Καλησπερα σας,
Πολύ πιθανό το πιθανό ποστ να μην ενδιαφέρει τους περισσότερους προπτυχιακούς φοιτητές εδώ μέσα, αλλά θα ήθελα να δώσω λίγη τροφή για σκέψη στους νεότερους και μη.
Και που λέτε Κυριακή βράδυ κατά τις 11:07 μμ, πάνω που έλεγα να πέσω ύπνο έρχεται mail από γνωστή ΕΔΙΠ του τομέα ΙΙΙ, ότι την επόμενη μέρα πρέπει να εχω έτοιμα μερικα χαρτιά που επισυνάπτονται στο μέιλ για το επικουρικό έργο των υποψηφίων διδακτόρων για το ερχόμενο εξάμηνο. Και εκεί έρχονται μερικές απορίες, όπως

• πως ειδοποιείς κάποιον τελευταία στιγμή την πρόηγουμενη το βράδυ για κάτι που πρέπει να γίνει την επόμενη μέρα. Και μάλιστα Κυριακή βράδυ. Γιατί αποκλείεται να γνωστοποιήθηκε εντός του Σαββατοκύριακού ότι πρέπει τα χαρτιά να είναι ετοιμα τη Δευτέρα. Συνεπώς ήταν τουλάχιστον γνωστό από την Παρασκευή ότι έπρεπε να γίνει η διαδικασία
• έστω ότι για προσωπικούς ή επαγγελματικούς λόγους έπρεπε να λείπει κάποιος υποψήφιος διδάκτορας τη Δευτέρα. Θα τα ακύρωνε όλα τελευταία στιγμή Κυριακή βράδυ επειδή τότε αποφάσισε η εν λόγω κυρία να ενημερώσει;

Τελος πάντων. Τσακίζομαι εγώ το πρωί της επόμενης και τα συμπληρώνω. Πάω προς το ΕΜΠ και κατά τις 10 και κάτι, σκέφτομαι "λογικά θα έχει έρθει μέχρι τώρα ας πάω τα χαρτιά να ξεμπερδεύω". Πάω στο γραφείο της και άφαντη. Ρωτάω στο δίπλα γραφείο και επιβεβαιώνουν ότι είναι άφαντη. Τέλος πάντων προσφέρονται να με πάρουν τηλέφωνο όταν φτάσει . Και κατά τις 12 παρά χτυπάει το τηλέφωνο του εργαστηρίου και ήταν η εν λόγω ΕΔΙΠ και με απορημένο ύφος ρώτησε γιατί την έψαχνα. Απάντησα ψύχραιμα για τα χαρτιά του επικουρικού που μας στάλθηκαν την προηγούμενη το βράδυ κατά τις 11. Μετά ρωτάει με ύφος γιατί δεν τα άφησα στην άλλη ΕΔΙΠ που είναι στο ίδιο γραφείο με την εν λόγω. κυρία. Απαντάω ότι όταν ανέβηκα το γραφείο ήταν κλειδωμένο. Και απαντάει με ύφος πολλών καρδηναλίων και μεγάλο τουπέ "μα καλά τι ώρα ήρθες στις 8?". Εκεί νευριάζω και απαντάω "κατά τις 10 που ο κόσμος έχει πάει στις δουλειές του". Και η απάντηση που μου έρχεται, ήρθε σαν τούβλο στο κεφάλι μου "μα καλά από πότε έχουμε ωράριο". Εκεί απλά έκλεισα το τηλέφωνο και πήγα τα χαρτιά στο γραφείο της να τελειώνω.

Και ερωτώ. Τι σημαίνει το "γιατί από πότε έχουμε ωράριο?" Δημόσιος υπάλληλος δεν είναι η κυρία; Δεν πληρώνεται από τον Έλληνα φορολογούμενο για να κάνει σωστά τη δουλειά της και να μην έχει απαιτήσεις μόνο από τους άλλους; Μόνο τις 4 ώρες τη βδομάδα που έχει εργαστήριο και άντε και σε καμία επιτήρηση πρέπει να έρχεται;


