Re: Σεισμός στην Ιαπωνία

121
Θέλουμε να μην έχουν κανένα πρόβλημα αστοχίας οι κτιριοκατασκευές στον σεισμό με ελάχιστο κατασκευαστικό κόστος?
Αν το θέλουμε πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο σχεδιασμού που κατασκευάζουμε τις κτιριοκατασκευές.
Η κατασκευές σε έναν μικρό σεισμό έχουν μια μικρή αβλαβή ελαστική μετατόπιση.
Σε έναν μεσαίου μεγέθους σεισμό η μεγαλύτερη μετατόπιση της κτιριοκατασκευής επιφέρει ανελαστικές εντατικές παραμορφώσεις τις οποίες αντιμετωπίζουμε σήμερα με επιλεγμένους μηχανισμούς αστοχίας πάνω στις δοκούς με αποτέλεσμα να επιτυγχάνουμε ελεγχόμενες αστοχίες και να αποτρέπουμε την κατάρρευση της κτιριοκατασκευής και μετέπειτα επιδιορθώνουμε αυτές τις αστοχίες.
Σε έναν πολύ μεγάλο σεισμό με μεγάλη διάρκεια έχουν μία ανελαστική συμπεριφορά τέτοιου μεγέθους η οποία δημιουργεί αστοχίες κατάρρευσης.
Εδώ βλέπουμε μια ανικανότητα των κτιριοκατασκευών να αντιμετωπίσουν τον πολύ μεγάλο σεισμό με μεγάλη διάρκεια.
Δηλαδή βλέπουμε ότι δεν μπορούν σήμερα οι στατικοί να σταματήσουν τις αστοχίες ενός μέτριου σεισμού και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν μετά από έναν πολύ μεγάλο σεισμό μεγάλης διάρκειας ένα κτίριο ασφαλή και λειτουργικό το οποίο αν δεν κατέρρευσε κατά τον σεισμό δεν θα καταρρεύσει στο μέλλον. Όλα αυτά για τον πλήρη αντισεισμικό σχεδιασμό που εφαρμόζετε σήμερα.
Από την άλλη το κόστος κατασκευής έχει κάνει απαγορευτικό τον πλήρη αντισεισμικό σχεδιασμό με αποτέλεσμα οι ποιο πολλές κατασκευές να σχεδιάζονται με τον φθηνότερο ανασφαλή μερικό αντισεισμικό σχεδιασμό.
Εδώ βλέπουμε την ανάγκη αλλαγής του σχεδιασμού των κτιριοκατασκευών με έναν άλλο αντισεισμικό σχεδιασμό ο οποίος αφενός θα πρέπει να είναι καταρχήν φθηνότερος ώστε να απολαμβάνουν και οι φτωχοί την ασφάλεια του σπιτιού τους και αφετέρου να αντιμετωπίζει τους μέτριους και τους πολύ μεγάλους σεισμούς χωρίς τον φόβο της κατάρρευσης και το μεγάλο έξοδο της επισκευής των.
Αυτόν τον σχεδιασμό προσφέρει η ευρεσιτεχνία και το κατορθώνει διότι είναι ένας μηχανισμός ο οποίος ελέγχει τις μετατοπίσεις κατά το λίκνισμα της κτιριοκατασκευής. Ελέγχοντας τις μετατοπίσεις ελέγχεις τις ανελαστικές αστοχίες που δημιουργούν οι εντάσεις που αναπτύσσονται πάνω στους κορμούς των φερόντων στοιχείων γύρω από τους κόμβους.
Κύριοι πολιτικοί μηχανικοί έχετε σπουδάσει μια επιστήμη η οποία προσπαθεί να παραλάβει τις εντάσεις εφελκυσμού των κρίσιμων περιοχών αστοχίας με τον οπλισμό, και τις εντάσεις θλίψης με το σκυρόδεμα. Το λάθος που κάνετε είναι ότι αυτές τις εντάσεις τις κατευθύνετε να ακολουθούν μία κυκλική πορεία πάνω στα φέροντα στοιχεία τις κατασκευής η οποία με τις κατάλληλες συνθήκες συντονισμού πολλαπλασιάζονται. Το σωστό είναι να παραλαμβάνουμε αυτές τις εντάσεις πάνω από την κτιριοκατασκευή και να τις οδηγούμε απευθείας έξω από αυτήν κατευθύνοντας αυτές μέσα στο έδαφος.
Αυτό το επιτυγχάνουμε με την μέθοδο και τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας. Η μέθοδος περιλαμβάνει τένοντες ελεύθερης διέλευσης μέσα από τα τοιχώματα της κτιριοκατασκευής πάνω στους οποίους εφαρμόζουμε μερική προένταση μεταξύ των ανώτατων άκρων των τοιχωμάτων και του εδάφους θεμελίωσης επιτυγχάνοντας την ένωση εδάφους κατασκευής. Αυτή η ένωση παραλαμβάνει τις ανοδικές εντάσεις τις ροπής ανατροπής του κτιρίου και τις μεταβιβάζει μέσα στο έδαφος και όχι πάνω στην κατασκευή όπως τις οδηγείται εσείς και κατ αυτόν τον τρόπο σταματά η μετατόπιση του κτιρίου. Μετατόπιση του κτιρίου σημαίνει συντονισμός που έχει σαν αποτέλεσμα την κυκλοφορία και τον πολλαπλασιασμό των εντάσεων πάνω στο κτίριο. Σταματώντας τις μετατοπίσεις σταματάμε και τις εντάσεις.
Χωρίς πολλές ψαθυρές αστοχίες δεν υπάρχει κατάρρευση ούτε επισκευή.
