Προσοχή! Ο κάθε χρήστης φέρει όλη την ευθύνη των όσων γράφει. Σε περίπτωση λογομαχίας, οι συντονιστές δεν είναι υποχρεωμένοι να υπερασπιστούν κανέναν. Δεν υπάρχει "επίσημη άποψη του forum" (καθώς σε αυτό γράφει ο οποιοσδήποτε) και δεν θα πρέπει να στοχοποιείται αυτό λόγω μηνυμάτων μεμονωμένων μελών του. Σημειώστε πως, σε περίπτωση που η κατάσταση ξεφύγει εκτός ελέγχου, οι συντονιστές διατηρούν το δικαίωμα του κλειδώματος θεμάτων και επιβολής κυρώσεων. Θα πρέπει αυτό να γίνει σεβαστό ως προσπάθεια διατήρησης της ειρήνης και όχι ως "κόλπο" για να προαχθεί μια συγκεκριμένη άποψη. Παρακαλούμε επίσης να αποφεύγετε τις μακροσκελείς απαντήσεις.

Re: Συνδικαλιστής Vs Φοιτητής

41
Δράττομαι της ευκαιρίας μιας και επιβεβαιώνεται για χιλιοστή ίσως φορά μια από τις θεωρίες μου περί κοινωνίας.
Πριν από κανά 2 χρόνια, ένας συμφοιτητής μας, θεωρώντας πως είναι άδικο να διεξαχθεί ένα εργαστήριο σε ημέρα που δεν κυκλοφορούσε ΚΑΝΕΝΑ Μ.Μ.Μ., προσπάθησε να ξεκινήσει μέσα από αυτό το φόρουμ την οργάνωση μιας μαζικής αποχής (για την ημέρα εκείνη) από το εργαστήριο. Το αποτέλεσμα; Ελάχιστοι τελικά συμμετείχαν (μεταξύ των οποίων κι εγώ, που για να μην το παίζω και πολύ μαχητικός, αν δεν ήταν κολλήτος μου ο άνθρωπος αυτός μάλλον κι εγώ θα ήμουν στη σχολή μιας και είχα τη δυνατότητα να ανέβω) και οι πιο πολλοί ανέβηκαν σχολή είτε α) γιατί δεν ήθελαν να τους βάλει στο μάτι ο καθηγητής είτε β) γιατί εκείνοι μπορούσαν να ανέβουν (και οι υπόλοιποι ας πάνε να πνηγούνε). Συμπέρασμα: Είμαστε κότες και εαυτούληδες.
Αν και γράφτηκε πριν από καιρό και για άλλο θέμα, έχει διαχρονικότητα ως προς τα νοήματα. Για να δραστηριοποιηθεί ο κόσμος χρειάζεται πάντα "βοήθεια". Μα θα είναι ο κολλητός, ο γείτονας, ο τάδε ή ο δείνα από τον οποίο υπάρχει συμφέρον ή γενικότερα η αίσθηση της ασφάλειας και της ανωνυμίας μέσα σε ένα μπουλούκι. Όσο καιρό είμαι στο ΕΜΠ δεν είδα ούτε ένα άτομο να έχει το θάρρος της γνώμης του σε οτιδήποτε, έχοντας πλήρη γνώση συνεπειών(που πιθανότατα να είναι εναντίον του) και παρόλα αυτά να πει:" Ξέρεις κάτι; Εγώ διαφωνώ, δε γουστάρω, μη με υπολογίζετε." Γιατί δυστυχώς ισχύει αυτό που έχει λεχθεί παραπάνωΣυμπέρασμα: Είμαστε κότες και εαυτούληδες.. Και αν κάποτε συμβεί το αντίθετο είναι διότι ο αντικειμενικός σκοπός θεωρείται εύκολο να επιτευχθεί και οι εμπλεκόμενοι δε θα φανούν ή δε θα φέρουν ευθύνη.(ευθυνοφοβία και θρασυδειλία στο έπακρο, το οποίο όμως για κάποιο παράξενο λόγο ονομάζουμε "μαγκιά" WTF?).
Συμπέρασμα 2: Ο κόσμος καταλαβαίνει μόνο όταν φοβάται.
Οπότε από το απλό παράδειγμα παραπάνω μπορούμε να συμπεράνουμε γιατί οι φοιτητές δεν θα δράσουν ποτέ ανεξάρτητα.(Χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δε θα υποστηρίξουμε σε κάθε άλλη περίπτωση την παράταξη που μας εκφράζει ή ότι θα ντραπούμε να πούμε τις απόψεις μας. Όλοι έχουμε το θάρρος της γνώμης μας(καλά παίζει αυτό) και κακά τα ψέματα όλοι κάπου συγκλίνουμε).
Κατά τη γνώμη μου δε μπορεί κάποιος να είναι και φοιτητής και συνδικαλιστής ταυτόχρονα καθώς η κοινωνία είναι τέτοια που δεν του επιτρέπει να είναι [*]με συνέπεια και δύο. Τα συμφέροντα του φοιτητή αντικρούονται με αυτά του συνδικαλιστή και το αντίστροφο. Από εκεί και πέρα είναι θέμα επιλογής τι θα πράξει ο καθένας και συνείδησης.
Πρέπει να έχετε το ψυχικό σθένος να υποστηρίξετε τις απόψεις σας..
Δεν υπάρχει συνήθως τέτοιο. Δεν είναι μομφή αυτό, αλλά εμπειρία από τον τρόπο με τον οποίο κινείται ο κόσμος γενικότερα.
[*]εννοώντας πως πρέπει να είναι αληθινός πρώτα με τον εαυτό του, έπειτα με τους συνανθρώπους του(μέσα σε ένα κόμμα και εκτός), και με το χρέος του στην κοινωνία έχοντας πλήρη επίγνωση καταστάσεων και σταθερότητα απόψεων.
Jealousy is the fear or apprehension of superiority: envy our uneasiness under it.
-William Shenstone

