καλά εφοδιασμένες και μπορείς να δανείζεσαι πολλά βιβλία για μεγάλο διάστημα. Μπορείς ακόμα να σκανάρεις βιβλία μέσα στη βιβλιοθήκη (με ειδικό scanner για βιβλία) ή να βγάλεις φωτοτυπίες. Δεν μπορώ να πω ότι έχω δει κάτι ενοχλητικό σχετικά με "χορηγούς" κτλ μέχρι στιγμής. Το μόνο ήταν ίσως μια τσάντα που μας δώσανε στην τελετή υποδοχής που είχε μεταξύ άλλων ένα τετράδιο Intel, διαφημιστικά στυλό διαφόρων εταιρειών, μια διαφημιστική κούπα και άλλα χρήσιμα αλλά άχρηστα πραγματάκια. Δεν έχω δει καμία διαφήμιση εντός πανεπιστημίου κτλ.
Το πιο σημαντικό ίσως από όλα: το κλίμα εδώ είναι πολύ φιλικό, οι άνθρωποι λες και δεν έχουν προβλήματα. Δεν ξέρω αν είναι λόγω μεταπτυχιακού ή τμήματος, αλλά όλα είναι αρκετά καλά οργανωμένα και ταυτόχρονα αρκετά χαλαρά (μέχρι στιγμής). Οι καθηγητές κάνουν και το χιούμορ τους, είναι προσιτοί, πολλοί από αυτούς είναι αρκετά νέοι (ή δεν είναι καθηγητές αλλά κάνουν μια χαρά μάθημα) και μου έχει κάνει εντύπωση το ότι ακόμα και αν κάποιος λέει "βλακείες" την ώρα της διάλεξης τον ακούνε πιστεύοντας ότι κάτι ξέρει για να το λέει και προσπαθώντας να το καταλάβουν.
Πολύ ενδιαφέρον είναι επίσης το ότι το πανεπιστήμιο προσπαθεί να σε κρατήσει σε επαφή με αυτό, δεν σε αφήνει χύμα. Για μια εβδομάδα είχαμε διάφορες "εκδηλώσεις υποδοχής", παρουσιάσεις για το τι μπορούμε να κάνουμε εδώ κτλ. Πολλές εκδηλώσεις οργανώνονταν από τον φοιτητικό σύλλογο αλλά το πανεπιστήμιο τις υποστήριζε σα να ήταν επίσημες. Μας κάνανε ξενάγηση στην πόλη, μας πήγαν και φάγαμε όλοι μαζί (οι του μεταπτυχιακού), μέχρι και πάρτυ με δωρεάν μπύρα οργάνωσε το πολυτεχνείο, για την αρχή του εξαμήνου. Γενικότερα μου φαίνεται ότι το πανεπιστήμιο υποστηρίζει πολύ πρωτοβουλίες φοιτητών. Επίσης έχει ένα σωρρό προσωπικό μόνο και μόνο για να ασχολείται με διάφορα δικά σου θέματα. Π.χ. το τμήμα μου έχει ένα "Infopoint" (με 3 άτομα προσωπικό), για να ρωτάς ό,τι θες. Επίσης έχουν ανθρώπους να ασχολούνται με θέματα αλλοδαπών φοιτητών ή με την ισότητα των δύο φύλων ή δεν ξέρω τι άλλο.
Οι παρακολουθήσεις είναι προαιρετικές και γράφεσαι σε όποια μαθήματα θες, όποτε θες. Φυσικά υπάρχουν κατάλογοι με υποχρεωτικά και με επιλεγόμενα μαθήματα. Μέχρι στιγμής μας έχουν δώσει κάμποσες εργασίες/ασκήσεις, κάποιες προαιρετικές, κάποιες υποχρεωτικές. Από την πρώτη διάλεξη κάθε μαθήματος.
Ας περάσουμε στις υποδομές και τη μηχανοργάνωση, κάτι το οποίο είναι αρκετά εντυπωσιακό, δεδομένου του ότι μιλάμε για δημόσιο πανεπιστήμιο. Το TUM έχει εγκαταστάσεις σε διάφορες περιοχές του Μονάχου, με βασικότερες ένα κεντρικό συγκρότημα στο κέντρο της πόλης (βλ. "Πατησίων") και μια πολυτεχνειούπολη κοντά σε ένα χωριό έξω από το Μόναχο (βλ. πχ Κορωπί). Η πολυτεχνειούπολη έχει σταθμό μετρό στο κέντρο της, το μετρό περνάει κάθε 10 λεπτά το πρωί και κάθε 20 λεπτά αργότερα και σε συνδέει απευθείας με τον αντίστοιχο στην Αθήνα σταθμό "Πανεπιστήμιο". Και εδώ η πολυτεχνειούπολη έχει μαζεμένα τα περισσότερα τμήματα. Από κτήρια, άλλα είναι καινούργια και μοντέρνα και άλλα παλιά, ανήλιαγα και ψιλοπαραμελημένα (όπως το δικό μας). Κάτι άχρηστο αλλά εντυπωσιακό: στο κτήριο Μαθηματικών και Πληροφορικής (μοντέρνο) υπάρχουν μέσα δύο τεράστιες... τσουλήθρες (!) που σε κατεβάζουν από τον 3ο όροφο στο ισόγειο. Όλες οι αίθουσες και τα αμφιθέατρα έχουν εγκατεστημένο προτζέκτορα. Μάλιστα σε φαρδιά αμφιθέατρα μπορεί να έχουν 2 ή 3 προτζέκτορες δίπλα-δίπλα. Επίσης έχουν πολλαπλούς πίνακες (συνήθως με κιμωλία) που ανεβοκατεβαίνουν με κουμπιά και άλλες τέτοιες ευκολίες, ενώ ευτυχώς έχουν παντού πολύ καλό σύστημα θέρμανσης.