1) Αν έχουμε ένα τοίχωμα το οποίο το θέλουμε τελείως άκαμπτο τότε εφαρμόζουμε μεγάλη προένταση στα δύο άκρα του μεταξύ αυτών και του εδάφους. Τα σεισμικά φορτία με αυτή την μέθοδο έχουν μια μικρή αύξηση πάνω στον φέροντα οργανισμό. Όταν όμως το τοίχωμα έχει μεγάλη διατομή παραλαμβάνει δυναμικά την θλίψη χωρίς αστοχία. Εφελκυσμός δεν υφίσταται με την μέθοδό μου διότι τις ανοδικές εντάσεις της ροπής ανατροπής του τοιχώματος τις παραλαμβάνει ο τένοντας και τις στέλνει μέσα στο έδαφος. Οπότε με την μέθοδο αυτή αφαιρούμε τις εντάσεις εφελκυσμού από το τοίχωμα. Αυξάνονται λίγο οι εντάσεις θλίψης οι οποίες τις παραλαμβάνουμε αυξάνοντας λίγο τις διατομές των τοιχωμάτων ή την ποιότητα του σκυροδέματος ή τον εγκάρσιο οπλισμό. . 2) Αν θέλουμε η κατασκευή να έχει ελαστικότητα τότε τοποθετούμε ένα υλικό απόσβεσης μεταξύ του κοχλία στο ανώτατο άκρο και του σκυροδέματος. Αυτό επιτρέπει μερικές ελαστικές μετατοπίσεις της κατασκευής πριν τερματίσει συμπιεσμένο το αποσβεστικό υλικό και αναλάβει δυναμικά ο κοχλίας να σταματήσει τις ανοδικές εντάσεις. Γιατί τοποθετούμε υλικό απόσβεσης στο δώμα. α) για να επαναφέρει την κατασκευή στην αρχική της θέση μετά την ελαστική της μετατόπιση. β) για να παραλάβουν και οι δοκοί μερικά φορτία ανοδικών εντάσεων αφαιρώντας αυτές τις εντάσεις από τον τένοντα της ευρεσιτεχνίας. γ ) για ομαλή απόσβαιση των ανοδικών εντάσεων. Το βάθος της γεώτρησης εξαρτάτε από το έδαφος θεμελίωσης, τις ανοδικές εντάσεις υπολογισμού, και την επιτάχυνση του σεισμού. Ο μηχανισμός της άγκυρας αποκλείει την διολίσθηση διότι οι ακτίνες του που επιβάλουν την πίεση στα πρανή έχουν αντίθετη φορά. Οι ακτίνες που βλέπουν κάτω παραλαμβάνουν τα κάθετα φορτία και οι ακτίνες που βλέπουν πάνω τα ανοδικά φορτία. Η πίεση που ασκούν στα πρανή έχει οριζόντια φορά το οποίο είναι ότι καλύτερο διότι αποκλείει την αστοχία πρόσφυσης. Όσο τραβάς τον μηχανισμό τόσο μεγαλύτερη πρόσφυση αποκτά με τα πρανή της γεώτρησης.
Εικόνα

Re: Σεισμός στην Ιαπωνία

124
ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΑΝΕΛΑΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ.
Όλοι ξέρουμε ότι μία ξύλινη βέργα λυγίζει μέχρι να σπάσει. Γενικά όλα τα υλικά σώματα έχουν μία ελαστικότητα πριν σπάσουν. Άλλα έχουν μεγάλη και άλλα μικρή ελαστικότητα. Κατά την ελαστικότητα τα σώματα ( όταν αφαιρεθεί η δύναμη του τα λυγίζει ) επανέρχονται στην αρχική τους μορφή. Αυτή η μετατόπιση που εφαρμόζεται μέσα στα όρια του λυγίσματος λίγο πριν σπάσουν ονομάζεται ελαστική μετατόπιση ή ελαστική φάση. Όταν ένα σώμα λυγίσει πολύ και αρχίζει να σπάει αυτή ονομάζεται ανελαστική μετατόπιση. Κατά την ανελαστική μετατόπιση το σώμα δεν επανέρχεται πίσω στην πρωταρχική του θέση. Αν η μετατόπιση της κάμψης είναι πολύ μεγάλη τότε επέρχεται το σπάσιμο του υλικού. Αυτές τις ιδιότητες της βέργας προς την μηχανική καταπόνηση τις έχουν όλα τα υλικά, οπότε τις έχουν και οι κολόνες του σκελετού της κατασκευής. Οπότε όταν λυγίσουν πολύ κατά το λίκνισμα του σεισμού σπάνε και δεν επανέρχονται στην αρχική τους θέση. Αν το σπάσιμο της κολόνας είναι μικρό η κατασκευή δεν καταρρέει διότι υπάρχει ο οπλισμός του χάλυβα μέσα της ο οποίος την συγκρατεί. Αν αυτή η ρωγμή του σπασίματος είναι μικρή ( μερικά χιλιοστά ) επιδιορθώνεται αργότερα με εποξειδικά ενέματα. Αν τα σπασίματα είναι μεγάλα και πολλά πάνω στον φέροντα οργανισμό η κατασκευή θα καταρρεύσει.
Συμπέρασμα.
α) Αν ο σεισμός είναι μικρός η κατασκευή θα λικνίζεται λίγο και θα επανέρχεται στην αρχική της μορφή. Σε αυτή την κατάσταση η κατασκευή ή τα σπίτια μας δεν θα πάθουν τίποτα και θα είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν τον επόμενο σεισμό.
β) Αν ο σεισμός είναι μεγάλος θα δημιουργηθούν ανελαστικές αστοχίες και αυτές θα χρειαστούν επισκευή μετά τον σεισμό. Αν δεν τις επισκευάσουμε σωστά ο σεισμός δεν ξεχνά και οι συνέπειες στον επόμενο σεισμό θα είναι καταστροφικές.
γ) Σε πάρα πολύ μεγάλους σεισμούς αν δεν καταρρεύσει η κατασκευή θα πρέπει να την κατεδαφίσουμε εμείς διότι οι ζημιές που θα έχει υποστεί θα είναι μη επισκευάσιμες.
