Μιας και λοιπόν άλλο ένα εξάμηνο έφτασε στο τέλος του θα ήθελα να μοιραστώ ορισμένες σκέψεις μου μαζί σας. Θα προσπαθήσω κατά το δυνατόν να είμαι αντικειμενικός κριτής και να μην παρασυρθώ απ' το συναίσθημα. Η κεντρική ιδέα είναι ότι το εξάμηνο αυτό είχε πολύ τρέξιμο, πολλές εργασίες και δεν ξέρω κατά πόσο άξιζε τον κόπο. Ξεκινάω λοιπόν:
Τεχνολογία πετρελαίου και ΦΑ (επιλογής): Ήταν ένα μάθημα που επέλεξα εξαιτίας του διδάσκοντα και μάλλον θα το ξαναεπέλεγα κρίνοντας από τις υπόλοιπες επιλογές. Τα "θετικά" όμως σταματούν εκεί. Γενικότερα η ύλη που διδάχθηκε είχε καλυφθεί σε μεγάλο μέρος από άλλα μαθήματα (από τα καύσιμα και τη ΜΑΔ 7ου, ίσως και από τα μαθήματα της κατεύθυνσης των οργανικών βιομηχανιών του 7ου, θερμοδυναμική 4ου) γεγονός που -παρά τις προσπάθειες του διδάσκοντα- έκανε εκείνο το τρίωρο της Δευτέρας πολύ κουραστικό. Ωστόσο κάναμε ένα εργαστήριο σχετικά με την απόσταξη του πετρελαίου (το οποίο κάποιοι το είχαν ξανακάνει στην κατεύθυνση των οργανικών), το οποίο μου φάνηκε κάπως ενδιαφέρον. Σχετικά με τις εργασίες δε θεωρώ ότι πρόσφεραν κάτι ουσιαστικό: Ίσως η 2η να μας έβαζε στη διαδικασία να σκεφτούμε λίγο ποια πρέπει να είναι η σειρά των διεργασιών στο διυλιστήριο, αλλά και πάλι δεν ήταν κάτι το εξαιρετικό. Όσον αφορά στην τελική εξέταση πάλι έπρεπε να απαντήσουμε κάποιες ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής (που ήταν πάλι ασαφείς ή διφορούμενες), κάποιες ερωτήσεις σύντομης ανάπτυξης (τύπου πότε ιδρύθηκε η ΔΕΠΑ!!! - ασχολίαστο) και κάποιες νορμάλ ασκήσεις.
Οικονομική ανάλυση βιομηχανικών αποφάσεων: Αν και δεν τα πάω καλά με τα οικονομικά μαθήματα, πιστεύω πως είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα μάθημα οικονομίας στα μαθήματα κορμού, ώστε όλοι να έρθουμε σε επαφή με βασικές έννοιες. Ωστόσο, ίσως αυτό το μάθημα θα έπρεπε να γίνεται πιο νωρίς και όχι στο 8ο εξάμηνο. Γενικά οι διαλέξεις μου φάνηκαν πολύ βαρετές (όχι μόνο λόγω του αντικειμένου). Στα "θετικά" του μαθήματος θα έβαζα τα εργαστήρια και τις δυο εργασίες που κάναμε. Ειδικά στη 2η βάλαμε σε εφαρμογή όλες σχεδόν τις έννοιες που διδαχθήκαμε και έτσι -θέλαμε δε θέλαμε- τις μάθαμε!
Περιβαλλοντική μηχανική: Δε μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα με το αντικείμενο, αλλά γούστα είναι αυτά. Όσον αφορά τη διδασκαλία ο κ. Λυμπεράτος ήταν άψογος. Το γεγονός ότι λύνονταν επιπλέον ασκήσεις ήταν πολύ καλό διότι ακόμα κι αν δεν είχαμε χρόνο για την προετοιμασία τους κρατούσαμε επαφή με το μάθημα. Ωστόσο δεν ξέρω κατά πόσο είναι θεμιτό να γίνονται σε ώρες εκτός μαθήματος, δηλαδή μη προβλεπόμενες από το ωρολόγιο πρόγραμμα με την επίφαση του "προαιρετικού". Τέλος στα μεγάλα "μείον" του μαθήματος θα έβαζα το θέμα της "προαιρετικής" εργασίας. Γενικά όσους άκουσα από την προηγούμενη χρονιά έλεγαν ότι μέσα από αυτή την εργασία πραγματικά καταλαβαίνεις καλύτερα το αντικείμενο και το εμπεδώνεις εν όψει των εξετάσεων μιας και κάθε ομάδα σχεδιάζει από την αρχή τις απαραίτητες διεργασίες. Ωστόσο προσωπικά δεν έμαθα τίποτα, γιατί πολύ απλά δεν καταφέραμε να την τελειώσουμε! Και γενικά μόνο μια ή δυο ομάδες από το έτος μου κατάφεραν να την τελειώσουν στην ώρα της (και μπράβο τους). Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την καθυστέρηση αυτή οφείλεται στον υπεύθυνο, τον κ.Βλυσίδη, ο οποίος ήταν ελάχιστα συνεργάσιμος, αργούσε πολύ να μας στείλει δεδομένα και γενικά δεν αντιλαμβανόταν και την πίεση που είχαμε από τα υπόλοιπα μαθήματα. Οι περισσότερες ομάδες που θέλουν τελικά να παρουσιάσουν θα το κάνουν το Σεπτέμβρη (μαζί και η δικιά μου) γεγονός που το θεωρώ λάθος, καθώς τα πράγματα πρέπει να τελειώνουν στην ώρα τους.
