Re: Νέες Ανακαλύψεις/Τεχνολογίες

4
Έτσι,για να γίνει γνωστή η ύπαρξη του τόπικ...
10710812_954755611212117_3660568567546383484_n.jpg
10645116_954718104549201_1984416851175175523_n.jpg
Spoiler: show
Coldest known object: http://bit.ly/1v0P5m6
Human intestines: http://bit.ly/1tbqD4S
Dead hearts: http://bit.ly/1oMavGX
Sexually reproducing animals: http://bit.ly/1tzJw1n
Skin cells to brain cells: http://bit.ly/1wxQRAU
Paralyzed man walks again: http://bit.ly/1t6JAUR
Dinosaur: http://bit.ly/1tbqBKb
Human genome: http://bit.ly/1wA62bl
Spoiler: show
Hoverboard: http://bit.ly/ZSAdh2
MRI: http://bit.ly/1rHhUD0
Electrical generator: http://bit.ly/1DQMzpa
Microscope: http://bit.ly/1DheEUf
Tractor beam: http://bit.ly/1v13zSY
Space plane: http://bit.ly/1oMnDfi
Skydiving record:http://bit.ly/ZSAcK7
A 50-cent microscope that folds like origami

Smallest, Most Precise 3D Printing Pen Yet Nearing Entry to Market
"People don’t listen, they just wait for their turn to talk."
— Chuck Palahniuk

Re: Νέες Ανακαλύψεις/Τεχνολογίες

6
https://www.youtube.com/watch?v=zhkUlxC6IK4
My name is Yiannis Lymperis. This video shows the mechanism of the seismic system and a seismic design method.
It presents also experiments with and without the seismic patent, side by side on screen to compare the seismic protection offered by the invention.
The utility of the invention has been shown experimentally.

Patent Idea
We have placed on a table two columns, one column screwed on the table, and the other simply put on the table.
If one shifts the table, the unbolted column will be overthrown.
The bolted column withstands the lateral loading.
We do exactly the same in every column of a building to withstand more lateral earthquake loading. That is done, by simply screwing it to the ground.
This pretension between the roof of the structure and the soil has been globally disclosed for the first time.
The horizontal earthquake load generates oscillation, and the result is that the upper plates shift more than the lower ones, the columns lose their eccentricity exerting a lifting force on the bases, as well as creating a twisting action in all of the nodes of the structure.
The ideal situation would be if one could construct a building framework where, during an earthquake, all the plates would shift by the same amplitude as the ground without differing phases.
The research I have carried out resulted in just this. The method of the invention eliminates all these problems of deformation in the building construction applying pretension, through the mechanism, between the roof of the structure and the soil.

1) Comparing with existing anti seismic systems, the invention increases the strength of the structure to an earthquake over 100% and reduces the cost of protection more than 50%.
2) I believe that with this method, prefabricated houses can be placed in towns constructing several floors. Manufacturers and all of us will profit from this change because they are industrially produced 30-50% cheaper.
3) The Patent mechanism can be applied to all building projects being under construction, however, it may also be placed in many existing structures, ensuring seismic protection.
Patent mechanism and method offer protection to lightweight constructions against tornadoes.
It may also be used as an anchor for the support of ground slopes on highways.
It ensures a strong foundation in soft ground.
And all this in a patent
There is no absolute seismic design.
The invention provides the absolute seismic design.
Its uniqueness makes it very marketable.
Our scientific team consists of:
A) Professor Panagiotis Karidis, Seismic Technologist-Engineer and Founder of the seismic base at The National Technical University.
B) Nikos Markatos, Chemical Engineer and former Rector of The National Technical University.

