ChemEng NTUA - forum Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ

Έστω ότι έχεις τους αποδέκτες των δυο ΜΣΓ Α και Β.
Αποδέκτης Α: Τ=100-150 Q=α, Τ=150-175, Q=β, Τ=175-200 Q=γ
Αποδέκτης Β: Τ=80-150 Q=δ, Τ=150-175, Q=ε, Τ=175-190 Q=στ, Τ=190-205 Q=ζ

Κατά την πρόσθεση έχεις τα εξής διαστήματα θερμοκρασίας: 80-100, 100-150, 150-175, 175-190, 190-200, 200-205

Η πρόσθεση των φορτίων θα γίνει ως εξής: Σε κάθε ΜΣΓ για κάθε διάστημα θερμοκρασίας θα "διαβάζεις" από τον οριζόντιο άξονα τις ΔΗ (φορτία) και θα τις προσθέτεις μεταξύ τους. Π.χ στο διάστημα 150-175 που είναι κοινό Q=β+ε, ενώ στα υπόλοιπα διαστήματα δε συμβαίνει αυτό. Επίσης στο διάστημα 80-100 υπάρχει φορτίο μόνο από τη διεργασία Β.

Ελπίζω να μη σε μπέρδεψα περισσότερο

οχι δε με μπερδεψες καθόλου ! Ελπίζω να το επιασα σωστα ! Σε ευχαριστω παρα πολυ

Γεια σας!
εχει λύσει κανένας τα θέματα του φεβρουαρίου του 2015? αν μπορεί ας τα ποσταρει σε φωτο!ευχαριστούμεεε!

εχει κανεις την υλη απο το βιβλιο ΣΧΒ??

i griega έγραψε:Έστω ότι έχεις τους αποδέκτες των δυο ΜΣΓ Α και Β.
Αποδέκτης Α: Τ=100-150 Q=α, Τ=150-175, Q=β, Τ=175-200 Q=γ
Αποδέκτης Β: Τ=80-150 Q=δ, Τ=150-175, Q=ε, Τ=175-190 Q=στ, Τ=190-205 Q=ζ

Κατά την πρόσθεση έχεις τα εξής διαστήματα θερμοκρασίας: 80-100, 100-150, 150-175, 175-190, 190-200, 200-205

Η πρόσθεση των φορτίων θα γίνει ως εξής: Σε κάθε ΜΣΓ για κάθε διάστημα θερμοκρασίας θα "διαβάζεις" από τον οριζόντιο άξονα τις ΔΗ (φορτία) και θα τις προσθέτεις μεταξύ τους. Π.χ στο διάστημα 150-175 που είναι κοινό Q=β+ε, ενώ στα υπόλοιπα διαστήματα δε συμβαίνει αυτό. Επίσης στο διάστημα 80-100 υπάρχει φορτίο μόνο από τη διεργασία Β.

Ελπίζω να μη σε μπέρδεψα περισσότερο

Καλησπέρα. Και πώς το δουλεύουμε σε διάστημα, όπου υπάρχουν αποδέκτες και από τις 2 διεργασίες, ενώ παράλληλα δεν ικανοποιούν πλήρως τα θερμοκρασιακά όρια; Δηλαδή στο διάστημα 100-150 πόσο θα είναι το φορτίο; Δεν νομίζω ότι θα είναι (α+δ). Επίσης, στο διάστημα 80-100 δεν θα είναι όλο το δ, αλλά θα πρέπει να είναι ένα μέρος του μόνο. Θα μπορούσα να υπολογίσω την κλίση της κάθε ευθείας σε κάθε διάγραμμα διεργασίας (Α, Β) και μετά να υπολογίσω τα νέα φορτία που θα έχουν στο διάγραμμα όλης της μονάδας, βάζοντας την ίδια κλίση για νέα θερμοκρασιακά όρια (π.χ. στο διάστημα 80-100, στο διάγραμμα μονάδας, θα πάρω την κλίση της ευθείας 80-150 από το διάγραμμα της Β και θα υπολογίσω το φορτίο για 80-100, κρατώντας αυτήν την κλίση);

The Imperfect έγραψε:Καλησπέρα. Και πώς το δουλεύουμε σε διάστημα, όπου υπάρχουν αποδέκτες και από τις 2 διεργασίες, ενώ παράλληλα δεν ικανοποιούν πλήρως τα θερμοκρασιακά όρια; Δηλαδή στο διάστημα 100-150 πόσο θα είναι το φορτίο; Δεν νομίζω ότι θα είναι (α+δ). Επίσης, στο διάστημα 80-100 δεν θα είναι όλο το δ, αλλά θα πρέπει να είναι ένα μέρος του μόνο. Θα μπορούσα να υπολογίσω την κλίση της κάθε ευθείας σε κάθε διάγραμμα διεργασίας (Α, Β) και μετά να υπολογίσω τα νέα φορτία που θα έχουν στο διάγραμμα όλης της μονάδας, βάζοντας την ίδια κλίση για νέα θερμοκρασιακά όρια (π.χ. στο διάστημα 80-100, στο διάγραμμα μονάδας, θα πάρω την κλίση της ευθείας 80-150 από το διάγραμμα της Β και θα υπολογίσω το φορτίο για 80-100, κρατώντας αυτήν την κλίση);

i griega έγραψε:Έστω ότι έχεις τους αποδέκτες των δυο ΜΣΓ Α και Β.
Αποδέκτης Α: Τ=100-150 Q=α, Τ=150-175, Q=β, Τ=175-200 Q=γ
Αποδέκτης Β: Τ=80-150 Q=δ, Τ=150-175, Q=ε, Τ=175-190 Q=στ, Τ=190-205 Q=ζ

Κατά την πρόσθεση έχεις τα εξής διαστήματα θερμοκρασίας: 80-100, 100-150, 150-175, 175-190, 190-200, 200-205

Η πρόσθεση των φορτίων θα γίνει ως εξής: Σε κάθε ΜΣΓ για κάθε διάστημα θερμοκρασίας θα "διαβάζεις" από τον οριζόντιο άξονα τις ΔΗ (φορτία) και θα τις προσθέτεις μεταξύ τους. Π.χ στο διάστημα 150-175 που είναι κοινό Q=β+ε, ενώ στα υπόλοιπα διαστήματα δε συμβαίνει αυτό. Επίσης στο διάστημα 80-100 υπάρχει φορτίο μόνο από τη διεργασία Β.

Αυτά που λες τα έχω ήδη αναφέρει. Θα σου πρότεινα απλά να βάζεις τα διαστήματα αυτά και στα δυο ΜΣΓ και να "διαβάζεις" τα φορτία. Άμα σε βολεύει αυτό με την κλίση...

Καλημέρα. Θα ήθελα να ρωτήσω εαν το εργαστήριο του μαθήματος είναι υποχρεωτικό. Ευχαριστώ.