Συγγνώμη ρε παιδιά, αλλά μπορεί κανείς να απαντήσει σε τέτοιες ερωτήσεις με ένα ναι ή όχι;
Υποθέτω, πως υποστηρίζοντας να φύγουν τα κόμματα από τα πανεπιστήμια,είμαστε αυτόματα κατά οποιασδήποτε μορφής κομματικοποίησης στη ζωή μας. Γιατί δεν γίνεται να μιλάμε για κομματικοποιημένο συνδικαλισμό και να αφήνουμε στην άκρη την αντιπροσωπευτική "δημοκρατία". Εκτός και αν θεωρούμε ότι τα κόμματα μπορούν να εκφράσουν τον λαό, αλλά όχι τους φοιτητές.
Μετά από αυτή την παρατήρηση, έχω να κάνω και μερικές άλλες λίγο πιο συγκεκριμένες:
1.Ο JordanEMP λέει
Τι δουλειά έχουν οι κομματικές παρατάξεις στα πανεπιστήμια που γκετοποιουν την ανθρωπινη σκεψη και δημιουργουν ομοιομορφες προπαγανδιζομενες μαζες;
Δηλαδή, μόνο τα κόμματα γκετοποιούν την ανθρώπινη σκέψη στα πανεπιστήμια; Το σύστημα διδασκαλίας δεν εγκλωβίζει τον τρόπο σκέψης εντός καθορισμένων από τον εκάστοτε διδάσκοντα ορίων; Ή ας πούμε η σύνδεση του πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας, δεν καθορίζει την παρεχόμενη από το πανεπιστήμιο γνώση;
2.Ο MakisH γράφει πιο κάτω:
Άλλο οι Γενικές Συνελεύσεις, άλλο η εκπροσώπηση και άλλο η εκπροσώπηση με ομάδες πολωμένες από εξωπανεπιστημιακές επιρροές
Συμφωνώ ότι πρέπει να γίνει ο διαχωρισμός αυτός, γιατί λέγοντας όχι στα κόμματα γενικά ή έξω τα κόμματα από τα πανεπιστήμια, σημαίνει είτε ότι είσαι κατά μιας αντιπροσωπευτικής μορφής δημοκρατίας και άρα επιθυμείς την άμεση ή ότι είσαι κατά της δημοκρατίας γενικά στα πανεπιστήμια και τα θες πιο αυταρχικά. Επίσης, λέγοντας "ομάδες πολωμένες (μεταξύ τους;) από εξωπανεπιστημιακές επιρροές" υποθέτω εννοείς τα κόμματα. Αλλά θα έπρεπε να εννοείς (και ίσως όντως να εννοείς) και τον Πρωτοσάλτε ή τον Πρετεντέρη που διαμορφώνουν συνειδήσεις ή την πίεση του γονιού που λέει "πάρε παιδί μου πτυχίο όσο πιο γρήγορα μπορείς γιατί έξω είναι ζούγκλα" και οι οποίοι, για να κάνω ένα σχόλιο και στο ανεξάρτητο πλαίσιο, έχουν μια κάποια επίδραση στα λόγια του παιδιού που μίλησε.
3. Ο αϊ-ο λέει(και έχει και πολλά Like):
Ναι στην άμεση εκπροσώπηση των φοιτητών μέσω Γενικών Συνελέυσεων
Άμεση και εκπροσώπηση δε νομίζω πως γίνεται. Άμεση και συμμετοχή γίνεται. Όμως το λογικό ερώτημα που τίθεται είναι, οι Γενικές Συνελεύσεις ποιες εξουσίες θα έπρεπε να έχουν;
Επίσης
Όχι στα κόμματα που (προφανώς) εξυπηρετούν μη ακαδημαϊκά συμφέροντα. Η πολιτικοποίηση ,που θεσμικά έχει κυριαρχήσει από τη μεταπολίτευση και μετά, και θέλω να πιστεύω πως είχε σκοπό τη ζύμωση των κοινωνικοπολιτικών απόψεων και των δημοκρατικών διαδικασιών σε μια εποχή που επεδίωκε την εκμηδένισή τους, δυστυχώς έχει εκφυλιστεί σε οπαδίστικη πόλωση μεταξύ χρωμάτων που ουδεμία σχέση έχουν με τα καίρια προβλήματα που απασχολούν την ακαδημαϊκή κοινότητα.