Η ευρεσιτεχνία αυτό που κάνει είναι να ελέγχει την κάμψη όλων των κολονών της κατασκευής έτσι ώστε η κατασκευή να λικνίζεται πάντα μέσα στην ελαστική φάση μετατόπισης και να μην περνά ποτέ σε ανελαστικές μετατοπίσεις. Όταν έχεις έναν μηχανισμό που έχει την δυνατότητα να ελέγχει τις μετατοπίσεις της κατασκευής τότε αυτός ο μηχανισμός ελέγχει και τις εντάσεις που δημιουργούν τις αστοχίες, διότι όταν ελαχιστοποιούνται οι μετατοπίσεις ελαχιστοποιούνται και οι εντάσεις στον κορμό των φερόντων στοιχείων.

Re: Σεισμός στην Ιαπωνία

126
ΕΡΕΥΝΑ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ. Η ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΡΟΠΗ ΣΤΡΕΨΗΣ ΤΩΝ ΚΟΜΒΩΝ
Σε έναν σεισμό η κατασκευή ολόκληρη αλλά και το κάθε υποστύλωμα αυτής ξεχωριστά λικνίζονται. Κατά το λίκνισμα σε κάθε κόμβο της κατασκευής δημιουργείτε μια ροπή στρέψης η οποία παραμορφώνει κάμπτοντας τους κορμούς του υποστυλώματος και των δοκών. Στην φωτογραφεία βλέπουμε ότι όταν αυτή η ροπή εφαρμόζεται πάνω σε έναν τετραπλό κόμβο σχήματος σταυρού οι κορμοί των υποστυλωμάτων και των δοκών κάμπτονται κατά διαφορετικές κατευθύνσεις. Αυτή η ροπή στρέψης είναι που κάμπτει μέχρι αστοχίας τους κορμούς των υποστυλωμάτων και των δοκών και καταρρέουν οι κατασκευές. Το ερώτημα είναι γιατί και πως δημιουργείται αυτή η ροπή στρέψης στους κόμβους?
Απάντηση
Δημιουργείται όταν το υποστύλωμα κατά το λίκνισμα της κατασκευής χάνει την κατακόρυφη στάση του η οποία προϋπήρχε πριν τον σεισμό και μετατοπίζεται γέρνοντας πότε δεξιά πότε αριστερά. Αυτή η αλλαγή μετατόπισης της κλίσης του υποστυλώματος συμβαίνει είτε γιατί ανακλίνεται η βάση του και χάνει την οριζόντια αρχική θέση, είτε λόγο της κάμψης του κορμού του.
Λύση
Πρέπει να σταματήσουμε το λίκνισμα του υποστυλώματος.
Δηλαδή πρέπει να σταματήσουμε την στροφή του υποστυλώματος ή αλλιώς την ροπή ανατροπής του αν θέλουμε να εξαλείψουμε την ροπή στρέψης των κόμβων.
Αν σταματήσουμε το λίκνισμα του υποστυλώματος δεν θα υπάρχει ροπή στρέψης στους κόμβους οπότε δεν θα δημιουργούνται εντάσεις υπεύθυνες για την κατάρρευση των κατασκευών. Αφού δεν είναι δυνατόν και είναι ανεπαρκείς οι δημιουργηθείσες αντίρροπες ροπές των κορμών των δοκών και των υποστυλωμάτων να επιφέρουν την επιθυμητή ισορροπία δυνάμεων ως προς την απόκριση των κατασκευών προς τις σεισμικές μετατοπίσεις, πρέπει να εφεύρουμε μία άλλη μέθοδο σχεδιασμού ικανή να παραλάβει αυτές τις εντάσεις σταματώντας εντελώς το λίκνισμα του υποστυλώματος. Για να κατορθώσουμε να σταματήσουμε εντελώς το λίκνισμα του υποστυλώματος και να διατηρούμε την καθετότητα του κορμού του στον σεισμό, πρέπει να σταματήσουμε τόσο την κάμψη του κορμού του όσο και την ανάκληση της βάσης του.
Αυτό το κατορθώνουμε μόνο όταν ενώσουμε πακτώνοντας μέσο ενός ελεύθερης διέλευσης τένοντα, το ανώτατο άκρο του υποστυλώματος με το έδαφος θεμελίωσης κάτω από την βάση του. Αυτή η ένωση εδάφους και ανώτατου άκρου του υποστυλώματος σταματά την στροφή του, όσο και την κάμψη του κορμού του οπότε δεν εμφανίζεται και η ροπή στρέψης στους κόμβους. Διότι ελέγχοντας την μετατόπιση ελέγχεις και τις αστοχίες. Αυτός ο μηχανισμός γίνεται ποιο αποτελεσματικός όταν αντί του υποστυλώματος χρησιμοποιούμε επιμήκους υποστυλώματα διαφόρων γεωμετρικών σχημάτων στα οποία φροντίζουμε να πακτώσουμε όλα τα ανώτατα άκρα τους με το έδαφος θεμελίωσης όπως δείχνει το δεύτερο σχήμα.
Ο μηχανισμός συνεργασίας σκυροδέματος χάλυβα ονομάζεται συνάφεια Με τον όρο συνάφεια περιγράφουμε έναν μηχανισμό ο οποίος μέσω της χημικής και της μηχανικής πρόσφυσης πάνω στην διεπιφάνεια σκυροδέματος χάλυβα συνεργάζονται για την παραλαβή εντάσεων εφελκυσμού. Ο εφελκυσμός εμφανίζεται όπου υπάρχουν εντάσεις αντίθετης φοράς οι οποίες τείνουν να επιμηκύνουν το σώμα.