Re: Νέες Ανακαλύψεις/Τεχνολογίες

7
Η ιστορία της επιστήμης δεν είναι μια συνεχής και γραμμική διαδικασία συσσώρευσης νέων γνώσεων, αλλά αντίθετα σημαδεύεται από σοβαρές ασυνέχειες, τομές και άλματα, που καθιερώθηκαν να λέγονται επιστημονικές επαναστάσεις. Κάθε εποχή έχει τις δικές της επιστημονικές αλήθειες και αυτές εκφράζονται συνολικά με τη λέξη €παράδειγμဝ. Κάθε ιστορική περίοδος λοιπόν έχει το δικό της €παράδειγμဝ, τις δικές της επιστημονικές θεωρίες. Ακόμα και αν πάψουν να ισχύουν στο μέλλον, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν αληθινές, αφού, όταν αυτές διατυπώθηκαν, μπορούσαν να απαντήσουν στα ερωτήματα που έθεταν οι επιστήμονες της εποχής. Αρκεί όμως ένα αναπάντητο ερώτημα για να καταρριφθεί μια συγκεκριμένη θεωρία για χάρη κάποιας καινούριας. Η νέα θεωρία γίνεται, τότε, ανώτερη, γιατί μπορεί να απαντάει στο ερώτημα που δεν μπορούσε να απαντήσει η προηγούμενη, να εξηγεί μεγαλύτερο αριθμό φαινομένων και να διατυπώνει ακριβέστερες προβλέψεις.
Μια νέα θεωρία πατάει με το ένα πόδι στη συσσωρευμένη γνώση, αλλά με το άλλο δίνει μια κλωτσιά και αλλάζει ότι ίσχυε μέχρι κείνη τη στιγμή. Φαίνεται πως η επιστημονική πρόοδος (όπως κάθε πρόοδος εξάλλου) είναι περισσότερο το προϊόν μιας ρήξης με την παράδοση παρά η συνέχειά της.
Θα σας εξηγήσω την δική μου θεωρία και ρήξη με την επιστήμη της αντισεισμικής τεχνολογίας των κατασκευών.....ας αρχίσουμε με το..
ΠΩΣ ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΟΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
Σύμφωνα με τους σύγχρονους κανονισμούς, ο αντισεισμικός σχεδιασμός των κτιρίων γίνεται με βάση τις απαιτήσεις ικανοτικού σχεδιασμού και πλαστιμότητας. Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας. Ειδικότερα, η έλλειψη ικανοτικού σχεδιασμού των κόμβων και η σαφώς περιορισμένη πλαστιμότητα των στοιχείων οδηγούν σε ψαθυρές μορφές αστοχίας. Ο ικανοτικός έλεγχος των κόμβων γίνεται με την σύγκριση αντοχής των ροπών που δημιουργούνται προσθετικά σε όλους τους δοκούς που υπάρχουν στον κόμβο, με την σύγκριση αντοχής των ροπών όλων των υποστυλωμάτων.
Ελέγχονται ως προς την πλαστιμότητα, και την αποφυγή του σχηματισμού μηχανισμού (μαλακού ορόφου). Στις κολόνες δεν επιτρέπεται η δημιουργία πλαστικών αρθρώσεων, παρά μόνο στο σημείο κοντά στην βάση, ή στο σημείο που ενώνονται με το στερεό κιβώτιο του υπογείου.Φυσικά ελέγχουμε και την αντοχή τους στις τέμνουσες, και στην τέμνουσα βάσης.
Όταν μιλάμε για σεισμική «ενέργεια», δεν είναι ένας δείκτης που μπορούμε να υπολογίσουμε, αλλά ένας όρος που περιγράψει την συμπεριφορά του φέροντα η οποία μπορεί να αναλυθεί με μαθηματικές εξισώσεις ισορροπίας. Η συμπεριφορά της δομής κατά τη διάρκεια ενός σεισμού είναι βασικά μια οριζόντια μετατόπιση (ας ξεχάσουμε για μια
στιγμή οποιαδήποτε κατακόρυφη συνιστώσα) που επαναλαμβάνεται μερικές φορές.
Άν η μετατόπιση είναι αρκετά μικρή για να κρατήσει όλα τα μέλη της δομής εντός της ελαστικής περιοχής, η ενέργεια που δημιουργείται, είναι ενέργεια που αποθηκεύεται στη δομή και εκτονώνεται μετά για να επαναφέρει την δομή στην αρχική της μορφή. Ένα παράδειγμα είναι το ελατήριο.
Αυτή την αποθήκευση της ενέργειας και εν συνεχεία την απόδοσή της προς την αντίθετη κατεύθυνση που εφαρμόζει το ελατήριο, στην δομική κατασκευή την αποθηκεύει και την
εκτονώνει το υποστύλωμα και η δοκός.
Με λίγα λόγια, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε αποθηκευμένη ενέργεια στην δομή.Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους
εντός ελαστικής περιοχής, όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Εάν η σεισμική ενέργεια (που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή
καμπυλότητα στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία. Αν η καμπυλότητα είναι πολύ υψηλή, αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή των τμημάτων των στηλών και των δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35% και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 %).
Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας, η δομή αρχίζει να «διαλύει την αποθήκευση της ενέργειας «μέσω πλαστικής μετατόπισης, το οποίο σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν μια υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί (ενώ στην ελαστική περιοχή όλες οι μετατοπίσεις ανακτούνται).
Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζετε στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές αστοχίας, (συνήθως είναι τα άκρα των δοκών) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή. (Η δομή καταρρέει όταν αστοχήσουν τα υποστυλώματα με λοξό
/ σχήμα αστοχίας) Αν τα τμήματα που βιώνουν τις πλαστικές παραμορφώσεις, ξεπερνούν το όριο του σημείου θραύσης, και είναι και πάρα πολλές πάνω στην δομή, η δομή θα καταρρεύσει.
Η ΝΕΑ ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΗΣ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ
Ένας σκελετός μιας οικοδομής αποτελείτε από τα υποστυλώματα ( κάθετα στοιχεία ) και τις δοκούς και πλάκες ( οριζόντια στοιχεία )
Οι δοκοί τα υποστυλώματα και οι πλάκες ενώνονται στους κόμβους.
Όταν ο σκελετός είναι σε κατάσταση ηρεμίας, όλες οι φορτίσεις είναι κατακόρυφες.
Όταν γίνεται σεισμός δημιουργούνται πρόσθετες οριζόντιες φορτίσεις στον σκελετό.
Η συνισταμένες των οριζόντιων και κατακόρυφων φορτίσεων καταπονούν τους κόμβους, διότι αλλάζουν τις μοίρες των, δημιουργώντας πότε ανοικτές και πότε κλειστές γωνίες.
Οι κατακόρυφες στατικές φορτίσεις ισορροπούν με την αντίδραση του εδάφους.
Οι οριζόντιες φορτίσεις του σεισμού, λόγο ανασήκωσης που υφίστανται οι βάσεις των υποστυλωμάτων, και λόγο της ελαστικότητας που έχει ο κορμός τους, μετατοπίζουν τις καθ ύψος πλάκες με διαφορετικό πλάτος ταλάντωσης, και διαφορά φάσης.
Δηλαδή οι πάνω πλάκες μετατοπίζονται περισσότερο από τις κάτω.
Αυτές οι ιδιομορφές που παίρνει ο σκελετός είναι πάρα πολλές, τόσες όσες και οι διαφόρων κατευθύνσεων μετατοπίσεις του σεισμού οι οποίες παραμορφώνουν τον σκελετό, και αστοχεί.
Το ιδανικό θα ήταν αν μπορούσαμε να κατασκευάσουμε έναν σκελετό οικοδομής ο οποίος κατά την διάρκεια του σεισμού να μετατοπίζει όλες του τις πλάκες με το ίδιο πλάτος ταλάντωσης που έχει το έδαφος, χωρίς διαφορά φάσης, διατηρώντας την ίδια μορφή κατά την διέγερση του σεισμού. Κατ αυτόν τον τρόπο δεν θα είχαμε καμία παραμόρφωση του σκελετού, οπότε καμία αστοχία.
Η έρευνα που κάνω πάνω στον αντισεισμικό σχεδιασμό των κατασκευών αποσκοπεί ακριβώς σε αυτό.
Αυτό το πέτυχα κατασκευάζοντας μεγάλα επιμήκη άκαμπτα υποστυλώματα με σχήμα κάτοψης, - , + , Γ , ή Τ στα οποία εφαρμόζω μία δύναμη σε όλα τα άκρατους στο δώμα, ( ώστε να δουλεύει όλη η διατομή σε αμφίπλευρες καταπονήσεις ) προερχόμενη από το έδαφος.
Αυτή η δύναμη αποσκοπεί στο να σταματήσει αμφίπλευρα την στροφή των υποστυλωμάτων και την καμπυλότητα που δημιουργείται στον κορμό τους, οπότε και την παραμόρφωση που δημιουργεί την αστοχία σε όλο τον φέροντα.
Στον σεισμό τα υποστυλώματα χάνουν την εκκεντρότητα ανασηκώνοντας την βάση τους, δημιουργώντας στροφές σε όλους στους κόμβους της κατασκευής.
Για αυτό υπάρχει όριο εκκεντρότητας, δηλαδή όριο περιοχής της βάσης που ανασηκώνεται από την ροπή ανατροπής.

