Καλησπέρα σας!

είμαι καινούργιος φοιτητής στη σχολή και ανυπομονώ να μπω στο ΕΜΠ και να πάρω τα εφόδια για να γίνω μηχανικός!

Βέβαια παράλληλα έχω και μερικές φιλοσοφικές απορίες τις οποίες θα ήθελα να θέσω και να συζητήσω και με άλλα άτομα και ελπίζω να βρήκα το σωστό thread για το topic..

Η μια από αυτές αφορά στη μοίρα και γύρω από το βασικό ζήτημα "Εμείς φτιάχνουμε τη μοίρα μας, ή μοίρα μας φτιάχνει εμάς?"

Ας πάρουμε το πρώτο σκέλος σε πρώτη φάση. Από την αρχαιότητα, οι πρόγονοί μας ισχυρόνταν η μοίρα ήταν πάνω και από τους θεούς και κατά την επικρατούσα παράδοση υπήρχαν 3 μοίρες. Η Κλωθώ, "αυτή που κλώθει", η οποία γνέθει το νήμα της ζωής και συμβολίζει το παρόν, η Λάχεσις (που αντικατοπτρίζει το παρελθόν, το ξετυλίγει), (μοιράζει τους κλήρους, καθορίζει τι θα «λάχει» στον καθένα, εξ ού και λαχείο), και η Άτροπος η οποία το κόβει, όταν έρθει η ώρα (συμβολίζει το μέλλον). Συνεπώς, ήταν όλα προκαθορισμένα και ούτε οι θεοί, πόσο μάλλον οι άνθρωποι, δεν ήταν ικανοι να αλλάξουν το πεπρωμένο τους. Αν ισχύει αυτό, πόσο νόημα έχει η ζωή μας, εφόσον όλα είναι προκαθορισμένα και ανεξαρτήτως του τι θα κάνουμε, θα καταλήξουμε στο ίδιο σημείο?

Aν εμείς καθορίζουμε, όμως, τη μοίρα μας και όλα είναι τυχαία, πώς εξηγείται το γεγονός ότι ορισμένες φορές είναι όλα τόσο τέλεια συντονισμένα ώστε να διεκπεραιωθούν ορισμένα πράγματα? Αν έχουμε τη δυνατότητα να καθορίζουμε εμείς οι ίδοι τη μοίρα μας, μήπως σημαίνει ότι είμαστε μικροί θεοί? Και αν είμαστε εμείς μικροί θεοί, υπάρχει κανονικός θεός? Και αν υπάρχει, ποιος ο ρόλος του εφόσον όλα τα καθορίζουμε μόνοι μας? Βέβαια αν και οι μοίρα είναι πάνω από το θεό, και πάλι ποιο το νόημά του?

Συγγνώμη για το μεγάλο ποστ, απλά ως νέος και εγώ έχω αρκετές απορίες να με ταλαντεύουμε και νομίζω ότι ενδεχομένως να βρω ορθολογικές απόψεις από πρακτικούς ανθρώπους όπως φοιτητές σχολής πολυτεχνείου.

Ξεσούρωσε και ξαναγράψε

enkoufo έγραψε:Ξεσούρωσε και ξαναγράψε

Πιο ευγενικά. Δε χρειάζεται να προσβάλλεις τον συνομιλητή σου. Αν θες απλώς κάνε μια παράθεση από την 'Καταβαράθρωση'.

enkoufo έγραψε:Ξεσούρωσε και ξαναγράψε

τέτια ευγένια...

(επίσης σορρυ αν κάνω πολλά ορθογραφικά αλλά έφραφα γκρικλις τόσο καιρό και έχω ξεσινηθίσει...)

Το πρώτο ερώτημα είναι αν υπάρχει μοίρα και ύστερα εξετάζουμε όλα τα άλλα,
είναι γεγονός ότι η ζωή μας είναι μια πορεία. Πολλά συναντάμε στο διάβα μας
ευτυχή ή δυστυχή τα οποία μας προβληματίζουν. Παράξενες συμπτώσεις και
άλλες καταστάσεις που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε κατά πόσο έγιναν τυχαία
και ακόμα περισσότερο να προβληματιζόμαστε τι θα μπορούσε να συμβεί
αν δεν είχαν συμβει αυτά..
Τέτοιες και άλλες παρόμοιες απορίες υπάρχουν σε όλες τις πνευματικές
παραδόσεις του κόσμου, Αβραμικές Θρησκείες, Ανατολικές Φιλοσοφίες κλπ..