Συνήθως στις κτίριοκατασκευές ο εφελκυσμός εμφανίζεται όπου υπάρχει κάμψη, ροπή όπως π.χ εμφανίζεται στον κορμό των δοκών πλακών υποστυλωμάτων λόγο των στατικών φορτίων ή λόγο εξωτερικών εντάσεων ( σεισμός, άνεμος ) όπου καλούνται να παραλάβουν. Είπαμε ότι ο εφελκυσμός εμφανίζεται όπου υπάρχουν εντάσεις αντίθετης φοράς οι οποίες τείνουν να επιμηκύνουν το σώμα. Σε ένα υποστύλωμα υπό κάμψη η μία του παρειά επιμηκύνεται - εφελκύεται και η άλλη του παρειά θλίβεται. Ο μηχανισμός της συνάφειας αναλαμβάνει κυρίως τις εντάσεις εφελκυσμού του υποστυλώματος το οποίο βρίσκεται υπό κάμψη λόγο στατικών φορτίων ή λόγο πλάγιων εξωτερικών εντάσεων. Σε ένα υποστύλωμα οι εντάσεις που αναλαμβάνει η συνάφεια δεν είναι οι ίδιες καθ όλο το μήκος του δηλαδή υπάρχει περιοχή με αυξημένη ένταση. Αυτή η περιοχή ονομάζεται κρίσιμη περιοχή, και είναι αυτή η περιοχή όπου οι εντάσεις αλλάζουν κατεύθυνση προς την μία ή την άλλη διεύθυνση. Αυτή η κρίσιμη περιοχή του μηχανισμού της συνάφειας η οποία κατά την κάμψη εμφανίζει την μέγιστη εντατική κατάσταση και την μέγιστη επιμήκυνση δεν εμφανίζεται πάντα σε μια συγκεκριμένη περιοχή του υποστυλώματος ούτε σε μια και μόνο περιοχή του.
Μερικά παραδείγματα.
1) 'Ένα υποστύλωμα που λικνίζεται σαν στύλος ( με μοναδική πάκτωση στην βάση ) η κρίσιμη περιοχή θα εμφανισθεί κοντά στην βάση του, ενώ σε έναν πλαισιακό φορέα η κρίσιμη περιοχή θα εμφανισθεί και στο άνω και στο κάτω άκρο του υποστυλώματος. Στο άνω άκρο θα εμφανισθεί λόγο των ροπών του κόμβου στο δε κάτω άκρο του λόγο της κάμψης του υποστυλώματος. Όταν η κάτω δεξιά παρειά του υποστυλώματος δέχεται εφελκυσμό ταυτόχρονα και η πάνω αριστερή παρειά του δέχεται εφελκυσμό που του επιβάλει η στροφή του κόμβου.
Συμπέρασμα.
Από τα πάρα πάνω προκύπτει ένα σοβαρό πρόβλημα με την μηχανισμό της συνάφειας και αυτό είναι η κρίσιμη περιοχή η οποία δεν εμφανίζεται πάντα στο κέντρο του κορμού του υποστυλώματος αλλά στα άκρα του. Η συνάφεια για να παραλάβει τον εφελκυσμό χωρίζεται σε δύο μέρει στο σημείο της κρίσιμης περιοχής. Το ένα μέρος αντιδρά στην έλξη που του επιβάλει το άλλο μέρος. Αν η συνάφεια του ενός μέρους είναι μικρότερη από την συνάφεια του άλλου μέρους το ασθενέστερο μέρος θα αστοχήσει πρώτο. Δηλαδή στα άκρα του υποστυλώματος όπου εμφανίζεται πάντα η κρίσιμη περιοχή έχουν ασθενέστερη συνάφεια λόγο του μικρού μήκους επικάλυψης που έχουν, εν σχέση με το άνω μέρος το οποίο έχει μεγαλύτερη πρόσφυση λόγο της μεγαλύτερης επικάλυψης που έχουν.
Αυτό θα επιφέρει την ολίσθηση του χάλυβα μέσα από την ασθενέστερη πλευρά της συνάφειας του σκυροδέματος.
Αυτό σημαίνει ότι η συνάφεια είναι ένας μη αξιόλογος μηχανισμός συνεργασίας διότι ακυρώνει τις αντοχές εφελκυσμού του χάλυβα γιατί καταστρέφεται εύκολα.
1) Ο μηχανισμός της συνάφειας δημιουργεί κρίσιμη περιοχή όπου συγκεντρώνει και πολλαπλασιάζει ( όπως ο μοχλοβραχίονας ) όλες τις εντάσεις σε συγκεκριμένες περιοχές οι οποίες καταπονούν το σκυρόδεμα υπέρμετρα διότι δεν υπάρχει ομοιόμορφη κατανομή εντάσεων με αποτέλεσμα να αστοχεί και λόγο θλίψης από την μια του παρειά και λόγο έλξης από την άλλη.
2) Δεύτερο Πρόβλημα είναι αυτό της διαφοράς δυναμικού της συνάφειας που δρα δεξιά και αριστερά από την κρίσιμη περιοχή. Για αυτό αυτή η περιοχή ονομάζεται και περιοχή αστοχίας.
3) πρόβλημα που παρουσιάζει είναι ότι ο μηχανισμός της συνάφειας δεν συνεργάζεται με χαλαρά μαλακά υλικά όπως είναι το έδαφος θεμελίωσης οπότε η σύνδεση οπλισμού χάλυβα και μαλακού εδάφους θεμελίωσης θεωρείται αδύνατη.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι εντάσεις να μεταφέρονται στους κόμβους.
Υπάρχει λύση για όλα τα πάρα πάνω προβλήματα της συνάφειας?
Ναι υπάρχει αρκεί να με ακούσετε προσεκτικά και να εφαρμόσετε αυτά που θα πω πάρα κάτω. .
Ο μηχανισμός της συνάφειας είναι καλός ως δευτερεύον οπλισμός λόγο των προβλημάτων που παρουσιάζει.
Υπάρχει και ο γνωστός μηχανισμός της προέντασης ο οποίος συνήθως χρησιμοποιείται στα οριζόντια φέροντα στοιχεία της κατασκευής. Εγώ δεν αναφέρομαι σε αυτόν τον μηχανισμό.