Για να περιορίσουμε τις στροφές στη βάση βάζουμε ισχυρές πεδιλοδοκούς στα υποστυλώματα.
Στα μεγάλα επιμήκη υποστυλώματα, (τοιχία) λόγω των μεγάλων ροπών που κατεβάζουν είναι πρακτικά αδύνατη η παρεμπόδιση της στροφής με τον κλασικό τρόπο κατασκευής των πεδιλοδοκών.
Αυτό το ανασήκωμα της βάσης σε συνδυασμό με την ελαστικότητα έχει σαν αποτέλεσμα όταν το ένα υποστύλωμα του πλαισίου σηκώνει προς τα επάνω το ένα άκρο της δοκού, την ίδια στιγμή το άλλο υποστύλωμα στο άλλο άκρο της το κατεβάζει βίαια προς τα κάτω.
Αυτό καταπονεί την δοκό με τάσεις στροφών διαφορετικής κατεύθυνσης στα δύο άκρα, παραμορφώνοντας τον κορμό της σε σχήμα S
Την ίδια παραμόρφωση στον κορμό του υφίσταται και το υποστύλωμα, λόγο των στροφών στους κόμβους, και την διαφορά φάσης μετατόπισης των καθ ύψος πλακών.
Για να σταματήσουμε τo ανασήκωμα της βάσης πακτώνουμε με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας την βάση με το έδαφος.
Αν όμως θέλουμε να σταματήσουμε και το ολικό ανασήκωμα του δώματος του υποστυλώματος που προέρχεται από το ανασήκωμα της βάσης αλλά και από την ελαστικότητα του κορμού του, τότε το καλύτερο σημείο για την επιβολή αντίθετων τάσεων ισορροπίας είναι το δώμα. Αυτή η αντίθετη τάση στο δώμα πρέπει να προέρχεται από μία εξωτερική πηγή, και όχι εφαρμοζόμενη από τον ίδιο τον φέροντα.
Αυτή η εξωτερική πηγή είναι το έδαφος κάτω από την βάση.
Από εκεί αντλώ αυτήν την εξωτερική δύναμη
Στο έδαφος κάτω από την βάση ανοίγουμε μια γεώτρηση, και πακτώνουμε ( με την βοήθεια της άγκυρας του μηχανισμού της ευρεσιτεχνίας ) στα πρανή της, και με την βοήθεια ενός τένοντα που περνά ελεύθερος μέσα από μία σωλήνα το υποστύλωμα, μεταφέρουμε αυτήν την δύναμη που πήραμε από το έδαφος, πάνω από το δώμα.
Εκεί πάνω από το δώμα τοποθετούμε ένα στοπ με μία βίδα, για να σταματήσουμε την άνοδο του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων, η οποία υφίσταται κατά τον σεισμό, και παραμορφώνει όλες τις πλάκες.
Με αυτόν τον τρόπο ελέγχουμε την ταλάντωση όλης την κατασκευής.
Δηλαδή την παραμόρφωση που προκαλεί την αστοχία.
Κατ αυτόν τον τρόπο δεν έχουμε αλλαγές στην ιδιομορφία του φέροντα, διότι διατηρεί την ίδια μορφή που έχει πριν από τον σεισμό, και κατά τον σεισμό.
Η αντίδραση του μηχανισμού στην άνοδο του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων και η άλλη αντίδραση στο αντικριστό κάτω μέρος της βάσης των εκτρέπουν την πλάγια φόρτιση του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των η οποία είναι μεγάλη και ισχυρή.
Με αυτήν την εκτροπή της πλάγιας φόρτισης του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των υποστυλωμάτων, καταργούνται οι στροφές στους κόμβους διότι τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού τις αναλαμβάνουν 100% τα επιμήκη υποστυλώματα, διότι αδυνατούν να στρέψουν τον κορμό τους.
Στα πειράματα που έκανα σε πραγματικής κλίμακας επιτάχυνσης σεισμού εντάσεως 1,77g και πλάτος ταλάντωσης 0,11 m πάνω σε διώροφο μοντέλο υπό κλίμακα 1 προς 7,14 φαίνεται η διαφορά της απόκρισης του μοντέλου, με και χωρίς την ευρεσιτεχνία.
https://www.youtube.com/watch?v=zhkUlxC6IK4