Τώρα, το αν υπάρχει Θεός που ρωτάς δεν είναι θέμα ορθολογισμού.. γιατί
εκ των πραγμάτων Εκείνος που είναι πέρα και έξω από κάθε γήινή μας
εμπειρία δεν μπορεί να συλληφθεί με το νου, πολύ περισσότερο να επιβεβαιωθεί.

Η Καθολική εκκλησία εισήγαγε στην θεολογία της την μέθοδο του σχολαστικισμού,
το φως της διάνοιας ,η αλήθεια που συνέγεται μέσα από επιχειρηματα, θα πρέπει
να ταυτίζεται και με την αλήθεια που μας Αποκαλύπτεται ,μιας και οι Αβρααμικές
θρησκείες είναι θρησκέιες της Αποκάλυψης της φανέρωσης του Θεού στον κόσμο.
Παρόλα αυτά αν και η σχολαστική θεολογία γέννησε φοβερό πολιτισμό είναι
εκ των πραγμάτων ανεπαρκής και περιορισμένη, περιορισμένη στα στενά του νου μας
όρια..

Ουσιαστικά δεν απαντώ σε κάποιο από το ερωτήματά σου απλά διευρύνω την προβληματική σου

xristosz έγραψε: Τώρα, το αν υπάρχει Θεός που ρωτάς δεν είναι θέμα ορθολογισμού.. γιατί
εκ των πραγμάτων Εκείνος που είναι πέρα και έξω από κάθε γήινή μας
εμπειρία δεν μπορεί να συλληφθεί με το νου, πολύ περισσότερο να επιβεβαιωθεί.

σε χάνω

xristosz έγραψε: Παρόλα αυτά αν και η σχολαστική θεολογία γέννησε φοβερό πολιτισμό είναι
εκ των πραγμάτων ανεπαρκής και περιορισμένη, περιορισμένη στα στενά του νου μας
όρια..

σχολαστική θεολογία σημαίνει?

η σχολαστική θεολογία είναι συμφιλίωση της λογικής με την αποκάλυψη,
η φιλοσοφία χρησιμοποιεί τον ορθό λόγο, την λογική και οδηγείται σε
ορισμένα συμπεράσματα..
από την άλλη η Αλήθεια δεν είναι κατ ανάγκη αποτέλεσμα λογικής
μπορεί να είναι και άνωθεν αποκάλυψης. Ο Χριστός στα Ευαγγέλια
αναφέρει για τον Εαυτό Του ότι είναι η Οδός, η Αλήθεα και η Ζωή.
Επομένως η Αλήθεια για την Θεολογία είναι πρόσωπο και όχι απλώς
μια αφηρημένη πρόταση..

στο άλλο σημείο που με χάνεις, λέω ότι ο Θεός εκ των πραγμάτων
είναι πέρα και έξω από τα γήινα.. [κατά την θεολογική θεώρηση και
πάλι]. Ο κόσμος ,το σύμπαν και όλη η δημιουργία είναι κτίσματα,
δηλαδή έχουν αρχή, ενώ πάλι κατά την θεολογία ο Θεός είναι
άκτιστος δλδ αδημιούργητος. Επομένως είναι "παράλογο"
να περιμένουμε να εννοήσουμε τον Άκτιστο με τον κτιστό μας νου..

ωραία αυτά που λες αλλά ξεφεύγουμε από το αρχικό θέμα... \Εσύ τι πιστεύεις; φτιάχνουμε τη μοίρα μας, ή η μοίρα μας φτιάχνει?

Κοίταξε δεν μπορώ να σου απαντήσω, γιατί μια τέτοια ερώτηση δεν απαντιέται ξέχωρα από την τοποθέτηση που έχει ο
καθένας μας σε σχέση με τον Θεό. Η απάντηση που θα μπορούσα να πω θα είναι στα πλαίσια της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας..
ρωτάς κάτι πολύ ειδικό που ο καθένας θα έχει διαφορετική τοποθέτηση και για αυτό εσκεμμένα δεν απάντησα στο πρώτο μου post..

xristosz έγραψε:Κοίταξε δεν μπορώ να σου απαντήσω, γιατί μια τέτοια ερώτηση δεν απαντιέται ξέχωρα από την τοποθέτηση που έχει ο
καθένας μας σε σχέση με τον Θεό. Η απάντηση που θα μπορούσα να πω θα είναι στα πλαίσια της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας..
ρωτάς κάτι πολύ ειδικό που ο καθένας θα έχει διαφορετική τοποθέτηση και για αυτό εσκεμμένα δεν απάντησα στο πρώτο μου post..

Δεκτόν. Στα πλαίσια της ανατολικής ορθοδόξου εκκλησίας τότε?