Σε συνεργασία με το MQN.gr (forum Πολιτικών μηχανικών ΕΜΠ) θα φιλοξενήσουμε στην κεντρική μας σελίδα κάποια polls που ακριβώς τα ίδια θα φιλοξενηθούν και στο MQN.gr. Τα θέματα θα αφορούν τους φοιτητές και των δυο σχολών και έχουν ως στόχο καταρχάς να συγκεντρώσουμε μεγαλύτερο στατιστικό δείγμα και αφ' ετέρου να συγκρίνουμε το τι γίνεται στις δυο σχολές.

Ξεκινάμε με την εξής ερώτηση που λογικά θα έχει απασχολήσει όλους σας σε κάποια φάση των σπουδών σας μέχρι τώρα: "Μετά το πτυχίο, τι;" ή αλλιώς "ποιες οι επιδιώξεις σας μετά την απόκτηση του πτυχίου σας;". Σκοπεύετε να αναζητήσετε κατευθείαν δουλειά; Σκοπεύετε να κάνετε κάποιες μεταπτυχιακές σπουδές; Θα είναι στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό; Θέλετε ίσως να συνεχίσετε τις σπουδές σας σε κάποιο άλλο αντικείμενο; Μήπως δεν το έχετε σκεφτεί καθόλου μέχρι τώρα;

Προφανώς κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι ΘΑ γίνει. Ας δούμε προς το παρόν τι ΘΕΛΕΙ ο καθένας μας να κάνει μετά το πτυχίο, όταν αυτό θα έρθει με το καλό.

Στο poll αυτό συμμετέχει από σήμερα και το shmmy (forum ΗΜΜΥ ΕΜΠ)! Δείτε το αντίστοιχο poll εδώ.

Επίσης, γράψτε μας αναλυτικότερα/πιο συγκεκριμένα τη γνώμη σας επί του θέματος!

Ας δώσουμε λίγη κινητικότητα στο χώρο! Προσωπικά πάντα πίστευα ότι το μεταπτυχιακό πρέπει να τοποθετείται χρονικά μετά από κάποιο διάστημα εργασίας, έτσι ώστε να επέλθει συνειδητοποίηση του "πού πραγματικά θέλει κάποιος να εμβαθύνει", "τι πραγματικά του χρειάζεται", καθώς ο χώρος των μεταπτυχιακών είναι κυριολεκτικά αχανής.

Ωστόσο, βάσει των παρόντων δεδομένων (και δει στην Ελλάδα), το μεταπτυχιακό προκύπτει ως απ' ευθείας φυσική συνέχεια του πρώτου κύκλου σπουδών. Στην επιλογή, μεταπτυχιακό στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό... μία είναι η προφανής απάντηση...
Αν έχεις τη δυνατότητα, πήγαινε στο εξωτερικό.

Και η απάντηση δεν έρχεται μόνο με βάση τις ίσως καλύτερες συνθήκες (πανεπιστημίου/εργαστηρίου...etc) ούτε για την ενδεχόμενη επαγγελματική αποκατάσταση στη χώρα υποδοχής... Οι παραπάνω λόγοι είναι φυσικά σημαντικοί, όμως δεν πρέπει να παραβλέψουμε και την επαφή μ' ένα διαφορετικό πολιτισμό, τον ενστερνισμό μίας άλλης κουλτούρας και φιλοσοφίας, την επαφή με διαφορετικά άτομα, τη διεύρυνση του ορίζοντα... και μέσα από όλα αυτά, τελικά την απόκτηση εμπειρίας και μίας κάποιας ωριμότητας ως άτομο.

Από ότι φαίνεται και από την δημοσκόπηση η πλειοψηφία φαίνεται να προτιμά μετά το πτυχίο να φύγει στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό..Φυσικά αυτό δεν πρέπει να μας παραξενεύει καθόλου..Θα συμφωνήσω μαζί σου madadayo.Εκτός από τις συνθήκες που προφανώς είναι διαφορετικές και μάλιστα προς το καλύτερο από ότι εδώ είναι σημαντικό ακόμη το γεγονός του να μείνεις έστω και για κάποιο χρονικό διάστημα σε κάποια άλλη χώρα. Η επαφή με ένα διαφοροποιημένο τρόπο ζωής, με άτομα που έχουν άλλο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς είναι κάτι που θεωρώ ότι είναι απαραίτητο ο καθένας να ζήσει. Ακόμα και για κάποιον που θα ήθελε να μείνει και να εργαστεί στη χώρα μας θα ήταν ωφέλιμο να περάσει κάποια χρόνια της ζωής του σε κάποια άλλη χώρα και να λάβει γνώσεις τόσο για το αντικείμενο της εργασίας του όσο και για μια άλλη κουλτούρα.