Re: Νέες Ανακαλύψεις/Τεχνολογίες

8
seismic έγραψε:ΝΕΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy ... vEulYCex2A

Περισσότερα http://www.3dr.eu/forum/viewtopic.php?f ... &start=240
Η απόλυτη ΠΑΤΕΝΤΑ για τον ΣΕΙΣΜΟ! ΔΕΙΤΕ το Απόλυτο Αντισεισμικό Σύστημα! – “Σκάνδαλο που το κράτος δεν με βοηθάει για να σώσουμε παγκοσμίως ανθρώπινες ζωές και περιουσίες!” (ΒΙΝΤΕΟ) http://www.makeleio.gr/?p=342329

Re: Νέες Ανακαλύψεις/Τεχνολογίες

9
ΣεισμοΛόμπι
Μετά από αυτά που έχω γράψει, και τα πειράματα που έχω κάνει για την αντισεισμική πατέντα, θα απορείτε που το κράτος, ή οι εταιρείες δεν με έχουν ενοχλήσει.
1)Αν σκεφτεί κανείς πόσα δισεκατομμύρια έχουν ξοδέψει σε πειράματα ανά τον κόσμο, και πόσα θα ξοδέψουν ακόμα παίρνοντας κονδύλια για εφαρμοσμένη έρευνα. ( Αλήθεια τι χρειάζονται την έρευνα αν αντέχουν οι κατασκευές? )
2) Αν σκεφτεί κανείς πόσα βιβλία έχουν γραφεί πάνω στην σεισμική μηχανική. ( θα βγουν άχρηστα )
3) Αν σκεφτεί κανείς πόσα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών έχουν κατασκευαστεί για την μελέτη των κατασκευών. ( θα βγουν άχρηστα )
4) Αν σκεφτεί κανείς πόσοι καθηγητές διδάσκουν σεισμική μηχανική, και πόσοι μηχανικοί έχουν σπουδάσει. ( θα είναι ξεπερασμένοι )
5) Αν σκεφτεί κανείς πόσα χρήματα σπαταλάμε για την έρευνα των σεισμών, δηλαδή πότε θα γίνει σεισμός.( Χεστήκαμε αν γίνει ή δεν γίνει αν έχουμε γερές κατασκευές )
Και έρχομαι εγώ, και τους λέω ότι η μέθοδός σας δεν είναι σωστή.
Η σωστή μέθοδος είναι η δική μου.
Όλοι αυτοί που ανάφερα και πολλοί άλλοι κλάδοι θα πεινάσουν αν η πατέντα μου βγει παγκοσμίως.
Αυτούς ακριβώς είναι που εγώ χρειάζομαι να συνεργαστώ για να πάει μπροστά η πατέντα
Αυτοί είναι που μου έχουν κηρύξει τον πόλεμο.
Μπορώ να τους κάνω ρόμπα ανά πάσα στιγμή, όχι γιατί είμαι διάνυα, αλλά διότι όλοι οι πολιτικοί μηχανικοί, αλλά και όλοι οι άνθρωποι ξέρουν την χρησιμότητα της βίδας αλλά... είχαν ξεχάσει να βιδώσουν τις κολόνες ή τις κατασκευές στο έδαφος.
Το βίδωμα στο έδαφος...τα αλλάζει όλα!
Φοβούνται οι πολιτικοί μηχανικοί, ότι αν εφαρμόσουν την δική μου μέθοδο, οι στατικές μελέτες που κάνουν θα βγουν άχρηστες.
Καταλαβαίνετε τι συμφέροντα παίζονται και τι πρόβλημα έχω?
Γιατί δεν το δοκιμάζουν αυτοί?
Αυτός είναι για μένα ο βασικός λόγος που προσπαθούν να θάψουν την πατέντα, , και εμένα μαζί της.
Που είναι ένας πραγματικός δημοσιογράφος να τα βγάλουμε όλα μαζί στην φόρα?