Αναφέρομαι σε έναν μηχανισμό ο οποίος πακτώνει τα ανώτατα άκρα των τοιχωμάτων με το έδαφος της θεμελίωσης κάτω από το πέλμα της βάσης. Αυτή η ένωση του εδάφους και των άνω άκρων των τοιχωμάτων της κατασκευής γίνεται για να σταματήσει η στροφή των τοιχωμάτων καθώς και ή η ροπή ανατροπής όλης της κατασκευής. Αυτός ο σχεδιασμός βασικά σταματά όλες τις μετατοπίσεις διότι παραλαμβάνουν τις εντάσεις του σεισμού και τις μεταφέρουν μέσο του τένοντα και του κορμού των τοιχωμάτων μέσα στο έδαφος και όχι πάνω στους κορμούς των δοκών όπου οδηγούνται σήμερα με τον γνωστό σχεδιασμό. Τις ανοδικές εντάσεις της στροφής του τοιχώματος τις παραλαμβάνει και τις μεταφέρει μέσα στο έδαφος ο τένοντας και τις καθοδικές τις μεταφέρει στο έδαφος ο κορμός του τοιχώματος, πριν αυτές μεταφερθούν πάνω στους δοκούς. Ο τένοντας δεν έρχεται σε επαφή με το σκυρόδεμα του τοιχώματος διότι το διαπερνά ελεύθερος μέσα από μία σωλήνα. Οπότε δεν υπάρχει ουδεμία συνάφεια στην διεπιφάνεια του τένοντα και του σκυροδέματος. Αυτό αλλάζει τον μηχανισμό αντίδρασης του σκυροδέματος και του χάλυβα. Σε αυτόν τον μηχανισμό το σκυρόδεμα δέχεται μόνο θλίψη και ο τένοντας μόνο εφελκυσμό. Το σκυρόδεμα του τοιχώματος δέχεται θλιπτικές εντάσεις στα δύο αντικριστά άκρα του πάνω κάτω, και ο τένοντας μόνο εντάσεις εφελκυσμού Βασικά εκτρέπει τις ανοδικές εντάσεις και τις κατευθύνει μέσα στο έδαφος.
Με αυτόν τον μηχανισμό δεν δημιουργούμε κρίσιμη περιοχή αστοχίας, όπως δημιουργεί ο μηχανισμός της συνάφειας, ούτε διαφορά δυναμικού στην αντίθεση των εντάσεων του εφελκυσμού, ούτε ροπές στους κόμβους, διότι απλά καταργούμε την κάμψη και την ανάκληση του πέλματος της βάσης.
Αν το έδαφος είναι μαλακό και αδυνατεί να παραλάβει τις καθοδικές εντάσεις της στροφής του τοιχώματος τότε υπάρχει πρόβλημα. Όχι δεν υπάρχει πρόβλημα διότι ο μηχανισμός πάκτωσης βελτιώνει το έδαφος θεμελίωσης και του αυξάνει την ικανότητα παραλαβής φορτίων.
Εικόνα
Εικόνα

Re: Σεισμός στην Ιαπωνία

127
ΕΡΕΥΝΑ.ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΜΗΤΙΚΗ ΑΣΤΟΧΙΑ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΎ ΤΗΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ
Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα σε μια κατασκευή από Ο.Σ. ( οπλισμένο σκυρόδεμα ) επιτυγχάνεται με τη συνάφεια. Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει. Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων. Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια σκυροδέματος και χάλυβα. Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα. Η μείωση των τάσεων επιτυγχάνεται με αύξηση της επικάλυψης και μείωση της διαμέτρου των ράβδων του οπλισμού. Η αύξηση της οριακής τιμής τους επιτυγχάνεται με αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος. Η παρουσία εγκάρσιου οπλισμού δρα ευνοϊκά περιορίζοντας το άνοιγμα των αναπτυσσόμενων ρωγμών στη διεπιφάνεια οπλισμού και σκυροδέματος.Το βασικό πρόβλημα δημιουργείται από την ανάπτυξη υπεραντοχης του χάλυβα, το οποίο στρέφει την αστοχία σε διατμητικης μορφής, η οποία είναι άκρως ψαθυρη. Αυτό, προκειμένου να αντιμετωπιστεί, πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα αστοχήσει διατμητικα το σκυρόδεμα, αρα πρέπει να αποτρέψουμε την ανάπτυξη υπέρ αντοχης στον χάλυβα που επιφέρει την διατμητική αστοχία κυρίως του σκυροδέματος επικάλυψης η οποία είναι μια επικίνδυνη μορφή αστοχίας, όπως όλοι γνωρίζουμε.
Με λίγα λόγια τοποθετούμε πολύ οπλισμό και αυξάνουμε το κόστος της κατασκευής χωρίς να κάνουμε την δουλειά μας γιατί απλά το σκυρόδεμα δεν αντέχει τις τάσεις εφελκυσμού και διάτμισης που αντέχει ο χάλυβας. Και είναι φυσικό το σκυρόδεμα να μην αντέχει αφού οι προδιαγραφές του προσδιορίζονται να αντέχει μόνο τις εντάσεις θλίψης. Το ερώτημα που μπαίνει είναι αν υπάρχει μια άλλη μέθοδος σχεδιασμού η οποία αρχικώς να καταργεί την διατμητική αστοχία και να χρησιμοποιεί τον χάλυβα αφενός για την παραλαβή μόνο των εντάσεων εφελκυσμού και αφετέρου να χρησιμοποίηση το σκυρόδεμα μόνο για την παραλαβή των εντάσεων θλίψης.
Ναι υπάρχει άλλη μέθοδος σχεδιασμού με την οποία χρησιμοποιώντας τον μισό οπλισμό θα κάνουμε ποιο αποτελεσματική την απόκριση των κατασκευών στον σεισμό με λιγότερο κατασκευαστικό κόστος.
