Ως γνωστόν μου αρέσει να αξιολογώ τα μαθήματα και έτσι δε θα στερηθώ τη χαρά αυτή στο 9ο εξάμηνο… Το τελευταίο εξάμηνο λοιπόν, 9 εβδομάδων λόγω της πρακτικής, έχει υψηλές απαιτήσεις και μεγάλο φόρτο εργασίας παρόλο που ο χρόνος είναι περιορισμένος. Τελευταίο σεντόνι λοιπόν!
Διοίκηση έργων και υποστήριξη αποφάσεων: Ένα μάθημα που, αν και μου φάνηκε αδιάφορο, κατανοώ τη σημασία του ως προς την οργάνωση του χρόνου και των πόρων καθώς και τη διαχείρισή τους κατά την εξέλιξη των εργασιών. Τόσο η διδασκαλία όσο και τα εργαστήρια ήταν αξιοπρεπέστατα και η εξέταση ήταν αρκετά αξιοπρεπής.
Ανόργανες βιομηχανίες: Ίσως ένα από τα πιο τίμια μαθήματα επιλογής της Σχολής. Το θεωρώ αρκετά ενδιαφέρον δεδομένου ότι μαθαίνουμε για μια βιομηχανία από την αρχή μέχρι το τέλος. Και πραγματικά νομίζω πως μου έμειναν αρκετά από αυτό το μάθημα. Ο κ. Τσιβιλής είχε δομήσει τις διαλέξεις με πολύ ικανοποιητικό τρόπο, έλυνε ασκήσεις και απορίες και ήταν γενικά πολύ εξυπηρετικός. Η εξέταση ήταν βατή και τα θέματα κάλυπταν όλη τη διδαχθείσα ύλη. Τέλος το βιβλίο που δίδεται είναι από τα πιο αξιοπρεπή και καλογραμμένα βιβλία που έχω πάρει σε όλη τη διάρκεια των σπουδών μου. Μεστός λόγος, καλή χρήση της γλώσσας, απουσία περιττών επαναλήψεων κ.λπ.
Συστήματα αυτόματης ρύθμισης και πληροφορικής: Ένα από τα πιο σοβαρά και υψηλού επιπέδου μαθήματα. Γενικά μου φαινόταν ενδιαφέρον και χαιρόμουν να το παρακολουθώ. Ίσως κάποιες έννοιες ήταν λίγο πιο αφηρημένες από αυτές τις ρύθμισης του 8ου, μιας και πλέον δε «βλέπαμε» ισοζύγια ενώ κυριαρχούσαν παντού τα Μαθηματικά. Επίσης στεναχωρήθηκα πολύ που εγκαταλείψαμε τις διαφορικές εξισώσεις και δουλέψαμε με γραμμική άλγεβρα αλλά τι να κάνουμε, έτσι είναι η ζωή. Ο κ. Σαρίμβεης είχε οργανώσει το μάθημα με αποτελεσματικό τρόπο και ήταν πολύ επεξηγηματικός. Ωστόσο θεωρώ ατόπημά του την προτροπή του να δούμε τα ανεβασμένα στην ιστοσελίδα θέματα. Τα ανηρτημένα θέματα κατά βάση ήταν πολύ απλά, οπότε τη στιγμή των εξετάσεων πιαστήκαμε εξ απήνης έχοντας να αντιμετωπίσουμε θέματα απαιτητικά και ανεβασμένα ακόμα και σε σχέση με τις ασκήσεις που επιλύθηκαν στην τάξη. Θα ήθελα να τονίσω πως σε καμία περίπτωση δε θα ήθελα να μπουν θέματα χαμηλού επιπέδου, θα προτιμούσα όμως να μη γίνει καμία αναφορά σε παλιά θέματα καθώς ήταν παραπλανητικό. Οι τρεις ομαδικές εργασίες που έπρεπε να παραδώσουμε δεν πιστεύω πως μου πρόσφεραν κάτι περισσότερο από τις διαλέξεις.