Από πλευράς μηχανοργάνωσης, έχουν μια ενιαία ιστοσελίδα για να γράφεσαι σε μαθήματα, να αλλάζεις τα στοιχεία σου, να βλέπεις τι διαλέξεις έχεις, πότε και πού (όχι γενικεύοντας το εβδομαδιαίο πρόγραμμα αλλά συγκεκριμένα για κάθε μέρα), να γράφεσαι σε εξετάσεις, να βλέπεις τη βαθμολογία σου και διάφορα άλλα. Σου δίνει επίσης διάφορα πιστοποιητικά σπουδών αυτομάτως, χωρίς καν να τα ζητήσεις. Το περιβάλλον δεν είναι και πολύ μοντέρνο ή εύχρηστο, αλλά "κάνει παπάδες". Μαζί με αυτό, έχουν και μια (επίσημη) εφαρμογή για κινητά που σου δίνει το (ακριβές) ημερολόγιο διαλέξεων, σου δείχνει πού είναι κάθε αίθουσα (όχι για όλες δυστυχώς), σου δείχνει τα βασικά για τις διαλέξεις, σου έχει νέα και ανακοινώσεις, σου δίνει το μενού ημέρας στα διάφορα εστιατόρια-καφετέριες της φοιτητικές λέσχης, έχει χάρτες των campus και του μετρό, σου λέει πότε φεύγει το επόμενο μετρό κτλ. Υπάρχει και εφαρμογή του αντίστοιχου ΟΑΣΑ για όλα τα μέσα. Για τα μαθήματα υπάρχουν, όπως και στο ΕΜΠ, διαφορετικού τύπου ιστοσελίδες για κάθε μάθημα. Υπάρχει και ένα αντίστοιχο "mycourses" (σε moodle) αλλά δεν είναι όλα τα μαθήματα σε αυτό. Βασικό παράπονο σε όλα αυτά είναι ότι δεν είναι πλήρως μετεφρασμένα στα αγγλικά (αν και είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό).
Στο pc lab του κτηρίου Μαθηματικών & Πληροφορικής έχει αρκετούς (δεν ξέρω πόσους, αλλά περισσότερους και από το δικό μας pc lab) υπολογιστές τύπου thin-client workstation (π.χ.), όλοι με Linux, ενώ σου δίνει και απομακρυσμένη πρόσβαση σε υπολογιστές μέσω ssh (και φυσικά σύνδεση μέσω vpn). Να σημειώσω εδώ πως σχεδόν σε όλες τις διαλέξεις που έχω δει, οι διαφάνειες είναι στο ίδιο αισθητικό μοτίβο και δημιουργημένες με LaTeX, ομοίως και ό,τι χαρτιά με ασκήσεις μας έχουν δώσει, ενώ μας ζήτησαν (με πολύ φυσικό τρόπο) να υποβάλουμε λύσεις εργασιών σε ένα .tar.gz αρχείο (αντί για zip που θα έλεγε κάποιος εδώ).
Τέλος (για την ώρα), η φοιτητική ταυτότητα είναι μια κάρτα σαν τη δική μας, αλλά σου δίνει περισσότερες δυνατότητες ακουμπώντας την σε έναν αισθητήρα. Αυτή είναι το πάσο σου στα ΜΜΜ, με αυτή δανείζεσαι βιβλία, με αυτή ανοίγεις πόρτες (δεν έχει χρειαστεί γενικώς, η πρόσβαση είναι ελεύθερη σχεδόν παντού), τη "φορτώνεις" χρήματα και πληρώνεις με αυτήν σε εστιατόρια/καφετέριες της λέσχης, πληρώνεις στα φωτοτυπικά και δεν ξέρω τι άλλο.
Αυτά για την ώρα, λίγο ανακατεμμένα αλλά θυμόμουν συνεχώς και άλλα πράγματα και δεν ήθελα να τα ξεχάσω. Ανυπομονώ να ακούσω εντυπώσεις και από πανεπιστήμια άλλων χωρών και εύχομαι το ΕΜΠ να ενσωματώνει συνεχώς τα καλά και να αποφεύγει τα κακά παραδείγματα!