Συμφωνώ απόλυτα, όμως ποια θα έπρεπε να είναι τα προβλήματα που απασχολούν την ακαδημαϊκή κοινότητα; Θα πρέπει να είναι μόνο τα του πανεπιστημίου ή θα πρέπει να είναι και κοινωνικά θέματα; Γιατί όπως και να'χει το πανεπιστήμιο επηρεάζεται και από εξωτερικούς παράγοντες (έλλειψη χρηματοδότησης, κομματικοποιημένοι καθηγητές, διαφορετικά συμφέροντα του κάθε φοιτητή λόγω διαφορετικής κοινωνικής τάξης ή έστω διαφορετικών στόχων κλπ.). Δηλαδή, και για να συγκεκριμενοποιήσω λίγο το ερώτημα, θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει μόνο η σωστή λειτουργία του πανεπιστημίου;
4. Η Σοφία λέει:
Ουσιαστικά και χωρίς να γνωρίζω με στοιχεία, υποθέτω ότι αυτό θα έγινε από την δεκαετία το 80 και μετά. Μέχρι τότε νομίζω πως τα κόμματα δεν έδιναν μεγάλη σημασία στην συμμετοχή των νέων στα κοινά και για την μέχρι τότε κοινωνία δεν ήταν συνηθισμένο-αποδεκτό ένας πολύ νέος άνθρωπος να ασχολείται με την πολιτική. Ωστόσο μετά έγινε κατανοητή από τα κόμματα η σημασία της προσέγγισης των νέων.
Αυτό απ'όσο ξέρω δεν ισχύει. Η Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ), νεολαία του τότε ΚΚΕ ιδρύθηκε το 1922, οπότε υποθέτω πως και το 1922 και οι Βενιζελικοί είχαν νεολαία κλπ. Οπότε στα κοινά συμμετείχαν οι νέοι.Επίσης, τα Σκιαδικά, έγιναν το 1901. Δεν ξέρω βέβαια αν αυτή η διαμαρτυρία των φοιτητών ήταν αυτοοργανωμένη και όχι υπαγορευμένη από κάποιο κόμμα. Τώρα αν εννοείς ότι από το 80' άρχισαν να συμμετέχουν στο πανεπιστήμιο μέσω γενικών συνελεύσεων, εκλογών, δσ κλπ., ξέρω πως η χούντα το 1967 απαγόρευσε τις φοιτητικές εκλογές, οπότε υποθέτω πως τα κόμματα υπήρχαν στα ελληνικά πανεπιστήμια πολύ πιο πριν και εξέλεγαν αντιπρόσωπους.
Τελοσπάντων, με αυτό το σεντόνι ήθελα να δώσω απλά τα 2 μου cents σχετικά με ερωτήματα τύπου δημοψηφίσματος (υπέρ-κατά). Κατά την άποψη μου δεν γίνεται να λέμε όχι στα κόμματα και τέλος. Συμφωνώ με τον αϊ-ο που λέει πως η λύση για την κατάργηση των κομμάτων είναι μόνο η συμμετοχή σε αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, αλλά διαφωνώ πως η κατάργηση των κομμάτων μπορεί να γίνει
μόνο στα πανεπιστήμια ή ακόμη και
αρχικά στα πανεπιστήμια. Οπότε θεωρώ πως τέτοιες ερωτήσεις όταν απαιτούν τέτοιο τύπο απάντησης είναι τουλάχιστον παραπλανητικές και μπορούν να ερμηνευτούν με οποιονδήποτε τρόπο.