Μηχανική Βιομηχανικών Αντιδραστήρων (κατεύθυνσης): Το μάθημα χωρίζεται σε δυο μέρη. Το πρώτο μέρος, του κ.Παπαγιαννάκου, αφορούσε τη δυναμική αντιδραστήρων. Δε μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα με τον τρόπο που διδάχθηκε συγκρινόμενο με τον τρόπο που διδάχθηκε η Ρύθμιση. Ίσως για το λόγο αυτό θα μπορούσε και να παραληφθεί ή τουλάχιστον ας διδασκόταν λιγότερο μπακάλικα. Στα πλαίσια του πρώτου μέρους έγιναν και κάποια "σεμινάρια" σχετικά με την Ασφάλεια από τον κ. Κατσούλη από τη ΜΟΤΟΡΟΪΛ. Τα βρήκα εξαιρετικά χρήσιμα και ενδιαφέροντα και η ενασχόλησή μας με μια ανάλυση HazOp μας έφερε σε μια πρώτη επαφή με την έννοια της ευθύνης και της υποχρέωσης της προστασίας του εργατικού προσωπικού σε μια βιομηχανική μονάδα. Τέλος στα πλαίσια του πρώτου μέρους υπήρχε μια εργασία την οποία δεν καταφέραμε να προχωρήσουμε αρκετά, λόγω έλλειψης χρόνου. Το δεύτερο μέρος, του κ. Φιλιππόπουλου, ήταν σαφώς πιο ενδιαφέρον και ο διδάσκοντας πραγματικά παθιαζόταν με το αντικείμενό του γεγονός που με ενθουσίαζε (δύσκολα μου συμβαίνει αυτό τον τελευταίο καιρό
). Μάθαμε -ίσως λίγα- αλλά χρήσιμα πράγματα. Και πάλι η έλλειψη χρόνου δε μου επέτρεψε να ασχοληθώ με την εργασία αυτού του μέρους. Τα θέματα της τελικής εξέτασης ήταν βατά, σε σχέση με άλλες χρονιές.
Ρύθμιση διεργασιών: Το μάθημα ήταν αρκετά ενδιαφέρον αν και το κατάλαβα προς το τέλος των διαλέξεων όταν "κούμπωσαν" όλα. Ο κ. Σαρίμβεης είναι πολύ καλός και επεξηγηματικός και δε μπορώ να φανταστώ κάποιον άλλο που μπορεί να διδάξει το μάθημα καλύτερα. Ωστόσο θεωρώ ότι δε θα έπρεπε να ανέλυε τόοοσο πολύ ορισμένες βασικές έννοιες που υποτίθεται ότι τις ξέρουμε(;). Επίσης το μάθημα θα έπρεπε να είναι στο 4ο εξάμηνο, μετά τα Μαθηματικά ΙΙΙ ώστε να μη χάσουμε τόσο χρόνο στο να ξαναθυμηθούμε τους μετασχηματισμούς Laplace. Η εργασία δεν πιστεύω ότι μου πρόσφερε κάτι. Πάντως ήταν ένα μάθημα που ευχαριστήθηκα το διάβασμα!
Ορθολογική και αειφορική διαχείριση ενέργειας (κατεύθυνσης): Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω... Νόμιζα πως δεν υπήρχε χειρότερο μάθημα μετά τα υλικά του 7ου, κι όμως! Γενικά πρόκειται για ένα μάθημα χωρίς σκοπό και στόχο, το οποίο δεν έχει λόγο ύπαρξης στη Σχολή. Όσον αφορά τις διαλέξεις, ήταν μια σειρά διαφανειών οι οποίες περιείχαν έναν πακτωλό πληροφοριών. Οι πληροφορίες ήταν πολλές φορές σκόρπιες και ασύνδετες μεταξύ τους και πολλές φορές επαναλαμβάνονταν από διάλεξη σε διάλεξη. Ο διδάσκων εξηγούσε κάποια πράγματα άλλοτε αργά και άλλοτε απλά τις (προσ)περνούσε. Γενικά ήταν ένα χάσιμο χρόνου.