Re: Νέες Ανακαλύψεις/Τεχνολογίες

10
ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα σε μια κατασκευή από Ο.Σ. επιτυγχάνεται με τη συνάφεια.
Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει.

Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων.

Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη επιφάνεια επαφής σκυροδέματος και χάλυβα.

Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα.

1) Το ερώτημα είναι αν η συνάφεια μεταξύ χάλυβα και Ο.Σ είναι μικρότερη από την εφελκυστική ικανότητα του χάλυβα.

Αν είναι μικρότερη, τότε δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχει ο επιπλέον οπλισμός ( για την παραλαβή μεγαλύτερων εφελκυστικών τάσεων ) πέραν της αντοχής της συνάφειας μεταξύ χάλυβα και Ο.Σ.

Βέβαια η μείωση των τάσεων επιτυγχάνεται με αύξηση της επικάλυψης και μείωση της διαμέτρου των ράβδων του οπλισμού.

Η αύξηση της οριακής τιμής τους επιτυγχάνεται με αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος.

Η παρουσία εγκάρσιου οπλισμού (συνδετήρων) δρα ευνοϊκά περιορίζοντας το άνοιγμα των αναπτυσσόμενων ρωγμών στη επιφάνεια οπλισμού και σκυροδέματος.

2) Ερώτημα...καλά όλα αυτά αλλά, πως αντιμετωπίζουμε την διαφορετικότητα της ελαστικότητας του σκυροδέματος και του χάλυβα πάνω στην ακτίνα καμπυλότητας?

Δηλαδή κατά την ταλάντωση του φέροντα τα κάθετα στοιχεία ( κολόνες ) εμφανίζουν την ακτίνα καμπυλότητας η οποία εξωτερικά των στοιχείων τείνει να μεγαλώσει, αξιώνοντας από την επικάλυψη του σκυροδέματος να είναι πιο πλάστιμη και από τον χάλυβα αν δεν θέλουμε την αστοχία του.

Αφού ξέρουμε ότι η πλαστιμότητα του Ο.Σ είναι κατά πολύ μικρότερη της πλαστιμότητας του χάλυβα, αυτό δεν είναι μεγάλο πρόβλημα συμβάλλοντας στην αστοχία?

Για εμένα είναι μεγάλο πρόβλημα για τρεις βασικούς λόγους.

α) διότι το σκυρόδεμα αδυνατεί να είναι τόσο ελαστικό ώστε να επιμηκυνθεί όσο απαιτεί η ακτίνα καμπυλότητας, και αφετέρου

β) η συνάφεια καταστρέφεται διότι δημιουργούνται μεγάλες διατμητικές τάσεις μεταξύ χάλυβα και σκυροδέματος λόγο
διαφορετικής ακτίνας καμπυλότητας που έχουν αυτά τα υλικά λόγο της θέσεως που κατέχουν στο υποστύλωμα.

και γ) Αν ένα υλικό είναι πλάστιμο όπως είναι ο χάλυβας, και το άλλο υλικό είναι μη πλάστιμο όπως είναι το σκυρόδεμα,...πιστεύω ότι αυτή η σχέση δημιουργεί μεγάλες ακτινωτές διατμητικές τάσεις στην συνάφεια των δύο υλικών.

Τελικά η πλαστιμότητα δεν είναι τόσο πλάστιμη σε υλικά διαφορετικής πλαστιμότητας.
Μήπως οι υπερστατικοί ( προτεταμένοι με το έδαφος ) φορείς είναι καλύτεροι ?

Υ.Γ
Ξέρουμε ότι σε έναν φορέα εάν αρχίσει το φαινόμενο του λυγισμού, ο οπλισμός τείνει να επιμηκυνθεί, για να ακολουθήσει τον λυγισμό του κάθετου στοιχείου.

Επειδή όμως ο χάλυβας υπόκεινται σε μεγάλες εφελκυστικές τάσεις, αντιδρά στην παραμόρφωση που του επιβάλουν τα εξωτερικά φορτία του σεισμού.