Σύμφωνα με την μέθοδο αυτή αυτό επιτυγχάνεται με μια συνεχή έλξη της δομικής κατασκευής προς το έδαφος και του εδάφους προς την κατασκευή, κάνοντας αυτά τα δύο μέρη ένα σώμα. Αυτή τη δύναμη έλξης την εφαρμόζει ένας μηχανισμός έλξης. Αυτός αποτελείται από έναν τένοντα ο οποίος διαπερνά ελεύθερα τα άκρα των τοιχωμάτων μέσα από σωλήνες διόδου Το ανώτατο άκρο του αφού πρωτίστως προενταθεί πακτώνεται στο ανώτατο άκρο του τοιχώματος με την βοήθεια μιας σφήνας ή ενός κοχλία και το κάτω άκρο του πακτώνεται μέσα στο έδαφος με έναν μηχανισμό πάκτωσης.
Η ασκούμενη έλξη του του τένοντα από τον μηχανισμό έλξης και η αντίδραση σ’ αυτήν την έλξη από τον μηχανισμό πάκτωσης στο έδαφος, γεννά την επιθυμητή θλίψη μεταξύ του εδάφους και της κατασκευής.
Με αυτήν την μέθοδο όπλισης ο χάλυβας δέχεται μόνο εφελκυσμό το σκυρόδεμα μόνο θλίψη και ουδεμία διατμητική αστοχία υπάρχει.
Αν έχουμε τοιχώματα ή άκαμπτες εξολοκλήρου από οπλισμένο σκυρόδεμα κατασκευές οι οποίες μπορούν να αντεπεξέλθουν στις καθοδικές θλιπτικές εντάσεις τότε μπορούμε αντί απλά να πακτώσουμε τα άκρα τους να τους εφαρμόσουμε με τον μηχανισμό επιπλέον θλιπτικές εντάσεις. Αυτό θα αυξήσει την ικανότητα του σκυροδέματος ως προς την τέμνουσα βάσης. Σε αυτήν την μέθοδο επιλέγουμε να σχεδιάσουμε την παραλαβή των σεισμικών φορτίων δυναμικά. Αν σχεδιάσουμε ελαστικά με μικρής διατομής υποστυλώματα τότε η μέθοδος σχεδιασμού των καθοδικών εντάσεων αλλάζει. Σε αυτή την μέθοδο σχεδιασμού απλά πακτώνουμε το ανώτατο άκρο του υποστυλώματος με το έδαφος. Μεταξύ του κοχλία πάκτωσης και του ανώτατου άκρου του υποστυλώματος τοποθετούμε ένα ελατήριο. Αυτό το ελατήριο χρησιμεύει α) για να αφήνει τα περιθώρια στον φέροντα οργανισμό να λικνίζετε μέσα στην ελαστική περιοχή μετατόπισης στην οποία δεν εμφανίζονται αστοχίες και πριν περάσει σε ανελαστικές μετατοπίσεις με πλαστικές αστοχίες να τερματίζει την ελαστικότητά του και να αναλαμβάνει ο κοχλίας να τερματίσει δυναμικά το λίκνισμα της κατασκευής. β) Για να αφήνει τα φέροντα στοιχεία της κατασκευής να παραλαμβάνουν μέρος των εντάσεων. γ) Για να έχουμε σεισμική απόσβεση σε κάθε κύκλο φόρτισης του σεισμού τόσο από το ελατήριο όσο και από τα φέροντα στοιχεία ελέγχοντας κατά αυτόν τον τρόπο τον συντονισμό ( ιδιοπερίοδο ) ο οποίος αυξάνει το πλάτος ταλάντωσης σταδιακά στον χρόνο αν δεν υπάρχουν δυνάμεις απόσβεσης. δ) Το ελατήριο χρησιμεύει ακόμα και για την επαναφορά το φέροντα στην αρχική του θέση. Η γεώτρηση που κάνουμε για την πάκτωση μας δείχνει και την ποιότητα του εδάφους θεμελίωσης η οποία μπορεί να κρύβει πολλές εκπλήξεις λόγο της φυσικής του ανομοιογένειας . Η πάκτωση της κατασκευής με το έδαφος ελαττώνει τις κατακόρυφες κρουστικές εντάσεις τυμπανισμού που αναπτύσσονται από τις κατακόρυφες μετατοπίσεις.

Re: Σεισμός στην Ιαπωνία

128
ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕΘΟΔΩΝ ΜΕΤΡΙΑΣΕΩΣ ΣΕΙΣΜΙΚΩΝ ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΝΤΑΣΕΩΝ
Η Ελλάδα αποτελεί μία άκρως σεισμογενή χώρα, η οποία έχει βιώσει αρκετούς ισχυρούς και καταστροφικούς σεισμούς.Είναι αντιληπτό ότι οποιαδήποτε προσπάθεια αναζήτησης πιο αποτελεσματικών μεθόδων, μέσων και τεχνικών σεισμικής θωράκισης των κτιρίων είναι επιβεβλημένη και παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον για τον κλάδο των κατασκευών. Η σεισμική μόνωση των κατασκευών επιτυγχάνεται με την χρήση εφεδράνων υψηλής απόδοσης. Υπάρχουν εφέδρανα διαφόρων τύπων όπως είναι τα ελαστομεταλλικά, εφέδρανα σημειακού τύπου και τα σφαιρικά, σεισμική μόνωση με πυρήνα μολύβδου και αυτά της εκκρεμούς ταλάντωσης. Υπάρχουν και άλλα συστήματα όπως διατμητικές κλείδες, αποσβεστήρες ιξώδους, και διαχυτές φορτίων.