Προχωρημένες μέθοδοι τεχνικοοικονομικού σχεδιασμού: Από άποψη διαλέξεων μου φάνηκαν πολύ βαρετές (ίσως έφταιγαν και οι περασμένες ώρες) και η ύλη δε με ενθουσίασε ιδιαίτερα. Μου φάνηκε περισσότερο σαν Μαθηματικά IV παρά σαν κάτι καινούριο που άξιζε να γίνει μάθημα κατεύθυνσης. Τα εργαστήρια ήταν αργά και βασανιστικά. Αν και μάθαμε λίγο τη VBA και η ιστοσελίδα του μαθήματος έχει αρκετά στοιχεία αν θέλουμε ποτέ να ανατρέξουμε σε αυτά, έχασα το ενδιαφέρον μου στα πρώτα εργαστήρια όπου κάναμε λίγο πολύ γνωστά πράγματα, οπότε αν στη συνέχεια ειπώθηκε κάτι καινούριο (line search) δεν είχα το κουράγιο να του δώσω τη σημασία που απαιτούνταν. Η εργασία του μαθήματος ήταν η φωτεινή εξαίρεση στα παραπάνω. Κατά βάση ήταν η μαθηματική ανάλυση ενός μαθήματος χημικής μηχανικής (με μπόλικο προγραμματισμό). Μου άρεσε πολύ και ασχολήθηκα με πολύ ζήλο. Αλήθεια θεώρησα ότι υπήρχε νόημα σε αυτή τη δουλειά και τη βρήκα ενδιαφέρουσα από κάθε άποψη.
Ασφάλεια βιομηχανικών εγκαταστάσεων: Δεν ξέρω τι να πω γι’ αυτό το μάθημα. Μάλλον το ότι δεν υπήρχε καθόλου η έννοια της ασφάλειας σε καμία διάλεξη. Κατά βάση ο κ. Ζιώμας έδειχνε διαφάνειες με το τι θα γίνει αν γίνει κάποιο ατύχημα, έδειχνε κάποιους τύπους και αυτό ήταν όλο. Το έβρισκα βαρετό, ανούσιο και αδύνατο να το παρακολουθήσω. Στο τελευταίο μάθημα έγινε κάποια υποτυπώδης επίλυση ασκήσεων από τον κ. Παναγιώτου αλλά και πάλι σε καμία άσκηση δεν υπήρχαν –έστω και θεωρητικά- κάποιες οδηγίες για το πώς μπορούμε να προλάβουμε κάποια βιομηχανικά ατυχήματα. Στα πλαίσια του μαθήματος έγινε και μια διάλεξη για την οδηγία SEVESO όπου δεν κατάλαβα για ποιο λόγο έγινε. Ήρθε ένας κύριος και μας διάβασε επί λέξει μια σειρά διαφανειών. Συγγνώμη αλλά δεν είμαι πια νηπιαγωγείο για να ενθουσιάζομαι με τις διαφάνειες, απαιτώ να εμφανιστεί κάποιος και να μου πει κάτι πέρα από αυτές (το ίδιο ισχύει και για τη διδασκαλία). Το βιβλίο απαράδεκτο: απλά ένας σωρός από σχέσεις (και χωρίς καθόλου βιβλιογραφία, αυτό θα πει πρωτότυπη σκέψη!) Τέλος στα πλαίσια του μαθήματος έγινε εκμάθηση του προγράμματος ALOHA -που αν χρειαστεί σε κάποιον μπορεί να το μάθει μόνος του σε μια μέρα, δε χρειάζονται 6 βδομάδες. Πιο ουσιαστικές ήταν οι διαλέξεις που έγιναν στο 8ο εξάμηνο στα πλαίσια της ΜΒΑ κατεύθυνσης όπου έγινε και η ανάλυση HazOp… Η εξέταση ήταν απλή, αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει τι επιφυλάσσει αυτό το μάθημα.