Ερώτημα που αντιδρά ακριβώς ο οπλισμός?
Αντιδρά
α) στην συνάφεια που υπάρχει μεταξύ αυτού και του σκυροδέματος
β) στο περισφιγμένο σκυρόδεμα, που προσπαθεί πλάγιο αξονικά με καμπτικές τάσεις να του μεγαλώσει την ακτίνα καμπυλότητας.
Ερώτημα
Αν αυτό εφαρμόζει το περισφιγμένο σκυρόδεμα στον χάλυβα το ίδιο δεν εφαρμόζει και ο χάλυβας στην επικάλυψη του σκυροδέματος?
Αυτό με την σειρά του εγκρίνεται.
Για τους λόγους αυτούς, θα ήταν καλό να περιορίσουμε την πλαστιμότητα
Βλάπτει σοβαρά τις κατασκευές, αν αυτές δεν είναι κατασκευασμένες από λάστιχο.
Από την προηγούμενη ανάρτηση βγάζουμε το συμπέρασμα ότι.
Ο σημερινός γραμμικός οπλισμός των κάθετων στοιχείων πρέπει να είναι μικρής διατομής ( οπότε περισσότερες βέργες χάλυβα στα ίδια σχεδιαζόμενα κιλά οπλισμού ) ώστε σε συνδυασμό με τον πυκνό εγκάρσιο οπλισμό ( τσέρκια ) να εγκλωβίζουν το περισφιγμένο σκυρόδεμα ώστε όταν αυτό αστοχήσει να διατηρεί τα κομμάτια του σκυροδέματος στον χαλύβδινο κλωβό για την αποφυγή της κατάρρευσης του δομικού έργου.
1) Υποθέστε ότι τοποθετούμε ένα ράβδο από χάλυβα μέσα στο βούτυρο.
Αν τραβήξουμε την ράβδο του χάλυβα με το χέρι μας το βούτυρο θα φέρει μία μικρή αντίδραση λόγο του μηχανισμού της συνάφειας που έχει με τον χάλυβα, και μετά δεν θα αντέξει το τράβηγμα και θα αφήσει το σίδερο να βγει έξω από το βούτυρο.
Τι θέλω να πω.
Δεν φτάνει να έχουμε έναν ισχυρό ράβδο από χάλυβα. Πρέπει και το άλλο υλικό που αγκαλιάζει τον χάλυβα να είναι αρκετά δυνατό ώστε με το μηχανισμό της συνάφειας να το συγκρατήσει μέσα του. Αν δεν είναι αρκετά δυνατό, και δέκα ράβδους να έχουμε τοποθετήσει μέσα στο βούτυρο αυτό δεν θα γίνει ποτέ πιο δυνατό.
Δηλαδή το ταγκό θέλει δύο. Ο χάλυβας είναι πολύ πιο ισχυρός από το σκυρόδεμα, και δεν συνεργάζονται τόσο ώστε οι εφελκυστικές ικανότητες του χάλυβα να εξαντληθούν 100% Αυτό για μένα λέγετε ανεπάρκεια ορθού σχεδιασμού στον σημερινό σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό, και σπατάλη χάλυβα που ανεβάζει το κόστος χωρίς όφελος.
Λύση του προβλήματος....η ευρεσιτεχνία χρησιμοποιεί άλλο μηχανισμό, τον μηχανισμό της προέντασης ο οποίος δεν χρειάζεται την συνάφεια. Ο μηχανισμός της προέντασης εξασκεί μόνο προκαταβολικές θλιπτικές δυνάμεις κόντρα στις τυχόν εφελκυστικές δυνάμεις που αναπτύσσονται στον σεισμό στα άκρα των επιμήκη υποστυλωμάτων τις οποίες το σκυρόδεμα έχει τις προδιαγραφές να παραλάβει άνετα.
2) Αν κάνουμε τραμπάλα πάνω στην χαλύβδινη ράβδο που καθόμαστε υπάρχει κάποια ισορροπία διότι το υπομόχλιο είναι στο κέντρο της χαλύβδινης ράβδου. Αν κατανέμουμε την φορά των δυνάμεων που δημιουργούνται στην τραμπάλα θα δούμε ότι η ράβδος στο σημείο του υπομοχλίου δέχεται δύο ροπές, η μία δεξιόστροφη και η άλλη αριστερόστροφη. Αυτές οι αντίρροπες στροφές ροπών πάνω στην ράβδο χωρίζονται σε δεξιές και αριστερές ακριβώς πάνω από το υπομόχλιο και δημιουργούν ένα μηχανισμό πολύ μεγάλων εφελκυστικών τάσεων. Οπότε η μεγαλύτερη καταπόνηση της ράβδου δημιουργείτε πάνω από το υπομόχλιο, και λέγετε μηχανισμός.
Αν όμως αντί της τραμπάλας έχουμε έναν μοχλό σαν αυτόν που ξεκολλάμε η σηκώνουμε πάρα πολύ βαριές πέτρες, στον οποίον η θέση του υπομοχλίου είναι κοντά στο άκρο του βάρους που σηκώνουμε θα παρατηρήσουμε ότι με μία μικρή δύναμη στο άλλο άκρο του σηκώνουμε πολλαπλά φορτία. Τι παρατηρούμε εδώ... ότι με μία μικρή δεξιόστροφη ροπή λόγο της θέσης του υπομοχλίου δημιουργείτε μία πολύ πιο ισχυρή αριστερόστροφη ροπή στο άλλο άκρο της ράβδου.
Ας κρατήσουμε στο μυαλό μας τι ανάφερα πριν για την συνάφεια χάλυβα - σκυροδέματος και τι ανάφερα για τον μηχανισμό του μοχλού για πέτρες, και πάμε τώρα να εξετάσουμε βάση αυτών που ανέφερα τον μηχανισμό των υποστυλωμάτων στις κατασκευές.
Τα καθ ύψος υποστυλώματα του φέροντα οργανισμού μιας πολυώροφης κατοικίας εκτείνονται από την βάση της κατασκευής μέχρι το δώμα. Η βάση κάθε υποστυλώματος είναι εγκλωβισμένη μέσα στα θεμέλια του εδάφους ή των πετρωμάτων.