Ναι... αυτή την εμπειρία την αποκτάς σε μικρότερο βαθμό μέσα από προγράμματα ανταλλαγής (πχ Erasmus, IAESTE) αλλά πιστεύω ότι στο επίπεδο του μεταπτυχιακού -που είσαι κάπως σοβαρότερος- αποκομίζεις πολύ περισσότερα!
+ ότι σε πολλές περιπτώσεις βρίσκεις και κάποιο είδος δουλειάς ακόμη και εντός του πανεπιστημίου, οπότε έρχεσαι σε επαφή με την "καθημερινότητα" των εκεί κατοίκων. Επίσης, το μεταπτυχιακό είναι τουλάχιστον για ένα έτος, ενώ τα άλλα προγράμματα κατά βάση λειτουργούν με max τους 6 μήνες

Δεν έχουμε βάλει μια βασική παράμετρο στη συζήτηση πάντως: την οικονομική κρίση.
Δεν ξέρω αν είναι η κατάλληλη εποχή για να αργείς να μπεις στην αγορά εργασίας και αυτό ίσως πολλοί να το σκέφτονται...

Προσωπικά θα με ενδιέφερε πάντως να συνεχίσω σε μεταπτυχιακό επίπεδο (ίσως και διδακτορικό). Και μάλλον θα ήταν καλύτερα εξωτερικό, αλλά θα ήθελα να γυρίσω στην Ελλάδα και να δουλέψω εδώ. Φυσικά όλα αλλάζουν.. Θα δείξει.

Η οικονομική κρίση είναι που σε "ωθεί" προς τα έξω. Γιατί είναι δεδομένο ότι τουλάχιστον για τα επόμενα τρία χρόνια (εκτός και είσαι πολύ καλός και τυχερός) δε θα βρεις επαγγελματική αποκατάσταση, παρά μόνο σε προχειροδουλειές... χωρίς "μέλλον".

επομένως -πάντα, εάν έχεις τη δυνατότητα- το να βγεις έξω και μετά να γυρίσεις είναι μ ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια aka θα "καλλιεργηθείς", αυξήσεις τα προσόντα σου κλπ και θα επιστρέψεις -όταν με το καλό- η χώρα αρχίσει να ορθοποδίσει...οπότε θα απαιτούνται "χέρια εργασίας", πρόθυμα νεαρά μυαλά!

Βέβαια όταν θα γυρίσεις και θα αρχίσεις να ψάχνεις ίσως να πλησιάζεις ή να έχεις φτάσει τα 30... Σαν εργοδότης τι θα διάλεγες;

Σίγουρα η οικονομική κρίση που έχει ξεσπάσει ωθεί πολλούς να στρέφονται προς το εξωτερικό. Για την διάρκεια της όμως εγώ δεν είμαι τόσο αισιόδοξη όσο εσύ madadayo..Δυστυχώς πιστεύω πως τα επόμενα χρόνια τα πράγματα θα χειροτερέψουν αρκετά. Σήμερα η χώρα μας έχει ένα πάρα πολύ μεγάλο χρέος και εξαρτάται οικονομικά από άλλες χώρες οι οποίες είναι βέβαιο ότι θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τη κατάσταση προς όφελός τους. Συνεπώς ακόμα κι αν στο μέλλον γίνουν επενδύσεις οι όροι τους προφανώς θα ωφελούν τους ίδιους και το εργασιακό κλίμα στο οποίο θα επικρατεί μεγάλη προσφορά εργασίας δεν θα είναι καθόλου φιλικό προς νέους επαγγελματίες που θα αναζητήσουν εργασία εδώ.

Με μια πρώτη ματιά στο poll ψήφισα: Μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, ΑΛΛΑ μετά θυμήθηκα μια συζήτηση που κάναμε μια μέρα την ώρα του μαθήματος της ηλεκτροτεχνίας με τον κ. Ματσόπουλο ο οποίος μας είπε οτι ναι μεν ένα μεταπτυχιακό στο εξωτερικό είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα προοπτική και μπορείς να μάθεις πολλά, να ανακαλύψεις πολλά, ΑΛΛΑ μπορείς πολύ εύκολα να χάσεις το "τρένο της πιάτσας" στην Ελλάδα όπως χαρακτηριστικά είπε.

Συνεπώς, είμαι υπερ του μεταπτυχιακού στο εξωτερικό (εφόσον υπάρχουν ή υπάρξουν τα λεφτά), για 2-3 χρόνια και εφόσον δεν υπάρξει κάποια συγκλονιστική επαγγελματική εξέλιξη-πρόταση έξω τότε γρήγορη επιστροφή στην Ελλάδα και "πόλεμο" για μία απο τις ελάχιστες, έτσι και αλλιώς, θέσεις εργασίας.