Γενικώς με τη συγκεκριμένη έχω συγκρουστεί αρκετές φορές στο παρελθόν λόγω της τεμπελιάς της, αλλά όλα έχουν και κάποιο όριο. Γιατί ανεχόμαστε τέτοιες συμπεριφορές και δεν τις καταγγέλουμε; Και ποιος είναι ο αρμόδιος να τις καταγγείλουμε; Για τέτοιους τους ανθρώπους είχαμε κλείσει επ αόριστον πριν μερικα χρόνια;
Disclaimer υπάρχουν και ΕΔΙΠ που κάνουν πολύ καλά την δουλειά τους. Πχ σε άλλα νέα, είδα την αρμόδια ΕΔΙΠ του τομέα 4 να τρέχει με τις συμβάσεις για να βρει τους διδάκτορες και να γίνει η δουλειά σύντομα και αποτελεσματικά. Ναι, άτομα που επιδεικνύουν τέτοιο ζήλο τα αξίζουν τα λεφτά που πληρώνονται, αλλά ότι ανεχόμαστε ΕΔΙΠ να είναι φαντάσματα και να έχουν και ύφος ντίβας, ε όχι. Δεν πρέπει.

Προς του νεότερους: όταν δε βρίσκετε στη δουλειά τους επανειλλημένα το διοικητικό προσωπικό στο πόστο του για να επιτελέσει το σκοπό του, κάντε φασαρία σε αυτό το άτομο και στους ανωτέρω του μπας και κουνηθεί τίποτα σε αυτό το ίδρυμα.

Προς τους παλαιότερους: Μην συγκαλύπτετε τέτοια άτομα, είναι από τους λόγους που το ίδρυμα πάει πίσω. Έχουμε και πρυτανικές εκλογές σε λίγο. just saying.....

Δεν μπορώ να συγκρατηθώ. Εάν και δεν γνωρίζω σε ποια κυρία αναφέρεσαι, δε νομίχω οτι το ονοματεπώνυμο ειναι το σημαντικό επί της παρούσης. Δυστυχώς ή ευτυχώς, σε κάθε χώρο υπάρχουν άτομα που είναι περισσότερο ή λιγότρεο φιλότιμα στο να κάνουν τη δουλειά τους.
Η απάντηση "Γιατί, από πότε έχουμε ωράριο;" είναι αυτή που μου φαίνεται ως "προβληματική".
Γιατί τα υπόλοιπα μπορώ να τα δεκτώ. Δεν ξέρεις τι φόρτο εργασίας έχει ο καθένας και πιο θέμα παίρνει πιο άμεση προτεραιότητα... Και το ίδιο το γεγονός ότι σου έγραψε στις 11μιση το βράδυ δείχνει ακριβώς ότι ασχολείται με τη δουλειά της ακόμη και εκτός ωραρίου (Κυριακή 11 το βράδυ).

Όχι ότι στέλνεις τελευταία στιγμή κάτι σε κάποιον δε σημαίνει ότι πρέπει να επιβραβευθει /αναγνωριστεί κιόλας που το κάνεις εκτός ωραρίου. Μη δικαιολογούμε τα αδικαιολογητα. Άτομα που είναι φαντάσματα στο ΕΜΠ δεν το κάνουν επειδή έχουν υπερβολικό φόρτο. Φαίνομαι λίγο υπερβολικός αλλά πίστεψέ με δεν είμαι.

εγώ απλά λέω (και όχι μόνο εντός ΕΜΠ) ότι μερικές φορές πιστεύουμε ότι κάποιος δεν έχει φόρτο εργασίας, επειδή πχ. δεν προχωράει και δεν ασχολείται με αυτό που μας ενδιαφέρει, αλλά μπορεί όντως να ασχολείται full time με κάτι άλλο και να πνίγεται. Επίσης, το κάποιος να κάνει κάποιο διάλειμμα ή κάτθ τέτοιο στη δουλειά του είναι απλά ανθρώπινο... just saying....

Ναι.... Δεν είναι αν ασχολείται με κάτι που αφορά εμάς. Είναι ξεκάθαρα να κάνει μερικές δουλειές που πρέπει να κάνει που είναι και ελάχιστες.

Και δεν τίθεται ζήτημα διαλειμματος αλλά γενικής απουσίας.

Ήμουν πολύ συγκεκριμένος σε αυτά που ανέφερα. Μη γενικεύουμε και δίνουμε ελαφρυντικά όλη την ώρα. Αυτό είναι και ένα από τα μεγάλα λάθη στο ΕΜΠ. Δικαιολογούμε άτομα που κανονικά θα έπρεπε να τους πούμε thnak you next.