Ένα μέτρο πάνω από την βάση στον κορμό του υποστυλώματος έχουμε πάντα αστοχίες σοβαρές και εξηγώ γιατί συμβαίνει αυτό. Η βάση της κολόνας είναι εγκλωβισμένη μέσα στα θεμέλια οπότε ο κορμός του υποστυλώματος κοντά στην βάση έχει μηδενική ελαστικότητα. Από την άλλη οι πάνω όροφοι έχουν πολύ μεγάλη ελαστικότητα. Λόγο αυτής της αναπόφευκτης διαφοράς ελαστικότητας και μη ελαστικότητας πάνω στον κορμό του ιδίου υποστυλώματος δημιουργείτε μηχανισμός υποστυλώματος ( υπομόχλιο ) ένα μέτρο πάνω από την βάση.
Οπότε το υποστύλωμα σε έναν σεισμό συγκεντρώνει τις πιο πολλές καταπονήσεις ένα μέτρο πάνω από την βάση.
Δηλαδή το κάθε ένα υποστύλωμα του φέροντα στον σεισμό μετατρέπετε σε έναν μοχλό για πέτρες με το υπομόχλιο να βρίσκετε πλησίον της βάσης. Αφού το υπομόχλιο διαχωρίζει τις ροπές σε δεξιές και αριστερές, στο υποστύλωμα της κατασκευής συμβαίνει το ίδιο. Δηλαδή από τον μηχανισμό του υποστυλώματος ισογείου προς την βάση έχουμε αντίθετης φοράς εφελκυστικές τάσεις από ότι έχουμε από τον μηχανισμό και πάνω.
Φτάσαμε στο κομβικό σημείο να καταλάβετε γιατί σπάνε πάντα τα υποστυλώματα του ισογείου σε αυτό το σημείο.
Από τον μηχανισμό προς την βάση έχουμε ένα με δύο μέτρα μήκους χάλυβα πακτωμένο μέσο συνάφειας με το σκυρόδεμα, να τραβάει προς τα κάτω,...κόντρα στο άλλο μέρος του χάλυβα που εκτείνεται από τον μηχανισμό του υποστυλώματος και πάνω μέχρι το δώμα και τραβάει προς τα πάνω. Δηλαδή είναι σαν να έχουμε έναν άνθρωπο να τραβά ένα σκοινί από την μία κόντρα σε είκοσι άλλους από την άλλη μεριά του σκοινιού. Δηλαδή η σινάφια από τον μηχανισμό του υποστυλώματος προς την βάση έχει πολύ μικρή δυναμική αντίσταση συγκρίνοντας αυτή με την άλλη πλευρά δυναμικής του υποστυλώματος.
Για αυτό τον λόγο σπάνε τα υποστυλώματα εκεί, και ο χάλυβας είναι πάντα τραβηγμένος σαν γκαστρωμένος και ποτέ κομμένος. Η διαφορά δυναμικού των των δύο υλικών καταστρέφει εύκολα την συνάφεια αφενός και η διαφορά δυναμικού που εφαρμόζει το υπομόχλιο στις δύο πλευρές αποτελειώνει την αντίδραση του υποστυλώματος.
Όταν σπάσουν τα υποστυλώματα του ισογείου τι να την κάνουμε την ελαστικότητα των πάνω ορόφων?
Ξέρετε διαμερίσματα να μπορούν να πετάνε στον αέρα?
Λύση
Με την πατέντα δεν υπάρχει ούτε διαφορά δυναμικού, διότι η πάκτωση εκτείνεται στα βάθη της γεώτρησης ούτε μηχανισμός δημιουργείται γιατί αντιδρά ο ελεύθερος τένοντας στον μηχανισμό του υποστυλώματος και σταματά την παραμόρφωσή του.
Με την πατέντα δεν υπάρχει ούτε διαφορά δυναμικού, διότι η πάκτωση εκτείνεται στα βάθη της γεώτρησης ούτε μηχανισμός δημιουργείται γιατί αντιδρά ο ελεύθερος τένοντας στον μηχανισμό του υποστυλώματος και σταματά την παραμόρφωσή του.
1) ( Τα προεντεταμενα στοιχεια δεν εχουν πλαστιμοτητα, αρα δεν μπορουν να απορροφησουν ενεργεια, αρα σπανε ψαθυρα,αρα -->κατάρρευση. )
Τα υποστυλώματα του ισογείου μιας πολυώροφης κατασκευής στην πραγματικότητα είναι προεντεταμένα διότι δέχονται πολλά φορτία, και από την άλλη υπάρχει η αντίδραση του εδάφους.
Οπότε αν υποθέσουμε ότι τουλάχιστον το ισόγειο είναι άκαμπτο και οι πάνω όροφοι έχουν ελαστικότητα, αμέσως αμέσως και μόνο από αυτόν τον λόγο έχουμε την δημιουργία μηχανισμού ορόφου, και από την άλλη τα υποστυλώματα του ισογείου δεν έχουν ουδεμία πλαστιμότητα.
Ερώτηση. α)
Αν σπάσουν τα υποστυλώματα του ισογείου διότι δεν είναι πλάστιμα ποιος κρατάει τους πλάστιμους πάνω ορόφους?
Τι κάνετε για αυτό το πρόβλημα?
Ερώτηση β)
Αν το στοιχείο του υποστυλώματος του ισογείου είναι άκαμπτο και η συμβαλλόμενη δοκός του κόμβου είναι ελαστική αυτό δεν μετριάζει στο ήμισυ την αποθήκευση ενέργειας και βοηθάει την δοκό να περάσει σε ανελαστική συμπεριφορά γρηγορότερα από ότι οι άλλοι δοκοί των πάνω ορόφων, διότι στους πάνω ορόφους έχουμε την αποθήκευση σεισμικής ενέργειας και από τα δύο στοιχεία του κόμβου?
Τι κάνετε για αυτό το πρόβλημα?
Ερώτηση γ) Πως σταματάτε τον αναφερθέντα μηχανισμό ορόφου σύμφωνα με τον ΕΑΚ?