Όσον αφορά το κομμάτι του (υποχρεωτικού) εργαστηρίου αποτελούταν από μια σύντομη συνήθως διάλεξη πάνω στο κομμάτι της εκάστοτε άσκησης και στη συνέχεια επίλυση της άσκησης σε mathcad. Η σύντομη διάλεξη περιείχε έννοιες που διδαχθήκαμε στο γυμνάσιο (π.χ. τι είναι η καύση!!!) ή και σε άλλα μαθήματα (κυρίως στα ΣΜΕ). Τα αρχεία του mathcad αποτελούνταν συνήθως από τις εξισώσεις κάποιου μοντέλου το οποίο δεν εξηγούνταν επαρκώς και στη συνέχεια για την απάντηση των ερωτημάτων αρκούσε μια αλλαγή κάποιων παραμέτρων και ένα αμέτοχο και παθητικό copy paste, το οποίο θα μπορούσε να κάνει κάποιος χωρίς να χρειάζεται να σκεφτεί ή να έχει καταλάβει κάτι ιδιαίτερο. Κοινώς χάσιμο πολύτιμου χρόνου (εκτός κι αν κάποιος το βλέπει σαν καλλιέργεια της απάθειας).
Σχετικά με την (υποχρεωτική) εργασία θα μπορούσε πράγματι να είναι ένα ενδιαφέρον και χρήσιμο κομμάτι. Ωστόσο καλούμασταν να απαντήσουμε πολλά ερωτήματα έχοντας σαθρή βάση-και εννοώ τα δεδομένα που μας δόθηκαν τα οποία ήταν παλιά και κυρίως περιείχαν πολλά λάθη. Μπορώ να πω ότι ασχολήθηκα με ιδιαίτερο ζήλο (εις βάρος άλλων-προαιρετικών- εργασιών) χωρίς να αξίζει τον κόπο. Το κομμάτι της εξέτασης ήταν παιδαριώδες.
Σχετικά με τον διδάσκοντα… θεωρώ ότι είναι αδαής, απαράδεκτος, κουραστικός και ανίκανος να διδάξει οποιοδήποτε μάθημα. Το μάθημά του ήταν περιττό και βαρετό (μάλλον γιατί βαριόταν και αυτός) και ο ίδιος περνούσε από θέμα σε θέμα χωρίς να καταλήγει κάπου. Πολλές φορές αντιμετώπιζε τους φοιτητές με ειρωνικό και υπεροπτικό ύφος και θεωρούσε τον εαυτό του κριτή και παντογνώστη. Επίσης ήταν προσβλητικός ακόμα και απέναντι στους συνεργάτες του μπροστά στους φοιτητές. Ήταν ελάχιστα συνεργάσιμος στο θέμα των εργασιών από την επίλυση αποριών έως την οργάνωση της παρουσίασης. Θεωρώ τον κ. Ασημακόπουλο επικίνδυνο για τους κόλπους της εκπαίδευσης και μη αντάξιο του τίτλου που φέρει. Από τα υπόλοιπα μέλη του προσωπικού δεν έχω κάποιο παράπονο.
Τέλος, στην πρώτη διάλεξη αυτού του μαθήματος ο διδάσκων είπε πως ανέλαβε αυτό το μάθημα σαν «μάθημα επιλογής β’ κατηγορίας». Μετά από ένα εξάμηνο παρακολούθησης, μπορώ με σιγουριά να δηλώσω πως αυτός ο χαρακτηρισμός είναι πολύς για αυτό το «μάθημα» και αμφιβάλλω ακόμα και για το αν θα μπορούσε να είναι ένα δευτερεύον μάθημα επιλογής…
Κλείνοντας αυτό το σεντόνι, θα ήθελα να εκφράσω την ελπίδα μου ότι το νέο πρόγραμμα σπουδών θα είναι καλύτερο και κυρίως πιο οργανωμένο. Αλλά από την άλλη, όπως λέει και μια ψυχή, ο φοιτητής δυο πράγματα δεν πρέπει να γνωρίζει: πώς φτιάχνεται το λουκάνικο στο χοτ-ντογκ και πώς φτιάχνεται το πρόγραμμα σπουδών…
Άντε καλό καλοκαίρι και καλή ξεκούραση παίδες!