Και δε λέω ότι όλοι οι διοικητικοί υπάλληλοι κάθονται. Αλλά ένα ποσοστό έχει βολευτεί στη μονιμότητα του...

madadayo έγραψε:Δεν ξέρεις τι φόρτο εργασίας έχει ο καθένας και πιο θέμα παίρνει πιο άμεση προτεραιότητα... Και το ίδιο το γεγονός ότι σου έγραψε στις 11μιση το βράδυ δείχνει ακριβώς ότι ασχολείται με τη δουλειά της ακόμη και εκτός ωραρίου (Κυριακή 11 το βράδυ).

Το να διορθώνεις γραπτά και εργασίες 11 το βράδυ της Κυριακής έχοντας ήδη μια γεμάτη βδομάδα θα έδειχνε όντως ζήλο και συνέπεια. Το να ειδοποιείς τόσο αργά και μάλιστα μη εργάσιμη μέρα για κάτι που πρέπει να γίνει την επόμενη, δείχνει αδιαφορία προς τους συναδέλφους σου και ωχαδερφισμό. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα όπου άτομα που πληρώνονται για να εργάζονται στο ΕΜΠ που π.χ. δεν τηρούν ωράρια, διορθώνουν λάθος τις ασκήσεις κυρίως γιατί δε νοιάζονται ή είναι αδαείς, χρησιμοποιούν πόρους του ΕΜΠ για δικές τους εξωπολυτεχνειακές δραστηριότητες, δεν απαντάνε σε mail κλπ. Δυστυχώς υπάρχει ακόμα αυτή η νοοτροπία στο ΕΜΠ και αμαυρώνει ακόμα και διοικητικούς υπαλλήλους ή μέλη ΕΔΙΠ που όντως σέβονται τη δουλειά που κάνουν, και την κάνουν και σωστά.

Θα συμφωνήσω με τον Kirito, όσο τους δίνουμε χώρο, τέτοια άτομα θα συνεχίσουν να κάνουν ό,τι θέλουν στο ΕΜΠ. Πρέπει από όπου μπορούμε και όσο μπορούμε να κάνουμε φασαρία και να τους βάζουμε στη θέση τους. Άμα δεν ξέρουμε πού να απευθυνθούμε, ρωτάμε. Ίσως έτσι τέτοια φαινόμενα να περιοριστούν...

Προσωπικά ανήκω στους προπτυχιακούς φοιτητές και αν και δεν γνωρίζω αρκετές λεπτομέρειες επί του θέματος "δημόσιος υπάλληλος σε ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης" θα ήθελα να σχολιάσω -με βάση τη λογική κυρίως- κάποια πράγματα που έχω δει στο πέρασμα των φοιτητικών μου χρόνων και σχετίζονται με τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω.