Όλα αυτά τα συστήματα έχουν έναν σκοπό. Είτε να απομονώσουν την μετατόπιση του εδάφους από την ανωδομή ή να απορροφήσουν μέρος της σεισμικής ενέργειας από τα φέροντα στοιχεία της κατασκευής. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε όλες τις κατασκευές παρά σε ορισμένες περιπτώσεις διότι σε αντίθεση με τη βιομηχανία, όπου οι απαιτήσεις στη λειτουργία και στην απόδοση ενός προϊόντος είναι συγκεκριμένες και τα τελικά παραγόμενα προϊόντα χαρακτηρίζονται από πλήρη ομοιογένεια, τα τελικά «προϊόντα» του Πολιτικού Μηχανικού εμφανίζουν ανομοιογένειες και κάθε έργο παρουσιάζει τις δικές του ιδιαιτερότητες, τις δικές του απαιτήσεις και τους δικούς του περιορισμούς. Π.χ τα πάρα πάνω συστήματα είναι αδύνατον να τοποθετηθούν σε όλες τις κατασκευές λόγο κόστους . Είναι αδύνατον να τοποθετηθούν σε υφιστάμενες κατασκευές, σε ανεμογεννήτριες, σε φράγματα.
Είναι ανάγκη να σχεδιάσουμε κάτι καλύτερο με προσιτό κόστος ώστε να θωρακίζει σεισμικά και τα έργα των φτωχών, καθώς και να είναι ποιο αποτελεσματικό στον σεισμό και το οποίο να έχει την δυνατότητα να τοποθετείτε σε όλες τις δομικές κατασκευές.
Σε αυτήν την έρευνα που έκανα διαπίστωσα ότι αυτό θα το πετύχουμε με τη σύνδεση του ανωτάτου κόμβου με το έδαφος.
Με την μέθοδο σχεδιασμού, πάκτωσης των κόμβων της ανώτατης στάθμης με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις πλάγιες αδρανειακές εντάσεις του σεισμού σε πιο ισχυρές περιοχές από αυτές τις περιοχές που οδηγούνται σήμερα. Αυτές οι ισχυρές περιοχές έχουν την ικανότητα να παραλαμβάνουν αυτές τις εντάσεις προλαμβάνοντας και αποτρέποντας τις σχετικές μετατοπίσεις (δηλ τα drifts) και άρα η ένταση που αναπτύσσεται σε ολόκληρο τον φορέα είναι περιορισμένη.Τις καθοδικές εντάσεις της μεταφέρει στο έδαφος η μία παρειά του τοιχώματος και τις ανοδικές εντάσεις τις αναλαμβάνει ο μηχανισμός πάκτωσης και να τις επιστρέφει μέσα στο έδαφος από όπου και προήλθαν αφαιρώντας καθ αυτόν τον τρόπο μεγάλες εντάσεις και αστοχίες πάνω από τον φέροντα οργανισμό του κτιρίου εξασφαλίζοντας συγχρόνως μία πιο ισχυρή φέρουσα ικανότητα του εδάφους θεμελίωσης. Με τον κατάλληλο σχεδιασμό διαστασιολόγισης των τοιχωμάτων και την τοποθέτηση τους σε κατάλληλες θέσεις αποτρέπουμε και τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό που εμφανίζεται σε ασύμμετρες και μεταλλικές υψίκορμες κατασκευές. Γενικός.. Η πάκτωση των κόμβων της ανώτατης στάθμης των τοιχωμάτων μιας κατασκευής με το έδαφος χρησιμοποιώντας τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας εκτρέπει τις ανοδικές αδρανειακές εντάσεις της ροπής ανατροπής μεταφέροντας αυτές ελεύθερα απευθείας από το δώμα μέσα στο έδαφος αποτρέποντας καθαυτόν τον τρόπο τις μετατοπίσεις της στροφής τους υπεύθυνες για όλες τις αναπτυσσόμενες εντάσεις πάνω στον κορμό των φερόντων στοιχείων που προκαλούν ανελαστικές παραμορφώσεις κάμψης και αστοχίες σε έναν μεγάλο σεισμό. Περισσότερα εδώ. http://www.amoives.gr/forum/%cf%84%ce%b ... e__st__150

Re: Σεισμός στην Ιαπωνία

129
ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΥ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΛΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Η ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΗ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΊΑ
Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα σε μια κατασκευή από Ο.Σ. ( οπλισμένο σκυρόδεμα ) επιτυγχάνεται με τη συνάφεια. Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει. Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων. Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια σκυροδέματος και χάλυβα. Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα. Το βασικό ( 2 ) δεύτερο πρόβλημα της συνάφειας δημιουργείται από την ανάπτυξη υπεραντοχης του χάλυβα, το οποίο στρέφει την αστοχία σε διατμητικης μορφής, η οποία είναι άκρως ψαθυρη. Αυτό, προκειμένου να αντιμετωπιστεί, πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα αστοχήσει διατμητικα το σκυρόδεμα, αρα πρέπει να αποτρέψουμε την ανάπτυξη της υπεραντοχής του χάλυβα που επιφέρει την διατμητική αστοχία κυρίως του σκυροδέματος επικάλυψης η οποία είναι μια επικίνδυνη μορφή αστοχίας, όπως όλοι γνωρίζουμε. Για να ελαττώσουμε αυτό το πρόβλημα σήμερα σχεδιάζουμε ως εξής. Η μείωση των τάσεων επιτυγχάνεται με αύξηση της επικάλυψης και μείωση της διαμέτρου των ράβδων του οπλισμού. Η αύξηση της οριακής τιμής τους επιτυγχάνεται με αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος. Η παρουσία εγκάρσιου οπλισμού δρα ευνοϊκά περιορίζοντας το άνοιγμα των αναπτυσσόμενων ρωγμών στη διεπιφάνεια οπλισμού και σκυροδέματος. Δεύτερο συμπέρασμα Με λίγα λόγια τοποθετούμε πολύ οπλισμό και αυξάνουμε το κόστος της κατασκευής χωρίς να κάνουμε την δουλειά μας γιατί απλά το σκυρόδεμα δεν αντέχει τις τάσεις εφελκυσμού που έχει τις προδιαγραφές να παραλάβει ο χάλυβας διότι αστοχεί πρόωρα διατμητικά ακυρώνοντας τις εφελκυστικές ικανότητες του χάλυβα. Και είναι φυσικό το σκυρόδεμα να μην αντέχει την διατμητική τάση αφού οι προδιαγραφές του προσδιορίζονται να αναλαμβάνει επιτυχώς μόνο τις θλιπτικές τάσεις. Υπάρχει ανάγκη να εφευρεθεί ένας άλλος μηχανισμός συνεργασίας σκυροδέματος και χάλυβα ο οποίος να έχει την δυνατότητα να αποτρέπει την διατμητική αστοχία του σκυροδέματος εξασφαλίζοντας ότι το σκυρόδεμα θα παραλαμβάνει μόνον εντάσεις θλίψης για τις οποίες είναι πολύ ικανό να αντέξει, ώστε να δώσει την δυνατότητα στον χάλυβα να αξιοποιήσει τις εφελκυστικές υπέρ αντοχές του στο μέγιστο δυνατόν επίπεδο των προδιαγραφών του
περισσότερα στο ... συνημμένο αυτού του link DOI: 10.13140/RG.2.2.16069.70881 https://www.researchgate.net/publicatio ... ESITECHNIA

Re: Σεισμός στην Ιαπωνία

130
Υπάρχουν μεγάλοι επιστήμονες στην Ελλάδα που δεν αξιοποιούνται. Υπάρχουν και πολλοί εξειδικευμένοι επιστήμονες στους οποίους όμως λείπει ένα βασικό στοιχείο το στοιχείο αυτό της σφαιρικής αντίληψης για την ειδικότητά τους το στοιχείο της έρευνας. Έχουν αποστηθίσει τα μαθήματα που έμαθαν στο πανεπιστήμιο και δεν λένε να ξεκολλήσουν το μυαλό τους από αυτά. Λες και η επιστήμη είναι σταθερή αμετάκλητη και αλάνθαστη. Αρνούνται να ακούσουν κάτι νέο φοβούμενοι ότι αυτό θα τους γκρεμίσει από τον θρόνο τους. Πόσο μάλλον αν αυτό το νέον μιας έρευνας προέρχεται από έναν έμπειροτεχνίτη. Στην δεκαετή ενασχόλησή μου με την αντισεισμική μου ευρεσιτεχνία γράφω μέσα σε φόρουμ πολιτικών μηχανικών. Μόνο το 10% συμφωνούσε ότι η ευρεσιτεχνία είναι χρήσιμη. Το 90% έβγαζε κακία και ουδεμία κριτική επιστημονική άποψη ώστε να ξέρω και εγώ που κάνω λάθος. Μετά από τόσα χρόνια το 90% από τα φόρουμ των μηχανικών μου έχει απαγορεύσει την είσοδο. Έγραψα δημοσίευση σε ξένο επιστημονικό περιοδικό με κριτές. Η δημοσίευσή μου έγινε μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα η ποιο δημοφιλή δημοσίευση του περιοδικού μέσα σε άλλες πολλές εκατοντάδες δημοσιεύσεις.
Έπρεπε να ήμουν περήφανος που σαν τεχνίτης οικοδόμος έκανα επιστημονική δημοσίευση σε περιοδικό ακαδημαϊκής έρευνας με ομότιμους κριτές γιατί πρώτον πολλοί λίγοι επιστήμονες έχουν δημοσίευση, και διότι γιατί εμμέσως πλην σαφώς μια επιστημονική δημοσίευση με κριτές σημαίνει αναγνώριση της επιστημονικής μου εργασίας.
Αμ δεν είμαι όμως περήφανος για δύο λόγους.
Ο πρώτος λόγος είναι ότι οι άλλοι επιστήμονες δεν έχουν κάνει ουδεμία αναφορά ( Citations ) στην δημοσίευσή μου αν και αυτή είναι η πιο δημοφιλή. Σαν να μην υπάρχει!
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι μερικοί μηχανικοί μου λένε ότι το περιοδικό που έγραψα δεν είναι αξιόπιστο και για τον λόγο αυτό δεν αξίζει η δημοσίευσή μου. Αυτό το περιοδικό παρουσιάζεται σαν το δεύτερο καλύτερο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης για πολιτικούς μηχανικούς στον κόσμο σε αυτό το link
http://www.oalib.com/rank/showJournalRa ... 48pk9nZOI0
Το περιοδικό ονομάζετε ...
Open Journal of Civil Engineering...
Και η δημοσίευσή μου ονομάζετε
The Ultimate Anti-Seismic System...
https://www.scirp.org/journal/HottestPa ... 6OeuA0N9qM
Τελικά οι επιστήμονες κρίνουν τα περιοδικά ή το περιεχόμενο των δημοσιεύσεων? Μήπως το παιχνίδι είναι στημένο?
Γιατί κανένας δεν απαντά με αναφορά στην δημοσίευσή μου αν είμαι σωστός ή λάθος σε αυτά που λέω?
Αυτή είναι η κατάστασή μου παιδιά και ειλικρινά δεν ξέρω πια τι πρέπει να κάνω.
Αν αυτή λέγετε επιστήμη με κριτική γνώση εγώ δεν είμαι επιστήμονας αλλά μόνο χτίστης.
Η επιστήμη έχει αποκλείσει τους ανεξάρτητους ερευνητές από την χρηματοδότηση εφαρμοσμένης έρευνας λες και η εμπειρία της τέχνης δεν μετράει!
Εγώ ότι πέρναγε από το χέρι μου το έκανα.
Θα είναι ντροπή για τους επιστήμονες και την επιστήμη να εφαρμόσουν την ευρεσιτεχνία μου όταν λήξουν τα πνευματικά δικαιώματα που έχω.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος seismic την Τετ 20 Μαρ 2019, 9:08 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.