Όλα αυτά τα προβλήματα που ανέφερα στο φόρουμ που σας προτρέπω να διαβάσετε, και αυτά που αναφέρω σε αυτήν την ανάρτηση, για να λυθούν μία λύση υπάρχει μόνο. Να χρησιμοποιήσουμε ένα σύστημα το οποίο να έχει την δυνατότητα να ελέγχει τα παραμορφωσιακά μεγέθει των κατασκευών ώστε οι κατασκευές να ταλαντώνονται πάντα μέσα στην ελαστική ζώνη μετατόπισης και να μην περνούν ποτέ σε ανελαστικές καταστάσεις.
Αυτά που σας λέω είναι ερευνητική εργασία δική μου, και μία τέτοια εργασία δεν είναι διαφημιστικό προιόν. Είναι εφαρμοσμένη έρευνα, για την οποία ούτε καν πληρώνομαι.
Σας υπενθυμίζω και μία προηγούμενη ανάρτηση για να σας εξηγήσω τον λόγο που έχω αυτή την στάση εδώ μέσα.
Δεν θέλω να σας προσβάλω όπως μου λένε ότι κάνω σε αυτό το φόρουμ.
Το τι θέλω το λέω πάρα κάτω.
( Η ιστορία της επιστήμης δεν είναι μια συνεχής και γραμμική διαδικασία συσσώρευσης νέων γνώσεων, αλλά αντίθετα σημαδεύεται από σοβαρές ασυνέχειες, τομές και άλματα, που καθιερώθηκαν να λέγονται επιστημονικές επαναστάσεις. Κάθε εποχή έχει τις δικές της επιστημονικές αλήθειες και αυτές εκφράζονται συνολικά με τη λέξη παράδειγμဝ. Κάθε ιστορική περίοδος λοιπόν έχει το δικό της παράδειγμဝ, τις δικές της επιστημονικές θεωρίες. Ακόμα και αν πάψουν να ισχύουν στο μέλλον, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν αληθινές, αφού, όταν αυτές διατυπώθηκαν, μπορούσαν να απαντήσουν στα ερωτήματα που έθεταν οι επιστήμονες της εποχής. Αρκεί όμως ένα αναπάντητο ερώτημα για να καταρριφθεί μια συγκεκριμένη θεωρία για χάρη κάποιας καινούριας. Η νέα θεωρία γίνεται, τότε, ανώτερη, γιατί μπορεί να απαντάει στο ερώτημα που δεν μπορούσε να απαντήσει η προηγούμενη, να εξηγεί μεγαλύτερο αριθμό φαινομένων και να διατυπώνει ακριβέστερες προβλέψεις.
Μια νέα θεωρία πατάει με το ένα πόδι στη συσσωρευμένη γνώση, αλλά με το άλλο δίνει μια κλωτσιά και αλλάζει ότι ίσχυε μέχρι κείνη τη στιγμή. Φαίνεται πως η επιστημονική πρόοδος (όπως κάθε πρόοδος εξάλλου) είναι περισσότερο το προϊόν μιας ρήξης με την παράδοση παρά η συνέχειά της.)
cron