Σχεδιασμός χημικών βιομηχανιών: Το καλύτερο για το τέλος. Θα ήθελα να ξεκινήσω από το βιβλίο που αποτελεί τον ύψιστο χαρτοπολτό και τον ορισμό της σπατάλης χαρτιού. Περιείχε όλες τις διαφάνειες του μαθήματος (που υπάρχουν και στην ιστοσελίδα του μαθήματος) και μάλιστα αραιά τυπωμένες ώστε να εξασφαλισθεί ότι θα σπαταληθεί περισσότερο χαρτί! Άσχετα που ήταν κακώς τυπωμένες (τα γράμματα έπεφταν το ένα πάνω στο άλλο, πληθώρα γραμματικών λαθών…). Και επίσης δόθηκε βιβλίο χρήσης του ASPEN το οποίο δεν άνοιξα ποτέ καθώς υπήρχαν ανηρτημένες οι διαφάνειες των εργαστηρίων και όποτε χρειάστηκε ανέτρεξα εκεί. Θα συνεχίσω με τη διδασκαλία, που ήταν ανυπόφορη και μου κόστιζε προσωπικό κόπο να μένω συγκεντρωμένη και να παρακολουθώ. Ο διδάσκοντας,
τα έλεγε αργά; τα έλεγε γρήγορα; τα ξέραμε; Ποτέ δεν κατάφερα να απαντήσω. Τα έλεγε σίγουρα κουραστικά… Σαν αντικείμενο μαθήματος δεν είναι κακό, θα μπορούσε να είναι και ενδιαφέρον. Και πάμε στις εξετάσεις: Δε θα πω ότι τα θέματα ήταν δύσκολα, γιατί δε μου φάνηκαν δύσκολα. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι ήταν πάρα πολλά και το 3ωρο δεν ήταν αρκετό για να λυθούν. Επίσης υπήρχαν πολλά υποερωτήματα που έπιαναν 5% τα οποία ζητούσαν και καταρράκτη και ΜΣΓ, ή 2 ΜΣΓ και ΣΔΜ, άμα είναι να χάσω πάνω από ένα μισάωρο για 5% τι να πω (και φυσικά άμα δε γίνουν τα διαγράμματα, δε λύνονται τα υπόλοιπα ερωτήματα). Η αδυναμία επίλυσης των θεμάτων σε αυτό το χρόνο έχει ως αποτέλεσμα να γράφουμε με άριστα το πολύ 7, και άμα έχουν γίνει και λάθη…ποιος ρισκάρει να μην περάσει το τελευταίο μάθημα όλου του κύκλου σπουδών; Άρα η εκπόνηση (προαιρετικής) εργασίας είναι απαραίτητη.
Και θα κλείσω με την εργασία η οποία γίνεται σε ASPEN. Η εργασία είναι μια πολύ επίπονη δουλειά και απαιτεί το σχεδιασμό και την αξιολόγηση μιας πλήρους μονάδας. Αυτό θα πρέπει να είμαστε ικανοί να κάνουμε ως Χημικοί Μηχανικοί. Καλούμαστε να βρούμε βιβλιογραφικά ή να σκεφτούμε ορισμένες διεργασίες και να κάνουμε και ενεργειακή ολοκλήρωση. Καλά ως εδώ. Και όταν πάμε να τα βάλουμε όλα αυτά στο ASPEN έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα εμπόδια του λογισμικού το οποίο δεν είναι κατάλληλο για διεργασίες που περιέχουν βιομάζα. Οπότε πρέπει να σκεφτούμε ή να βρούμε τι μπορεί να γίνει στο ASPEN και να προσαρμόσουμε τις ιδέες μας στις δυνατότητές του!! Άκουσον, άκουσον. Να χαρώ εγώ σχεδιασμό! Κατά πόσο είναι εκπαιδευτική αυτή η διαδικασία; Αν ακολουθούμε έναν τυφλοσούρτη με οδηγίες του ASPEN τι αποκομίζουμε; Μην πω ότι όσα μαθαίνουμε στα εργαστήρια του μαθήματος είναι εντελώς ανεπαρκή για αυτά που θέλουμε να κάνουμε. Και όσον αφορά το χρόνο, οι απαιτήσεις του εξαμήνου δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια ενασχόλησης μέσα στο εξάμηνο με αποτέλεσμα να παραδώσουμε στο 10ο εξάμηνο. Πότε; Δεν ξέρω ακόμα… Τα πράγματα για άλλη μια φορά δεν τελειώνουν στην ώρα τους. Πάντως όσα χρόνια είμαι στη Σχολή άκουγα από μεγαλύτερους για το ASPEN και σε συζήτηση που είχαμε με το διδάσκοντα μας είπε ότι κάθε χρόνο υπάρχει πρόβλημα. Αλλά τόσα χρόνια το πρόβλημα δεν έχει επιλυθεί και αυτό είναι άλλο ένα μεγάλο πρόβλημα.
Κλείνοντας αυτόν τον πενταετή κύκλο σπουδών αναρωτιέμαι: γιατί τόσος χρόνος πήγε χαμένος, γιατί δόθηκε αξία σε τόσο ανούσια μαθήματα; Γιατί υπήρχε αυτό το εξάμηνο; Ίσως θα ήταν καλύτερα να αφιερώναμε περισσότερο χρόνο στην πρακτική άσκηση ή στη διπλωματική. Πιο εποικοδομητικό και χρήσιμο θα ήταν.
Τώρα όμως μπαίνουμε σε chill out mode και δε δίνουμε δεκάρα
Τα καλύτερα έρχονται (λέμε τώρα). Καλή διπλωματική