Re: Συνδικαλιστής Vs Φοιτητής

42
Για το ανεξάρτητο που λες επειδή θυμάμαι συγκεκριμένη χρονιά που το αποπειράθηκε το έτος μας και ήταν προσπάθεια "πραγματικών" ανένταχτων χωρίς συνδικαλιστική σκοπιμότητα, προϊόν δε διαβούλευσης απο το σύνολο του έτους και όχι απο πλειοψηφούσες μειοψηφίες, η αντιμετώπιση του στην συνέλευση ήταν απο (καχ)ύποπτη εως και εμετική.
Μη ξεχνάς οτι δεν μιλάμε για συνέλευση φοιτητών αλλά φοιτητικού συλλόγου. Καλώς ή κακώς η δομή του φοιτητικού συλλόγου είναι τέτοια που δεν ευνοεί και ούτε και πρόκειται ποτέ να ευνοήσει ανεξάρτητες κινήσεις σαν αυτές που περιγράφεις γιατί το πλαίσιο λειτουργίας του οργάνου είναι εν τη γενέσει του ζυμωμένο απο παραταξιακούς σχηματισμούς για παραταξιακούς σχηματισμούς (προφανώς κατ' εντολή των φοιτητών, μέσω του θεσμού των φοιτητικών εκλογών). Ο μόνος τρόπος να πράξεις "out of the box" - εαν διαφωνείς - είναι να αλλάξεις τη σύσταση, το καταστατικό και το διαδικαστικό πλαίσιο του φοιτητικού συλλόγου. Απο τη στιγμή που τάση αλλαγής δεν αποτυπώνεται στις φοιτητικές κάλπες, το παρόν είναι το ευρύτερα (επί των ψηφισάντων) αποδεκτό σύστημα και για μένα οποιαδήποτε ανεξάρτητη φοιτητική συλλογικότητα (που να λειτουργεί στα πλάισια του φοιτητικού συλλόγου) είναι επι του παρόντος ανεφάρμοστη.
Θα χορέψετε ...

Re: Συνδικαλιστής Vs Φοιτητής

43
@GK1992 Είναι περισσότερο κοινωνικός προβληματισμός παρά πρόταση για οτιδήποτε.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος maria93 την Δευ 11 Νοέμ 2013, 9:04 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Jealousy is the fear or apprehension of superiority: envy our uneasiness under it.
-William Shenstone

Re: Συνδικαλιστής Vs Φοιτητής

45
[offtopic]
Δε πρότεινα οτιδήποτε έτσι κι αλλιώς :P. Απάντηση στον KiritoShu ήταν στο γιατί δε μπορεί να ψάξει ανεξάρτητη λύση εντός Φ.Σ. Εκτός αυτού, οι ανεξάρτητες είναι μακράν οι καλύτερες κινήσεις που έχουν γίνει στη σχολή (εκδρομή περσινών 4ετων, αναγνωστήριο κ.λ.π.)
Θα χορέψετε ...