Αν έχω καταλήξει σε ένα πράγμα κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής μου πορείας είναι ότι είναι πολύ λίγοι αυτοί οι οποίοι κάνουν σωστά και υπεύθυνα την δουλειά τους, είτε πρόκειται για καθηγητές, είτε για λέκτορες, είτε για ΕΔΙΠ, είτε για οποιοδήποτε άλλο πόστο υφίσταται στη σχολή αυτή (και σε κάθε σχολή) και το γεγονός ότι όντως υπάρχουν κάποιοι εργαζόμενοι-υποδείγματα βασίζεται καθαρά στην τύχη. Διότι σήμερα, είναι στην ευχέρεια του καθενός το κατά πόσο θα εκτελεί τον ρόλο του σαν σωστός επαγγελματίας ή θα αποτελεί έναν ακόμα αδιάφορο καρεκλοκένταυρο. Με άλλα λόγια, έχω διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει αξιοκρατία, ούτε καν φιλότιμο στις περισσότερες περιπτώσεις και οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι κάνουν μετά βίας τα "απαραίτητα" απλά και μόνο, για να μην τους "ενοχλεί" κανείς. Ακόμα όμως και στην περίπτωση που δεν κάνουν τίποτα, πχ. η κ.Κροκίδα στο μάθημα ΜΦΔΙΙ, το οποίο "διδάσκει" στο 6ο εξάμηνο (πάτησε 2 φορές όλες κι όλες κυριολεκτικά), κανένας ανώτερος δεν ζητά τον λόγο. Ακόμα και αν βρεθεί άτομο που πιστεύει ότι η κ.Κροκίδα (παραδειγματικά, γιατί δεν είναι η μόνη) είχε καλύτερα και πιο σημαντικά πράγματα να κάνει (όπως πχ. η ΕΔΙΠ για την οποία έγινε λόγος παραπάνω), εγώ να ρωτήσω το εξής: Γιατί να πληρωθεί κάποιος για την δουλειά που ΔΕΝ κάνει; Γιατί η κ.Κροκίδα και η κάθε Κροκίδα δεν απελευθερώνει τη θέση της, ώστε να την αποκτήσει κάποιος που όντως θα την καλύπτει; Και ακόμα πιο εύστοχη ερώτηση, ποιος κρίνει ποιος άνθρωπος τοποθετείται σε κάθε πόστο, με ποια κριτήρια και στην περίπτωση που κάποιος βρίσκεται σε ένα πόστο που δεν καλύπτει ούτε στοιχειωδώς, γιατί δεν απομακρύνεται από αυτό; Έτσι, ένα άλλο παράδειγμα μου έρχεται στο μυαλό και πρόκειται για τον κ.Μενδρινό. Εκεί και αν ασκήθηκε πίεση στους ανωτέρους για απομάκρυνση του εν λόγω μέλους ΕΔΙΠ και με πολύ καλούς λόγους μάλιστα, (αν και ίσως με λάθος τρόπο). Προσωπικά κρίνω, με βάση τις εμπειρίες από τυχόν συνεργασία και συναναστροφή με τον κ.Μενδρινό ότι σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να αποτελεί μέλος του προσωπικού του ΕΜΠ, κι όμως εξακολουθεί να βρίσκεται στη σχολή ανενόχλητος. Γιατί; Γιατί δεν υπάρχει σύστημα αξιολόγησης, δεν υπάρχει αξιοκρατία, ούτε καν δικαιοσύνη σε αυτόν τον πελατειακό και απαρχαιωμένο χώρο του δημασίου.

Όχι δεν λυπάμαι αν αναφέρω ονόματα ή θίγω υπολήψεις, ειδικά από τη στιγμή που τα άτομα αυτά καταστρέφουν με τον τρόπο τους την ακαδημαϊκή και όχι μόνο, ευημερία και πρόοδο του καθενός και του συνόλου ταυτόχρονα και θα μπορούσα να καταγγείλω αρκετά ακόμα πρόσωπα-επεισόδια υποβάθμισης της σχολής και του ΕΜΠ ολόκληρου, αλλά δεν βρίσκω το νόημα. Όχι, δεν λέω ότι δεν αξίζει να αναζητά κανείς δικαιοσύνη, ούτε είμαι υπερ της αδιαφορίας. Αργά αλλά σταθερά πιστεύω ότι η πρόοδος θα έρθει, με την προϋπόθεση ότι η ιδεολογία των πολλών δεν θα καταφεύγει στον εύκολο δρόμο, ούτε θα υποτάσσεται στο ίδιον όφελος. Οπότε θα ήθελα απλά να καταλήξω στο εξής:
Η αδικία, ο ωφελιμισμός, η ανευθυνότητα, η αναξιοκρατία, οι αυθαιρεσίες, η ρουσφετολογία και οι πελατειακές σχέσεις που απαντώνται συχνά στον δημόσιο τομέα (βαρύγδουπα, το ξέρω) δεν θα εξαφανισθούν από τη μια μέρα στην άλλη. Ωστόσο, αν ο καθένας από μας προσπαθεί να "αναβαθμίσει" πρώτα τον εαυτό του (πχ. ηθικά, πνευματικά) και ύστερα, με όποιον τρόπο μπορεί, το περιβάλλον γύρω του, τότε η ανέλιξη θα έχει ήδη αρχίσει.
Ειλικρινά, δεν ξέρω με ποιον άλλον τρόπο θα μπορούσε να βελτιωθεί ουσιαστικά η κατάσταση και ίσως πιο άμεσα... Απλά ήθελα να παρουσιάσω μια γενικότερη οπτική επί του αληθινού προβλήματος, με αφορμή το επειδόδιο που συζητήθηκε παραπάνω.
Το μόνο που έχω να πω κλείνοντας (και χωρίς δραματική χροιά) είναι: Καλή τύχη, καλό κουράγιο και υπομονή σε όσους αγωνίζονται για κάτι καλύτερο μέσα σε αυτή την εποχή πνευματικής και ηθικής παρακμής, την οποία η πλειοψηφία ασπάζεται πρόθυμα και οικειοθελώς.